အမောင်လရောင်နှင့် နေယံတို့ အမြွှာလေးတို့၏ဓါတ်ပုံလေးကိုကိုင်ကာ ပတ်ကြွားပြီးနောက် ညတော်တော်နက်မှသာအိမ်သို့ပြန်ရောက်လာကြလေသည်။ လမ်းမှာဆာလောင်နေတဲ့ သုံးယောက်စာဗိုက်ကလေးကိုလည်း ဖြည့်ပေးရသေးသည်မို့ကြာနေခြင်းသာ။ သို့သော် တစ်လမ်းလုံးတဟီးဟီးတဟားဟားနဲ့လုပ်လာကြပြီး အိမ်ပြန်ရောက်ချိန်တွင်တော့ နေယံ့မျက်နှာသည် စောနနှင့်မတူသိပ်မကောင်းလှ။
"ကိုကို ဘာဖြစ်လို့လဲဟင်"
ဤသည်ကိုလရောင်က ရိပ်မိဟန် စိတ်ပူစွာမေးတော့ နေယံကခပ်လေးလေးလေးပြုံးလျက် ခေါင်းခါလေသည်။
"ရောင့်ကိုပြောစရာရှိလို့လား"
"..........."
ခေါင်းကိုသာခပ်လေးလေးခါပြန်သည်။
"ပြောပါ ဘာပြောချင်နေတာလဲ"
"ကိုယ်..."
"ပြောလေကိုကို"
"ကိုယ် မနက်ဖြန်ကျရင် အလုပ်လေးရှိလို့အိမ်မပြန်နိုင်လောက်ဘူး။ အယ့်တာ ကလေးအဆင်ပြေရဲ့လားလို့။ အလုပ်ကလည်း အရေးကြီးနေတာမို့"
"အရမ်းရေးကြီးတာလား"
"အင်း"
"ရပါတယ်။ ရောင်ကအဆင်ပြေတယ်နော် စိတ်ချပြီးသွား"
"အင်း ကျေးဇူးပါကလေး။"
နေယံပြောရခက်နေသောစကားသည် ထိုစကားလေးပင်။ အလုပ်နားထားသည်မို့ မနက်ဖြန်အလုပ်ကိစ္စနဲ့သွားစရာရှိတယ်ပြောရင် ကလေးငယ်လေးမယုံမှာစိုးနေမိခြင်းသာ။ မနက်ဖြန်အလုပ်တကယ်မရှိသော်လည်း သူ့မှာလည်း သူ့အကြောင်းနဲ့သူမို့။
ခုတော့ လရောင်လေးက အလွယ်တကူပင် နားလည်ပေးသည်မို့ သူလည်းနဲနဲတော့စိတ်သက်သာရာရ ရသည်လေ။
"ကလေးပေါက်စကိုယ် သွားပြီနော်။ သားသားလေးတွေရော ဖေဖေသွားပြီနော်။ ချစ်တယ်ဗျာ။ အူးးမွ!"
မိုးလင်းတော့ နေယံက သွားခါနီး ဗိုက်ကလေးကိုကိုင်ကာ နှုတ်ဆက်ရင်း လရောင်၏ပါးဖောင်းဖောင်းလေးကိုလည်း မွှေးကြူလိုက်လေသည်။ ထို့နောက် သူ့အလုပ်အတွက် လိုအပ်တဲ့ဖိုင်လေးတွေကို သယ်ကာ လရောင်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးထွက်သွားတော့ လရောင်စိတ်ထဲဘဝင်မကျလှ။ အရေးကြီးအလုပ်ဆိုလို့သာ ပေးသွားရသည်လေ။ ထိုလူကြီးမျက်နှာလည်းသိပ်မကောင်းဘူးမလား။
YOU ARE READING
💓ချစ်ရပါသောရှပ်ပြာလေး💓 (Completed)
Romanceမတော်တဆ၁ခုကြောင့်တာဝန်ယူမူဖြစ်လာသောအခါ..အချစ်မပါဘဲလက်ထပ်လိုက်ရသောအခါ..ပျော်ရွှင်ရပါ့မလား...အချစ်စစ်ကိုရနိုင်ပါ့မလား....သူ့နှလုံးသားလေးထဲမှာကို့အတွက်နေရာလေး၁ခုရှိပါ့မလား မေတာ္တဆ၁ခုေၾကာင့္တာဝန္ယူမူျဖစ္လာေသာအခါ..အခ်စ္မပါဘဲလက္ထပ္လိုက္ရေသ...
