"Eller yukarı, donlar aşağı!"
Diyerek başlayan bir hikaye ne kadar normal olabilir ki?
Aklı hesap makinesi gibi çalışan, yürüyen atasözleri ve deyimler kitabı, zehir kızımız; Açelya Soydan.
Evliliği sadece borçlarını ödeyecek adam için isteyen, aş...
"Atalarımız eceli gelen köpek cami duvarına işermiş demiş!"
Yine Tazman'ı evde bulamamış ve apartmanın çatı katında bulmuştum. Çenesi düşmüştü! Ah ben bu kızı öldüreceğim!
Merdivenlerden hızla indim "Nur! Senin nurunu söndüreceğim!" Nur hemen kapıdan çıkıp terliklerini giyip aşağı koşmaya başladı.
"Kaçma kız! Bu sefer elimden kurtulamayacaksın!"
"Aysela dur kızım koşmayın aa! Kız Nur her gün bu kızı böyle sinir ediyorsun hıh, bu sefer dayağını ye hiç karışmam!"
"Açelya, Gül abla ya! Açelya!"
Merdivenlerden fişşek gibi inip yeni boyattığı sarı saçlarından yakaladım.
"Açelya korkuyorum diyorum o kemik torbasından!"
"O zaman odama gelme gerizekalı! Odama gelme! Hıı, ama artık senin odana koyacağım hatta yatağına yatıracağım hadi bir daha karış Tazman'a!"
Ellerimdeki saçlarını kurtarmak için çırpınırken bir anda benim güzelim koyukahve saçlarından tuttu.
"Asla o kemik torbası şeyi odama sokmam!"
Komşular en sonunda araya girip bizi ayırınca kolumdaki saate baktım. Bu salak yüzünden hastaneye geç kalmıştım! Zaten girene kadar göbeğim çatladı!
"Ya! Hastaneye geç kaldım! Gelince seni bir daha döveceğim, sarı şeytan!"
"Ah kızım ah, seni hastaneye sokmak için amcamın torununun yakın arkadaşının eniştesini kattık araya. Her gün geç kalıyorsun. Valla şikayet ederlerse arkanı tutmam."
Gül abla yine tehtit edince bir yandan apartmana koşup bir yandan laf yetiştirdim.
"Gül abla nasıl bu amcamın torununun bilmem nesini ezberleyebiliyorsun? Ama doğru atalarımız ne demiş-"
"Açelya hadi kızın git sonra söylersin atasözünü." camdan seslenen Aysel teyzeye baktım. "Tamam ben sonra söylerim." diyerek merdivenleri çıktım.
Ameliyattan yeni çıkan hastamı görünce kısırımdan bir çatal daha alıp bıraktım. Fatma ablanın yakınları her gün yemek getiriyordu, benimde karnımı doyuruyorlardı. Fatma abla gitmesin diye yanlış tedavi bile uygulayabilirdim.
Serumu hazırlayıp yanıma ateş ölçer, tansiyon aletini de alıp hoplaya zıplaya gittim. Bendeki enerjiyi bu büyük hastane bile alamıyordu!
Kurşun yaralanması olan hastam gözleri kapalı hala anestezinin etkisinden fıs fıs konuşuyordu. Serumunu takıp sinsice gülümsedim. Genç, yakışıklı hastalara asla şakalarımdan taviz vermezdim.
Birkaç kez öksürüp sesimi kalınlaştırdığımdan emin oldum. Ateş ölçeri kafasına dayadım. Bunu her yaptığımda hastaların korkuyla bana bakması o kadar komiğime geliyordu ki bu mesleği sırf bunun için bile katlanırdım!
Bir Açelya klasiği...
"Eller yukarı donlar aşağı!"
Bir anda kendimi hastanın altında buldum. Kolumu tutup sıktı. Gözlerini ayırmış bana bakıyordu. Bu sefer sert kayaya mı çarptın Açelya?
"Kim gönderdi seni çabuk söyle!"
Ne! Şaka yapmıştım, Açi bu sefer yanlış kayaya çarpmış gibisin kızım.
"Doktor bey gö-" bağırmasıyla sesim hiç tahmin etmediğim yerlere kaçtı.
"Demek buraya doktor olarak birini soktunuz!" kafamı hayır anlamında salladım.
"Şaka," dedim elimdeki ateş ölçeri sallayarak "Sadece ateş ölçer." elimdeki ateş ölçere baktı. Ateş çıkan mavileri elimi yaktı desem iyidir a dostlar...
"Kanıtla."
Ateş ölçeri silah felan mi sanmıştı bu adam! Dikkatlice beni izlerken ateş ölçeri alıp kafama dayadım ve düğmeye bastım. Kısa bir did sesinden sonra nefesini verip cihaza baktı.
"37.50, ateşiniz yükselmiş." Sinirli tavrı silinirken artık yüzünden alay okunuyordu. Ama şimdi de ben gülmüyordum.
"Nefes alamadığım için Karan Bey!"
-SON-
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
