Uncharted territory - Severus Snape fanfiction (VOLTOOID)

Lines run so deep

Heel veel plezier met dit hoofdstuk! Laat je even weten wat je mening is hierover? X Tamara

------------------------------------------

' Juffrouw Griffel?' vraagt hij als hij de keuken binnen komt en de brunette kijkt op van haar gesprek met Ron. ' Ja professor?' vraagt ze en Severus bijt op zijn lip. ' Ik was, geloof ik, niet zo netjes tegenover u. Ik heb u, als ik het goed begrepen heb, zelfs een onuitstaanbare betweter genoemd. Dat was niet aardig en vergeef me' zegt hij terwijl hij zijn hoofd buigt. Het valt stil in de bedompte keuken en hij voelt alle ogen op zich gericht. ' Dat is echt niet nodig professor, ik was ook wel een betweter' zegt Hermelien en hij slikt. Dan gaat de deur open en zijn meester staat in de deuropening. Haastig knielt hij neer, Severus voelt aan dat zijn meester niet lekker in zijn vel zit. Zou dat komen door het Ministerie? ' Goedemiddag iedereen, je mag opstaan Severus' zegt zijn meester en hij komt overeind. 'Wat was er aan de hand op het Ministerie?' vraagt Arthur en zijn meester schudt zijn hoofd. ' De Minister heeft een domme fout gemaakt en ik moest dat rechtzetten'. Severus slikt, zijn meester klinkt vermoeid en zelfs wat kortaf. Dat betekent vaak iets slechts en resulteert bijna altijd in pijn. ' Hoe ging de sessie met Sirius?' vraagt zijn meester en hij kijkt wat op. ' Prima meester' zegt hij en hij gluurt naar Sirius die nerveus met zijn handen speelt. 'Heb je wat kunnen ontdekken Sirius?' vraagt zijn meester die rustig van zijn thee drinkt. ' Nou eerlijk gezegd Albus.. ik denk dat hij een spelletje met ons allemaal speelt' zegt Sirius. Severus krimpt ineen bij het horen van die woorden en hij wacht gespannen af. ' Oh, waarom denk je dat?' vraagt zijn meester nog steeds rustig. ' Albus, hij heeft jaren Voldemort voorgelogen! Waarom zou hij jou niet bedriegen zodat hij rustig hier kan blijven zitten en niet naar Azkaban hoeft te gaan?' zegt Sirius fel en Severus schudt kleintjes zijn hoofd. Dat was niet waar en dat wist Sirius ook! 'Het zou dom zijn van een slaaf om zijn meester voor te liegen en aangezien Severus zeer intelligent is, acht ik dat niet waarschuwelijk. Je zag net hoe hij me begroette' zegt Albus. ' Precies Albus! Voldemort geloofde zijn kruiperige gedrag ook en hij bespeelt jou nu ook' zegt Sirius boos. ' Severus, hoe denk jij hierover?' vraagt zijn meester en hij slikt. 'Meester?' vraagt hij voorzichtig. 'Bespeel je mij? Of probeer je in ieder geval uit Azkaban te bijven?' Hij schudt zijn hoofd. ' Nee meester, ik zou niet durven. U zorgt goed voor me' zegt hij en hij buigt zijn hoofd. ' Je hebt zijn woord Sirius'. Er klinkt geschraap van een stoel en Sirius staat op. 'Ik vertrouw hem niet en dat heb ik nooit gedaan' zegt hij terwijl hij wegbeent. Het is even stil in de keuken en Severus durft weer op te kijken. ' Sirius is een beetje chagrijnig, het spijt me' zegt Remus en hij schudt zijn hoofd. ' Het is mijn fout' prevelt hij. Dan staren twee helderblauwe hem streng aan. ' En waarom is het jouw fout Severus?' vraagt zijn meester en hij huivert een beetje, die toon betekent pijn. Hij denkt na, waarom was het zijn fout? ' Dat weet ik niet meester maar er is een reden dat hij zo doet..' zegt hij dan eerlijk en hij duikt iets in elkaar. ' Sirius is af en toe een idioot' zegt Remus. 'Maak je maar geen zorgen over Sirius, hij zal je geen pijn doen' zegt zijn meester en hij knikt. Zijn belofte aan zichzelf van gisteravond komt terug, hij moet zijn meester in de gaten houden. Hij grimast, Sirius zal hem misschien geen pijn doen maar zijn meester wel. ' Kom Severus, we gaan even praten'. Al zijn nekharen gaan overeind staan maar gehoorzaam volgt hij zijn meester naar zijn kamer, zijn handen trillen van de zenuwen en zijn gedachten racen heen en weer. Heeft hji wat fouts gezegd? Krijgt hij nu straf?

'Severus, heeft Sirius je pijn gedaan?' vraagt Albus en hij ziet de zwartharige man zijn hoofd schudden. ' Nee meester' zegt hij en hij knikt. Hij zal waarschijnlijk nooit gaan wennen aan de titel maar het is voor Severus een manier om met een stressvolle situatie om te gaan. 'Heb je het gevoel dat je hier veilig bent?' vraagt hij dan en hij ziet Severus nadenken over de vraag. ' Ja meester' zegt hij dan eerlijk. ' Laat me heel duidelijk zijn, niemand zal je hier pijn doen en dan bedoel ik ook echt niemand. Als Sirius iets probeert, wil ik dat je het gelijk zegt'. Hij ziet dat Severus knikt en hij glimlacht zwakjes. ' Mijn hoop is dat je ooit terugkeert naar de oude Severus maar ik weet niet of dat gaat gebeuren op deze manier. Misschien moeten we de spreuk maar wel gebruiken' zegt Albus terwijl hij in gedachten verzinkt. ' Meester? Het is uw beslissing, u mag doen wat u wilt' zegt Severus zacht en hij trekt zijn wenkbrauwen op. 'Doen wat ik wil?' vraagt hij en Severus knikt. ' Ik ben uw slaaf meester, u mag doen met mij wat u wilt..' zegt Severus op dezelfde toon en Albus knikt traag. 'Dat weet ik Severus maar ik heb daar geen behoefte aan. Ik wil je niet martelen voor mijn plezier of wat Voldemort ook met je gedaan heeft, ik ben niet zo'n persoon' legt hij uit. Hij ziet Severus knikken en de schouders van de jonge man ontspannen wat meer. Wat heeft Voldemort toch met zijn spion gedaan? Licht geschrokken duwt hij de gedachte weg, Severus was nooit van hem. Eigenlijk wel, fluistert een stemmetje in zijn hoofd. Jij besliste over zijn leven en over zijn daden. Gefrusteerd duwt hij de gedachten weg en hij forceert een glimlach. ' Dank u meester' zegt Severus en hij knikt. 'Geen dank Severus, we gaan het onderwerp nog wel bespreken. Heb je er bezwaar bij als ik daar de Orde bij laat zijn?'. Hij ziet de man op zijn lip bijten maar dan zijn hoofd schudden. ' Nee meester, zoals u wilt' zegt hij en Albus slaakt een zucht. Dit gaat nog heel lang duren, vreest hij.