Crashed Hearts ✔️

Chapter 35

THIRD PERSON'S POV

"I slept with her.." Nasa opisina ngayon si Andrian at Lois, bumalik na ang binata sa kompanya dahil napag-alaman niya ang biglaang pagpunta ni Laura noong wala siya.

"I know, diba nga natulog ako sa sofa?" Sagot ni Lois habang nilalamon ang chocolate cake na inorder niya kanina.

"Shit, nagsinungaling na naman ako! I told her I love her! I told her na ako si Kuya even though she has doubts already!" Natigilan si Lois sa pagkain ng magulat sa ginawang pag-untog ni Adrian sa lamesa.

"Sino ba kasi nakaisip nun? If you wanna help her heal, kailangan mo lang siya isampal ng katototohanan. Matatanggap naman niya yun kapag nakarecover na siya"

"But I can't..."

"Bakit? kasi mahal mo?"

"NO! OFCOURSE NOT!" Bulyaw ni Adrian.

"So naawa ka? Eh bakit mo kiniss?"

Hindi na muling nakapagtanong pa si Lois ng lumipad sa kanya ang laptop ni Adrian, it hit his head kaya napasapo siya sa sobrang sakit.

"Tangina mo naman! Paano pag nabobo na ko?!" Bulyaw ni Lois sa kaibigan.

"BOBO KA NAMAN TALAGA!"

"IKAW NGA BOBO SA PAG-IBIG!"

"HINDI KO MAHAL SI ALICIA!"

"OH BAKIT KA DEFENSIVE?!"

Natahimik si Adrian ng wala na siyang maisip na sagot, that moment never leave his mind until now. Hindi niya magawang makapagtrabaho ng maayos dahil ayaw matanggal sa isip niya ang kasinungalingan.

"See? Binalaan na kita, a wrong choice can make a situation worst. I'm a doctor at alam kong mas nakakasama ang ginagawa mo" Naging seryoso ang mukha ni Lois habang nakakatitig kay Adrian, his mind was full og confusion since yesterday kaya hindi niya magawang i-digest ang payo ng kaibigan.

"Oh siya, uuwi muna ako. Dalawang araw na kong nasa bahay niyo eh hindi pa ko naliligo" Lois waved goodbye and left the office, hindi na rin nakapagsalita si Adrian dahil hindi niya rin napansin ang kaibigang lumabas.

A wrong choice can make a situation worst..

"Am I going to fall in love with for being this stupid motherfucker?" Tanong niya sa sarili, lumingon ang binata sa isang picture frame na nasa desk niya.

"Kuya, if I ever fall in love with your girlfriend.. will you forgive me?"

Natigil ang kanyang pagsasalita nang biglang may kumatok sa pintuan, umayos siya ng upo dahil siguradong secretary niya iyon.

"Come in" But it wasn't her..

"Hehe laki pala ng kompanya mo"

Napanganga ang binata ng pumasok si Alicia sa loob ng kanyang opisina, agad niyang tinago ang nag-iisang picture frame ng kuya niya.

She's wearing a white dress paired with brown sandals, may dala itong eco bag na green at nakangiting bumungad sa kanya.

"Bakit ka nandito?"

"Pumasok ka kasi ng hindi pa nagbebreakfast kaya heto at dinalhan kita ng pagkain" Lumapit ang dalaga sa desk ni Adrian at inilapag ang tupperware na nasa loob ng eco bag. Napalunok naman ang binata lalo na't malinaw pa sa alaala niya ang muntikang pagkasunog ng kusina nila.

"How's the kitchen?" Adrian asked in frustration, natatakot siyang umuwi na wala ng kusina.

"Uhmm okay lang, tinuruan naman ako ni Lois kanina magluto" Sagot ni Alicia.

He sighed in relief, hindi pa niya gustong mawalan ng bahay just because hindi siya nakapaumagahan. Binuksan niya ang tupperware at abot tenga ang naging ngiti niya ng makita ang laman.

"Damn! I love fried chicken!" He smiled like a kid, mabilis niyang hinablot ang drumstick at tinikman iyon.

Nagtataka siya kung paano nagawa ni Alicia pasarapin ang fried chicken ng ganoon, it's better than any fast food chains. Para siyang bata na nakatitig sa dalaga dahil hindi makapaniwala sa sarap.

"Alam mo bang favorite ko ito?"

Tumango si Alicia at umupo sa bakanteng sofa, she seems uncomfortable lalo na't may mga tira-tirang crumbs mula sa chocolate cake na kinain ni Lois kanina. Pilit niya itong pinapagpag pero parang mas dumidikit pa sa inuupuan.

"Sorry ah? Kakarating lang kasi ni Lois dito kanina, siya may gawa niyan"

She just smiled and waited for Adrian to finish his breakfast-lunch, umikot ang tingin niya sa opisina at napansing medyo pamilyar ito sa kanya. It felt like it wasn't her first time here..

"Baby? Dinadala mo ba ko dito dati?" Tanong ng dalaga.

Adrian stopped for a minute at hindi agad nakapagsalita, maybe Mark used to bring Alicia here. Hindi rin naman niya alam dahil nasa states siya noon para sa Masteral.

"Ah yeah, medyo binago ko lang yung theme pero ito pa rin iyon."

Tumayo ang dalaga upang maglibot libot sa opisina, malawak ito at may mga shelves na puno ng libro. She walked towards the wooden frames near the glass window, namumukod tangi ito sa buong kwarto kaya agad niya itong nilapitan.

She observed how unique the paintings we're made, it seems familiar kaya hinanap niya ang pangalan ng gumawa nito.

Alicia Manansala

Nabigla siya sa pagkakakita ng pangalan mula sa painting, she felt Adrian's presence in her back, tumatagos ang init ng katawan nito sa kanya.

"Do you like it?" Tanong nito.

"Y..Yes, pero bakit may pangalan ako dito?"

"Kasi gawa mo iyan"

Humarap si Alicia sa binata at tinitigan ito, naguguluhan pa rin siya lalo na't ang ganda ganda nung mga paintings na naroon at hindi siya makapaniwalang sa kanya iyon.

Adrian still remembered the days his kuya sents those paintings while his in states, sobrang proud si Mark dahil sa mga painting na ginawa ni Alicia. He smiled as he remembers how Mark's eyes glistened everytime na pinapakita ito sa kanya.

"Remember the night we slept together?" Tanong ng dalaga, nanatili lamang tahimik si Adrian ng pumasok na naman ang kaguluhan sa isip niya.

"I wanna know you more, I wanna know kung ano tayo dati." Dagdag pa nito.

"Why?"

"Kasi mahal na mahal kita, gusto kong makilala ka muli. Gusto kong maalala yung mga araw na nagdate tayo, na naging masaya tayo kasi sigurado akong magagandang alaala iyon."

Nanatiling tahimik lamang si Adrian, hindi niya alam kung ano isasagot at hindi rin alam kung handa siya sa mangyayari.

It confuses him dahil ito naman talaga ang reason kung bakit siya nagpapanggap, pero bakit ayaw niyang ibigay ang totoo?