Crashed Hearts ✔️

Chapter 44

THIRD PERSON'S POV

"Paanong nawala?" Tanong ni Lois mula sa kabilang linya.

Out of frustration, Adrian called Lois. Alam niyang nagluluksa pa ito pero wala siyang ibang kilala na makakatulong sa kanya ngayon. As minutes passes by, mas lalo siyang kinakabahan sa kayang gawin ni Laura sa sariling anak.

"I saw her, being dragged by Laura sa CCTV.. I.. I don't know what to do.. Fuck!"

"Chill out, I'll book a flight tomorrow morning." Sagot ng kaibigan, nanatiling nakakunot ang noo ni Adrian. It doesn't gave him relief, kinakabahan siya sa kung anong mangyari kay Alicia sa ilang oras na hindi niya ito makikita.

The line ended and he dropped himself to the floor. He felt so terrible and coward at the same time, hindi niya naisip na mangyayari ito. Hindi niya naisip na agad na kukunin si Alicia sa kanya.

He can't wait for 24 hours to passed, bumalik siya sa kwarto para kuhanin ang isang itim na suit at helmet. He also grabbed a gun in his side table and some spare bullets, in case he runs out.

Halos takbuhin niya ang garahe para kuhanin ang kanyang motor. He used to be a drag racer, and this time he wants to drift every road just to find her.

"I'm coming baby.."

And with his MV Brutale Dragster RR, he race through the night.

*******

"Nawawala si Alicia?" Tanong ni Elise, lahat ng nasa bahay ni Aling Marites ay nag-aalala sa kalagayan ng dalaga.

Hindi man kilala ni Aling Marites ang naturang babae pero ramdam niya ang kaba sa ilang minutong lumilipas na wala pa rin ito.

Lois tried to book a flight for the three of them later that night, pero walang available trip kaya napag desisyunan nilang kinabukasan na bumalik ng Manila. Pumayag si Aling Marites bilang testimonya sa mga karumal-dumal na bagay na ginawa ni Laura, simula ng maging katulong siya sa bahay ng mga Manansala.

She wanted justice for her daughter, pero ngayon ay gusto niyang tumulong para sa dalagang hindi niya kaano-ano.

"Paano niya nagawa sa sarili niyang anak iyon?" Tanong ng matanda, isa rin siyang ina pero kailanman ay hindi niya nagawang pagkalulo sa demonyo si Cecilia.

The room filled with silence when another phone call rang, mula iyon kay Elise at puno ng kaba niya itong sinagot.

"H..Hello po? Ano po? Saan po? Okay lang po ba siya? Sige po pupunta ako"

"Sino iyon?" Tanong ni Lois, namutla ang buong mukha ni Elise kaya alam niyang masamang balita ang nasagap nito sa kausap niya kanina.

"My father, he's in the hospital right now..." Sagot nito, bagama't galit siya sa ama ay nakaramdam pa rin siya ng takot sa kung ano mang nangyari dito. The nurse called her to inform about he's condition, it wasn't the worst pero masama pa rin ang kalagayan nito hanggang ngayon.

"Nasaan ba si Sir Lerwick, nak?" Tanong ni Aling Marites, lumingon naman sa kanya ang dalaga at mukhang nag-aalangan pa itong mag-salita.

"N..Nasa Manila po."

"Bakit nasa Manila papa mo?" Tanong naman ni Lois, kahit si Elise ay hindi rin alam ang isasagot. All she knows that once her father went away, it's about her mother's killer. Matagal nang tumigil sa pagiging gun dealer ang pala niya simula nang mamamatay ang mama niya, he never left Palawan unless it's about her or about her mother.

"Ipagdasal na lang natin si Alicia, hijo. Nawa'y hindi siya ipahamak ng ina niya" Payo ni Aling Marites, dumiretso sila sa altar na nasa loob ng isang kwarto at nagsimulang magdasal.

Lois felt helpless again, sa bawat araw na ginawa ng Diyos ay naging intrumento siya para iligtas ang nakakarami but this time ang kaya niya lang gawin ay mag-dasal. Even though hindi ganoon katagal ang pag-sasama nila ni Alicia, ayaw niyang mawala ang taong napalapit na sa kanya.

"Guide them our father..."

********

Gulong gulo ang utak ni Alicia ngayon, alam niya sa sarili niyang hahanapin na siya ni Mark pero wala na siyang magagawa dahil ikinulong siya ng kanyang ina sa isang kwarto.

"Ano bag kasing naisip ko at sumama ako?" Tanong niya sa sarili, then she remembered the argument earlier this morning. Curiousity pushed her here, at hindi niya alam kung tama ba itong ginawa niya.

"Anak?"

Napalingon siya sa matandang babaeng pumasok sa kwarto, may dala itong tray ng orange juice at biscuit. She smiled at her na parang normal lang na ikulong sa dito sa kwarto.

"I.. I don't even know you"

"Pero bakit mo ko tinawag na mama?"

"I..Im just curious"

Laura felt sudden anger kaya hindi niya napigilang sampalin ang anak, gulat na gulat si Alicia sa ginawa ng ina at mabilis na gumapang papalayo dito.

"Nak.. sorry.. hindi ko sinasadya" Saad ni Laura, ibinaba niya ang tray sa side table at maingat na lumapit sa anak.

Inilahad niya ang kanyang kamay pero tinanggihan ito ng dalaga, she then felt another kick of anger so she threw the tray towards Alicia.

Nanginginig naman si Alicia habang pinag mamasdan ang sariling ina na magbago bago ng emosyon. She doesn't look right, para itong nakatakas sa Mental lalo na't hindi tumatagal ang emosyon nito ng ilang minuto.

"Kung ayaw mo putangina! Mamatay ka na! Bwiset!" Sa sobrang inis ni Laura ay iniwanan niya muli ang dalaga at inilock ang pinto bago umalis.

Nang makaalis ang matanda, naalala niya ang cellphone na nakalagay sa kanyang bulsa. Abot tenga naman ang kanyang ngiti ng makapa ito sa shorts at sakto namang hindi pa ito lowbat.

25% lang ang battery ng phone niya kaya mabilisan niyang tinype ang pangalan ni Mark, hoping she could reach him.

Pero walang sumasagot..

Bagama't kinakabahan, she managed to leave a message for Mark before the battery runs out.

To: Baby
I'm with my "mom", hindi ko alam kung nasaan ako. My curiousity led me here, please.. please.. help me.

Hindi niya namalayang muling bumalik ang matanda at naabutan siyang hawak ang phone. Laura grabbed her phone and smashed it with her sandals, agad na nasira ang screen nito kaya hindi alam ni Alicia ang gagawin.

"You piece of shit!" Laura then grabbed her hair and dragged her out of the room.