Crashed Hearts ✔️

Chapter 41

ALICIA'S POV

"Baby, alam mo bang para kang bituin sa langit?"

"Bakit?"

"Ang hirap mo abutin.."

"Lah? Girlfriend mo na ko diba?"

"Well... magaling ako manungkit eh.."

Nagising ako dahil sa sobrang sakit ng ulo, ilang araw ko na itong nararamdaman pero mas pinili ko na lang hindi sabihin kay Andrei.

Ay shet Mark pala..

Ilang araw na rin akong binibigyan ng mga litrato at mga bagay ni Mark para maalala ko yung dating kami bago nangyari yung aksidente. I can't remember anything kahit anong kwento pa ang ginagawa ni Mark, para kasing may kulang at hindi ko alam kung ano iyon.

I realized that maybe my dreams where also pieces of my pasts, hindi ko alam paano pero ramdam kong parte iyon ng alaala ko. Sa tuwing nagigising ako ay parang tatakbo ang puso ko, It felt so real at minsan ay napapaiyak pa ko.

Bumaba ako sa hagdan at dumiretso sa kusina, it's already 7 in the morning at naabutan ko si Mark na nasa kusina habang nagluluto ng breakfast namin. Naka boxers lang siya kaya kitang kita ang well-built body niya. hindi na rin naman ako nagiging uncomfortable dahil sa iisang kama na lang din kami natutulog.

I felt groggy as I sat in the table, pinapanuod ko siya habang nilalagay sa plate ang nilugo niya bago dalhin sa lamesa. He touched my forehead and worry flashed through his eyes.

"Are you okay?"

"I'm fine, masakit lang ulo ko."

"You don't look fine, hindi muna ako papasok at aalagaan kita.."

Umupo siya sa tabi ko at kinuha ang plato ko, he cut the pieces of bacon bago ipasubo sa akin kasama ang fried rice na niluto niya.

"I'm fine, ginawa mo naman akong baby.." Sagot ko, but I knew him so alam kong magiging stubborn siya.

"No" Hindi na ko umangal pa at hinayaan siyang subuan ako. This felt awkward dahil nagmumukha naman akong baby, I usually let him do things for me pero minsan talaga ay nakakawkward na.

After we finished our meal, binuhat niya ko pabalik ng kwarto. It's funny dahil ulo lang ang masakit sa akin pero para naman akong paralisado sa ginagawa niya. He laid me carefully pagkatapos ay tumayo siya para buksan ang T.V na nasa kwarto.

"Do you feel cold or hot?" Tanong niya.

"Medyo naiinitan.." Sagot ko.

"Okay.." Hindi na siya nag-atubili pa at dumiretso sa tapat ng aircon para buksan iyon. Lumamig naman bigla ang kwarto habang nanunuod ako ng T.V.

I heard his phone rang twice pero hindi niya iyon sinagot, nanatili lang siyang nakaupo sa kama habang nakasandal ang likod sa headboard. He brushed my hair while watching the tv, napangiti naman ako ng hinayaan niya lang na cartoons ang palabas sa T.V

"Bakit hindi mo sagutin yung tawag?"

"It's just my secretary, mauunawaan naman niya ko kung ayaw kong sagutin ang tawag niya"

"Why?"

"She needs to, pag hindi niya ko naintindihan.. I'll fire her"

I felt so overwhelmed, hindi ko alam kung kailangan ko pa rin ba alalahanin ang lahat ng nakaraan namin dahil gumagawa naman siya ng paraan para i-cherish ko ang kasalukuyan.

"Do you love me?" Napatingin ako sa kanya at saktong nakatitig siya sakin.

"Of course, I love my baby"

He then laid down and hugged me bago ibalik ang atensyon sa T.V, I chuckled by how silly my baby is.

"Don't laugh, miss lang kita.."

"Lol, ilang minuto mo lang ata akong hindi nakita miss mo na agad ako?"

"Oo, minuto din iyon.."

Bumaba ang ulo niya hanggang sa magpantay na ang ulo niya sa dibdib ko, he buried down his face to my chest while I watched the television.

"Don't do something naughty, masakit ulo ko.."

"What if I want to?" Pagkatapos niyang sabihin iyon ay bigla niyang kinagat ang tank na suot. I'm not wearing any underwear, and I felt his bite pierced softly to my skin.

"Masakit po ulo ko diba?"

Tumango ito at nanatili pa ring nakabaon ang ulo niya sa dibdib ko, I smiled when he stopped the tease at nanatili lang sa ganoong posisyon.

After a few minutes, his phone rang again. Mukha namang nakatulog na si Mark kaya ako na lang ang sumagot.

"Good morning sir, nagawa ko na po ang pinapagawan niyo. Laura Manansala donated 30 Million to Shin Hye-suk, the money will be transferred to your account soon..."

Nanatili akong tahimik pagkatapos marinig ang pangalang iyon, then a memory flashed again in my mind.

"Huwag ka nang makipagkita kay Mark! Wala naman siyang maiaambag sa buhay mo!"

"Ma! Mahal ko siya!"

"Hello? Sir?" Bumalik ako sa ulirat ng marinig ulit ang boses ng babae.

"Tulog si Mark, what's your name?" Tanong ko.

"Nataly, Are you his girlfriend?"

Tumaas naman ang kilay ko ng marinig ang naging tanong niya, who is she para tanungin ang mga personal na bagay kung secretary lang siya ni Mark?"

"Yeah, bakit? Sino ko ba? Kabit ka?" Sunod sunod kong tanong, nanahimik ng ilang minuto ang linya bago ito mamatay.

"Sino iyon?" Tumingin ako kay Mark na naalimpungatan at nakatingin sa akin, tinaasan ko siya ng kilay kaya bigla siyang napabangon.

"M..May ginawa ba kong masama baby?" Tanong niya, tinaasan ko lang siya ng kilay habang winawagayway ang cellphone na hawak ko. He immediatly grabbed the phone na lalo ko pang kinainis.

"Sino iyon?" Tanong ko.

He looked at me, confused. Secretary ba ang tawag doon? masyado naman atang matanong.

"Sino ba?" Binuksan niya ang phond at dumiretso sa calls, pabalik-balik naman ang tingin niya sa screen pati sa akin.

He smirked and gave me a teasing smile, akala niya ata ay nakikipagbiruan lang ako.

"Selos naman baby ko, it's just my secretary..".

"Secretary your face.. Bakit niya tinatanong kung gf mo ko?" Tanong ko, bigla naman siyang pumatong sa akin pero pinilit ko siyang tanggalin sa pagkakapatong. He resisted so I just give up on pushing him away..

"Ewan ko.. but I love you kaya wag na selos baby ko.."

I rolled my eyes at pinasawalang bahala na lang ang nangyari. Then, again, I remembered the name.

"Sino si Laura Manansala? Is she my mother?"

Nanatiling tahimik si Mark kaya may kutob akong tama ako. If she's mg mother, bakit hindi niya sa akib pinaalam?

"I want to see her.."

"No.."

"Why?"

"Basta.."