Masalın çirkinliğinden dolayı okulunda kötülenen bir kızdı.Birinden tokat yedi ve İnat etti çok güzel bir kız oldu.Kuzeni ile birlikte değişmeyi başarmıştı.Okulda kötüleyenler şuan peşinde köpek gibi geziyorlardı ama masal yüz bile vermiyordu.O tok...
ARKADAŞLAR ŞARKIYI DİNLEMENİZİ ÖNERİRİM ASIL DA NAKARATINI DİNLEYİN.BEN BU ŞARKIYA BAYILIYORUM.BAKALIM SİZDE BEĞENECEK MİSİNİZ ?
sabah kalktığımda yanımda akın yoktu herhalde kalktı diye düşündüm.bende kalktım.aşağıya baktım.ses yoktu. geri odaya girdim.ne oluyordu ? kıyafetlerimi değiştirip ona bakacaktım ki dolabın üstünde bir not gördüm.
kuzen sen uyandığında ben evde yok olacağım kesinlikle.bu yüzden merak etme diye not yazdım.kahvaltı hazırlamaya erindim. dışarıdan yersin.kıyafetlerinin içinden de en uzununu seç.şimdiden okulda görüşürüz.bay bay.
yazıyordu.görende intahar mektubu yazıyor sanacak. bu ne böyle ?amann bana ne benim durumum başımdan aşkın.gidip bide bununla mı uğraşacağım. hakikaten ya rüzgarla biz ayrılmıştık dimi ? peki neden ? eskiden gökhan olurdu o derdim ama o yok şimdi.peki çağrı mı o mu tehdit etti ? hayır o hapiste.ve çıkınca kesinlikle bir haber gelirdi.bu yüzden oda değil.peki ne o zaman ? babam mı öğrendi ? ayrılın mı dedi. yada daha farklı bir şey mi ? hem neden ben bir sebep arıyorum ki ? o beni elde etti ve bıraktı.bütün erkekler gibi. sizce de öyle değil mi ? neyse ya bu konuları düşünecek daha uzun bir ömür var.şimdi giyinip okula gitmeliyim.canım zaten bir şey istemiyor.dolabın önüne geçtim ve ne giyineceğimi düşünmeye başladım.akının dediği gibi en uzun olanını seçmeye çalıştım.okul formasına benzeyen bir şey giyindim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
✌giydim.
ve evden çıktım.direk motora bindim ve altımın gözükmeyeceği şekilde oturdum.ve okula sürdüm.yolda bazı kişiler laf atsa da hepsine "önüne dön gözlerini oyarım" dedim.evet sadece bunu dedim.sonra zaten ev yakındı direk okula vardım.eğer rüzgarı görürsem başka yöne doğru yürüyecektim.etrafa bakındım.adayı arıyordum.gözlerim onun gözleriyle buluşunca ben ona doğru gitmeye başladım.tabi ada da bana doğru gelmeye hatta koşmaya başladı.yanıma geldiği an bana sarıldı.kulağıma
-seni yalnız bıraktığım için özür dilerim affet beni.dedi ona sadece "önemli değil" diyebildim çünkü eğer çok daha konuşursam kesinlikle ağlayacaktım ve bunu kimsenin görmesini istemiyordum.adadan ayrılıp kafamı yere eğdim.ada kolumdan tutup beni bir yere çekiştirdi ama görmedim sadece nereye gittiyse onu takip ettim. sonra bir yerde durdu bende nereye geldiğimize bakmak için kafamı kaldırdım.bizimkilerin yanındaydık ama o yoktu.neredeydi acaba ? sanki kimse bu olayı bilmiyordu.kimse dediğim kişi de ahenk ve emir. ama onlara bu konuyu açıklamak istemedim.anlatmak istemedim.
-aa hoş geldin masal.dedi emir.ona sadece ufak ve yalandan küçük gülümsedim.ahenk ' e baktım.tuhaftı.üzgün ve kokrmuş gibiydi. ne olmuştu ona ?
-ahenk sen iyi misin ? dedim evet şuan benden kötü görünüyordu.bana baktı.sonra yalandan gülümsedi benim gibi.
