Lethal Chronicles ✓ [Under Editing]

ONE SHOT #32

MY SECOND LOVE

Well, im Neveah you can called me Neve for short, masyado kasi mahaba. I have a long term boyfriend. I must say 'Long-term' talaga. Because we are 7 years and still counting in our relationship. And he's name is Louis. And he is my First and my last love.

Mahal na mahal ko yang lalaking yan. Kahit lagi akong pinagse-selos. We are sweet and at the same time ay nag-aaway. Which is normal lng nman pag nasa relationship ka. We love so much each other. Damn alot.

But, these past few days. Naging madalas na ang pag-aaway nmin. Kahit maliit na bagay lng, grabe na kmi kung mag-away. "Ano batoh babe?! Bakit nilagyan mo ng halang yung pancit canton?!" inis na sigaw nya sakin, kaya bumaling ako saknya "Ayy, sorry babe. Naka limutan ko, pinag sama ko kci yan. Eh alam mo nman na favorite ko ang pancit canton pag may halang." sabi ko at akmang kukunin na ang pinggan ng pancit canton ng bigla syang mag salita.

"Minsan kasi, intindihin mo yung ginagawa mo. Sa iba kasi nakatuon ang atensyon mo" sabi nya na kina init ng ulo ko, kaya sumagot ako. "Eh sa naka limutan ko nga dba? Bakit ba galit na galit ka ha? Ipag luluto kana nga ng bago. Tapos kung makapag reklamo ka" inis na sabi ko. At sumagot din sya. "Eh sa hindi mo kasi nagagawa ng tama yang mga ginagawa mo!! Kung hindi ka ksi sana kung ano ano ang ginagawa, edi sana hindi malalagyan ng halang yung pancit canton!" singhal nya sakin.

Kaya agad akong sumagot. "Ano bang akala mo sakin ha?! Katulong?! Louis, paalala lang. Girlfriend moko!! Hindi moko maid" inis na sabi ko at tinalikuran sya., Hanggang sa dumalas na ang pag-aaway namin. Minsan, nag-iinit nadin ang ulo ko sakanya. Dahil masyado syang hot-headed. Till, one day. May birthday party yung cousin ng kaibigan ko. And because, im invited. Sumama ako, para nadin mapalipas ang away nmin.

Napag-alaman kong, si James pala yung cousin nya, my highschool classmate. Kaya agad ko syang binati. "Hi, James. Happy Birthday" naka ngiting sabi ko saknya. Bahagya pa syang napatulala ng makita ako, na para bang hindi makapaniwala. Ng talagang hindi sya gumagalaw, ay nagsalita nko. "Huyy, James. Ano kaba? Happy birthday" sabi ko saknya habang naka ngiti. Agad nman syang nakapag salita "A-ah. S-salamat" nauutal nyang sabi. Kaya bahagya akong napatawa "Hahahaha. Ang kyot mo" sabi ko.

Nakita ko nman na pumula ang kanyang pisngi dahil sa sinabi ko. "H-heehehe. S-salamat. I-ikaw din" sabi nya. Hanggang sa nagkwentuhan kmi, at napatagal yun. Hanggang sa lumipas ang ilang araw, n lagi kming magkasama. Ang sarap sa pakiramdam pag sya yung kasama mo, mapapangiti ka talaga. Nag-akit sya ngayon, kung pwede daw kaming lumabas. Kaya pumayag ako, agad nman ako nagpa-alam kay louis. "Babe, aalis muna ako" sabi ko habang inaayos yung sholder bag ko. Agad nman syang sumagot, "San ka pupunta?" takang tanong nya.

"Sa kaybigan lng, nag-akit eh" sabi ko. "Hoyy, babe. Pag nalaman kong may kabit ka. Naku!! Lagut ka sakin" sabi nya. "Ano namang kabit babe ang pinag sasabi mo ha? Alam mo nman na ikaw lng ang first and last love ko. Ang seloso mo talaga" sabi ko. Nang makaalis nko, ay agad kong nakita si James, kaya tinawag ko. "James" nakangiting sabi ko. Agad nman syang tumayo at lumapit sakin. Nakapag kwentuhan uli kami, at sobrang saya ko tlaga. Pag sya na yung aking kasama. Awan koba, ganto yung nararamdaman ko dati kay Louis nung inlove ako sakanya eh..

Nang matapos na kmi, ay agad nya akong hinatid pauwi. Agad nman akong nagpasalamat, "Uyy, salamat James ha" nakangiti kong sabi, agad nman syang sumagot. "Sure, until next time" sabi nya at umalis na. Nang maka-alis na sya, ay papasok na sana ako sa bahay. Nang makita si Louis na galit na galit na nakatingin sakin. Agad nman akong napa-kunot noo.

"Hi, babe--" sabi ko, nang akmang kikisan sana sya sa pisngi pero agad nyakong hinawi. "Sino yun ha? Lalaki mo? Kabit mo?" sabi nya, agad nman akong sumagot. "Ano kaba babe, si James lang yun. My highschool classmate. Kaybigan ko" sabi ko. "Kaybigan? O baka nman KA-I-BIGAN" sabi nya. "Ano kaba babe. Mag kaybigan nga lang kmi ni James. Nothing more, nothing less" inis na sabi ko at pumasok na sa loob.

Mag-aaway nanaman kmi. Hanggang sa naging busy sya, ni-hindi na nga sya umuuwi dto. Tapos pag umuuwi pa sya, Lagi pa syang galit. Buti nlang nandyan si James.

----- 2 MONTH PASS----

At lagi kaming nagkikita at nagkakasama ni James. At napag tanto kong Mahal ko na sya. Ewan koba kung bakit, o papano. Pero basta mahal ko na sya. Ngayon ay binalak ko nang makipag break kay Louis.

Ayokong lokohin sya, masakit mang sabihin. Pero, hindi na katulad ng pagmamahal ko sakanya dati ang nararamdaman ko ngayon. Agad ko syang inintay umuwi. Habang ako ay kinakabahan, sa magiging reaction nya. Hindi ko nman gustong maramdaman nya yun. Agad akong napabikus ng marinig ko ang pagbukas ng pinto. At nakita ko sya, pagod na pagod, antok na antok.

Agad ko syang binati, "Amm. Hi Louis, p-pwede ba tyong mag-usap?" tanong ko. Agad syang napakunot noo sa sinabi ko. "Pwede ba Neve, bukas na. Pagod na pagod nko eh" sabi nya ng akmang aakyat na sya sa kwarto nya. Pero agad akong nagsalita habang tumutulo ang mga luha. "Louis. Mag break na tyo" sabi ko habang nakapikit at lumuluha. Bahagya syang natigilan dahil sa sinabi ko, lumingon sya sakin ng may masamang tingin. "Anong sabi mo?" sabi nya. Kaya humugot uli ako ng lakas para sabihin saknya yun. "Mag break na tyo. Pagod nako" sabi ko.

"Alam mo din ba, na araw-araw akong pagod sa trabaho para sa future natin. Pero hindi ako sumusuko. Tapos, ikaw. Sumusuko ka kaagad? Bakit Neve ha? Bakit?!" sigaw nya sakin. "Dahil may mahal nkong iba" sabi ko na ikinatigil nya. Nakita kong may mga luhang lumalabas sa mata nya dahil sa sinabi ko. "I-im s-sorry Louis" sabi ko. "Bakit? Dpa ba ako sapat ha? Dahil ba may mas gwapo ka nang nakita? Mas better kesa sakin?!" tanong nya.

"Dahil, nung mga panahong kailangan kita, wala ka. At sya ang nandyan. Sa maliliit na bagay, grabe natin pag talunan. Grabe ka sakin, kung mag-isip. Nakakapagod din" sabi ko ng umiiyak. Parehas na kming luhaan ngayon. "Dahil, lahat ng ginagawa ko. Para sayo! Para sumaya ka. Pero, hindi parin pala sapat" sabi nya. "Im sorry kung tatapusin ko na ang 7 taon natin. Sorry sa mga pagtatalo ntin. Sorry, kung napagod ako. Sorry kung sumuko agad ako. Pero ayoko na. Salamat sa mga memories. Pero, sana tanggapin mo na. Hindi na kita mahal, dahil mahal ko na sya" sabi ko. At tumakbo papalabas ng bahay.

Naramdaman kong sumusunod sya sakin, kaya tumakbo nko habang umiiyak. "Neve. Pag-usapan natin toh. Ayusin natin toh" sabi nya, pero hindi ko sya pinakinggan. Agad akong tumawid sa highway, hindi ko na tininggnan pa kung ano na ang sign. Basta tumawid ako, nang napagtanto kong. Bawal pa pala kming tumawid, pero dineretsyo ko padin ang pag-takbo. "Neve. Please come back to me" sabi nya habang hinahabol ako. Hanggang sa may nakita akong truck na dere-deretsyo. Akala ko, ay ako ang mababangga, pero laking gulat ko nang makarinig na malakas na kalampag, agad ko itong nilingon. At nkita si Louis na duguan habang naka handusay sa kalsada.

Agad ko syang nilapitan habang umiiyak. "Louis, please wake up" sabi ko, habang tinatapik-tapik ang katawan nya. Bahagya pa syang mumulat at ngumiti sakin ng matabang. "k-kung sa k-kanya ka s-sasaya, s-sige, papakawalan kita. B-basta tandaan mo. M-mahal na m-mahal kita. Kahit a-ansakit- sakit na" sabi nya. At tuluyan nang pumikit.

-----------

I'm sorry, if i choose him. Over you louis. Pero ayokong lokohin ang sarili ko na mahal sya kahit ang totoo ay hindi na. Ang dami nyang sinakripisyo sakin, pati buhay nya binigay nya. Pero, hindi padin sapat yun para sakin. Kahit anong gawin nya, hindi ko maintindihan ang sarili ko. Kung bakit hindi padin sapat.

Siguro, may mga bagay talaga. Na para saatin, ay hindi padin sapat. Kasi ang totoo, hindi natin yun gusto. Kaya hindi natin magawang makuntento.

ALL RIGHTS RESERVES @2020

NONE OF EACH OF MY STORY IS PLAGIARIZED.

UNEDITED.