What Your Heart Wants (COMPLETED)

Chapter 04

Sinunod ko ang utos ni Papa at umikot na lang sa buong paligid para ubusin ang oras. I also bought some items that I almost forgot kaya kinuha ko na ang chance na iyon para bumili.

I went home when it's already night. I almost took a dinner at the mall, then naalala ko na may kasambahay na pala kami at sigurado may niluto sila for me and for Papa.

Pinauwi ko na si Nori kaso susunduin niya raw muna si Papa kaya hinayaan ko na lang siya. Hindi ako mali sa iniisip dahil may pagkain ngang niluto ang mga nakatoka sa kusina.

Kumain na ako ng dinner without my Papa. It's hard to know what time he'll come home kaya mag-isa na lang akong kumain.

I even asked our kasambahays to eat with me but they just said na later na lang. Pagod na ako sa ginawa ko buong araw kaya hindi na ako nagsalita pa.

Ginawa ko muna ang mga ginagawa bago humilata sa kama. I'm in the middle of looking at my social medias when someone knocked. Si Papa lang pala.

Kapag hindi kami sabay, he never failed to check me out every time na nangyayari iyon. Kagaya ngayon. He asked the basic questions, kung kumain na ba ako and I said yes.

Before he slam the door out, his usual command reverberated inside my ears. Duh! Hindi kaya ako inaantok kapag busog ako! There's no way that I'll sleep while my stomach's full.

When my room filled with silence and my eyes felt tired, I put it on charge and turn off my lamp.

Kinabukasan, wala na si Papa kaya ako na naman ang mag-isang kumain. Nasa kalagitnaan ako ng pagkain nang may inabot sa akin si Maria, iyong parang ka-age ko lang na kasambahay namin.

It's a Louise Vuitton paper bag. "What's that?" I asked her.

"Iniwan po ng kasama ni Sir Colson. Si Sir Chris daw po, para sa inyo." Sagot niya na pinalakihan ko ng mata.

Nandito siya kanina?! Ugh! Bakit ba late na ako nagising?! E 'di sana naabutan ko siya! Hindi ko pa man din siya nakita kahapon sa kumpanya kaya sayang!

I thanked her for giving it to me and saw that it's a brand new bag, a bag that I could use when pasukan came!

Hindi ko napigilan kumuha ng litrato kahit hindi pa ako tapos kumain. I immediately sent it to Ninong Chris' iMessage and smiled.

Grabe talaga! He's really kind! His kids will surely be spoiled if he really has one. Bad influence lang talaga si Papa at hinawaan niya lahat ng kabanda niya sa motto niya.

Kaagad akong sumakay sa kotse habang hawak ang folders na binigay sa akin ni Papa. Wala pa siyang sinasabi kung anong gagawin ko, baka itetext niya o baka wala talaga.

Tahimik lang kami buong byahe hanggang nakarating na nga kami. "Salamat Kuya Nori!" Sabi ko at sinaluduhan niya lang ako bago umalis.

Humarap ako sa school at akmang papasok na nang tumunog ang phone ko. My heart jumped from conclusion na baka nagreply na si Ninong Chris but no.. It's from my Papa.

"Hello." I said and made a way on the other side of the road. May mga pumapasok na sa loob at may chinecheck iyong guard. It's best thing that he called, I need to figure out what I need to show just so I could come inside.

"Where are you now?" His voice filled my ears.

"Already here. Outside the UW, pa.." Sabi ko at nilibot ang tingin.

Almost one week na noong nagpunta ako rito and it's still the same. I'n excited what thus place will more likely be kapag seasonal change. Frillion has one of the best place for every season kaya sana meron din dito.