Ezik Kızın Değişimi

4.BÖLÜM

MULTİ: GELMESEN DE BEKLERİM : EMRE YILDIRIM

MULTİ: EMİR

rüzgar ve emiri beklemiyordum.onlarda şaşkındılar.sonra ilk kendine gelen ben oldum.

-ee..... şey içeri geçin.dedim benden sonra kendine gelen ada oldu.

-aynen ya geçin yoksa yengem vurur bizi.dedi rüzgar ve emir içeri geçtiler.herkes salondaydı.ada ile ben herkese hoş geldiniz dedikten sonra gelin gibi malesef sandalyede oturuyorduk. annem öyle istemişti.biraz konuştuktan sonra annem herkesi masaya davet etti. hep beraber masaya oturduk.ben masada ada ile yan yana rüzgar ile karşı karşıyaydım. yani çocuğuz diye köşeye attılar bizi.rüzgarla emir yan yana oturdu bende adayla. sonra aileler baş köşeye geçince bizde öylesine oturduk.ama rüzgar ve emir ile karşı karşıya geleceğimizi bilmiyorduk.annem yemekleri servis ediyordu.bana kaş göz yaptı anlamı da"kalk kız bana yardım et"demekti. hemen kalktım ve anneme yardım ettim.herkesin tabağı önünde olunca bende eski yerime yeniden oturdum.

-masal kızım sen bizim oğlanlarla aynı sınıfta mısın ? dedi rüzgarın babası 

-evet burak amca.ada ile rüzgarların sınıfındayız.dedim burak amca ilk güldü.

-okulun ilk günü olanları duydum. sana yardım etmişler. masal kızım eğer kötü bir durum olursa direk beni ara bir daha böyle bir şey olursa hemen rüzgara söyle emire söyle yada ben sana telefon numaramı vereyim ara hemen tamam mı kızım ? dedi burak amca (burak amca rüzgarın babası) beni koruması çok güzel bir şeydi ama bugün olanları babam bilmiyordu.şimdi öğrendiler.sıçtım.

-peki burak amca.saol. dedim sonra babam bana bakarak

-kızım sorun ne ? dedi işte şimdi olan olmuştu.

-ş-şey babacım eski okulumdan intikam alacağım diyordum ya işte aldım onun babası da okula geldi. neden vurdun dedi sonra adaya vurdular bende sadece küçük bir kavga ettim. emir ve rüzgar da bana yardım etti. bu kadar. kızdın mı ? dedim masumca babam derin bir nefes çekti sonra verdi.

-kızım sen ne yaparsan yap iyiliğin için yapacağın biliyorum.bu yüzden sana kızmam.ama kavga etme canını yakarlarsa benim de canım yanar.üzülürüm.dedi duygulanmıştım.

-peki babacım ama kendimi korumam gerekebiliyor bazı zamanlar.bu yüzden kusura bakma ama kavga etmem gerekebilir.dedim

-kızım kendini savun ama kavga etme.neyse biz iş yemeğine dönelim seninle sonra konuşuruz.dedi bende tamam anlamında kafa salladım.annemin ölümcül bakışlarından kurtulmak için kafamı eğdim.o an telefonum titredi.açtım. rüzgardandı.

RÜZGAR:

kafanı kaldır.korkmaman lazım.

BEN:

annemin ölümcül bakışlarını görmüyor musun ?

RÜZGAR:

görüyorum ama kaldır kafanı korkma.sonra zaten ya dayak yersin ya azar.

BEN:

çok güzel morel veriyorsun ya bayıldım.şimdi telefonu bırakmazsam annem önündeki bıçağı saplar bana.o yüzden yemekten sonra konuşuruz.olur mu ?

RÜZGAR:

olur.yazdı sonra yemek tabağına döndü.bende yemeğe başladım.

*****

herkes yemeğini yemişti.ama hala masada oturuyorduk.annem ayağa kalktı.

-hadi biz salona geçelim kızlar burayı toplasın.dedi annem.annem cezasını böyle çıkartıyordu.rüzgar ve emir gülmemek için 40 şekle girdiler.herkes sofradan kalkınca bizde suratımızı asarak masayı toplamaya başladık.ben masadakileri toplayıp mutfağa götürüyordum.ada da bulaşıklarını akıtıp bulaşık makinesine yerleştiriyordu. bu sefer mutfaktan tepsiyle gelmiştim.bardakları almak için.hemen tepsiye bardakları doldurdum.mutfağa götürdüm.tezgaha bıraktım.tam geri gidecekken rüzgar içeri girdi.