Chapter 45

3 1 0
                                    

The whole flight home, I was silent. Nagpapasalamat na lang ako na nandiyan si Tito Sean at nagkaroon ng focus si Papa at hindi ako napapansin. But Aliseo? Kanina pa niya ako tinitingnan.

"I want to go home, right away." Sabi ko kay Papa nang makalapag na ang eroplano. Tito just looked at me with the same eyes he given to me last breakfast. Hindi ko na lang pinansin.

"Sure. Bring Aliseo to go with you,"

"No. Ako na lang. He needs to home rin." Tiningnan ko siya at halatang nagulat siya sa sinabi ko. Sinubukan kong ngumiti pero hindi kinaya ng labi ko.

"Don't worry, I'm not mad at you." Sabi ko sa kaniya. And with that, he sighed with a smile on his face. Does he really think that I'm mad at him after the talk I had with the two?

I somehow thank him for doing that, hindi ko alam kung paano niya napapayag ang dalawa na kausapin ako or what.

"Text us when you get home," his last words reverberated inside my head. I nod my head and close the door betwwen us.

Kuya Nori is silently doing his job while I'm trying to at least have a nap. Pero mabilis lang kami nakauwi, binilin ko na lang kay Kuya na ibigay sa mga kasambahay namin ang mga madudumi kong damit.

Kasama ko na umakyat iyong mga hindi ko naman nagamit sa trip.

As soon as I settled inside my room, I fish my phone out of my bag and texted Aliseo and Papa that I'm already home. Hindi ko na hinintay na magreply dahil pagkahiga ko pa lang ay umiyak na naman ako sabay bagsak ng buong sistema ko.

***

The very next days, nasa bahay lang ako. Alam ko naman na tapos na ako sa pag-aaral and I do want to have at least rest bago ako magkaroon ng trabaho. Lucky me because I have an assurance na kaagad, na may work na ako after graduation but can I at least have at least break for everything?

I spent my days just watching movies, talking to Aliseo over the phone because he said he's busy doing things I have no idea. Nasa kuwarto lang ako at hindi alam ang gagawin kahit na ang dami naman.

I woke up the very next day, with Papa inside my room. He's looking at the pictures I put beside my drawer, it's okay, wala namang kung ano roon. It's our pictures way back sa States and some are with Phil.

Inalis ko na iyong mga kasama ko si Ces, basta alam ko lang na hindi na dapat iyon nandoon. Si Phil na lang ang natira dahil siya lang naman ang natira sa akin. Kasama si Aliseo.

May picture din kami ni Aliseo roon, it's a picture taken by Benson noong nagpub kami after exams. That night is so lit that I want it to happen again.

"Pa.." I said in a hoarse voice. Sumulyap siya sa akin at ngumiti. It's Saturday and it's almost lunch. Bakit siya nandito at hindi ata siya pumasok?

"You're waking up late these past few days," he commented on me. Binaba niya iyong hawak na mukhang ako noong bata pa ako.

"I have no classes naman na," sabi ko sabay punta sa banyo. I wash my mouth and brushed it. Inayos ko ang sarili pagkatapos.

I'm still Caelene naman... but why do I feel like I lost a huge part in my life after that trip? Weird.

Paglabas ko ay nandoon pa rin siya, but he's just leaning on my drawer and looking at me.

"It's Saturday, wala kang pasok?" Sabi ko.

"I have. But I'll come back later." He answered. Kumuha uli siya ng picture sa tabi. "Sobrang iba ng mukha mo noong nasa States pa tayo, anak.."

There's a silence. "Did I made a mistake? Mali ba na umuwi tayo?"

What Your Heart Wants (COMPLETED)Where stories live. Discover now