13.BÖLÜM

2.9K 119 15
                                    

MULTİ: GALAKSİ: ECE MUMAY

MULTİ : EMİR

evet şuan teneffüs zilinin çalmasına saniyeler kaldı hatta çaldı şuan.ne yapacağımı bilmiyorum.korksam mı cesaretli mi olsam ? bir fikrim yok.yardım mı alsam almasam mı ? of masal bu kadar korkak olma sen bu değildin.cesaretli ol.tek olsan bile korkma ne yapabilirler ki ?hiç bir fikrim yok.ama şuan ilk ne yapabileceklerini çözmem gerek.o yüzden akınlarla dolaşmalıyım.derin bir nefes aldım.yüzüme yalancı gülme hareketi koydum.akının yanına gittim.

-dışarı çıkalım mı ? dedim rahatça. akın bana baktı.ne yapmaya çalıştığımı anladı.

-tamam kuzen.dedi akın kalkınca samet azat ve ada da kalktı.onlar kalkınca da rüzgar emir ve ahenk de kalktı.akın onlara baktı ve gülücük gönderdi.rüzgar da akına gülümsedi. sonra hep beraber aşağı doğru harekete geçtik.

-yavaş kaçın bence daha çok kaçacaksınız çünkü.dedi çağrı o iğrenç sesiyle çağrı.hep birlikte ona döndük onlar sırıtıyordu.bunlara iyi cevap vermek iyi olurdu.

-neden siz çok mu kaçtınız.bence siz kaçın neden biliyor musun parkta daha bir kızdan dayak yediniz.şimdi erkeklerden yemek de daha ağır gelir.dedim biraz surat astılar.çağrı hızla sandalyeden atladı ve önüme geçti.

-sende en çok neye üzülüyorum biliyor musun ? cesaretini ve  güzelliğine.onlara çok yazık olacak.biliyor musun bize çok diklenme intikamımız da çok acıtmasın.dedi akın hemen araya girdi.

-yavaş gel masala dokunan elini alır bir taraflarına sokarım.unutma ki biz yanında olunca ona hiç bir şey yapamazsın.dedi sinirle.çağrı yine güldü.

-senin yanında hatta hepinizin yanında ona öyle bir şey yapacağım ki bana bulaşana kadar ben buralarda olmayacağım.olursam bile kesin korunmam olur. allah korusun daha bu dünyadan gitmeye hazır değilim.dedi sırıtarak. rüzgar girdi araya

-belki daha erken bu dünyadan gidersin ama merak etme kıçına pamuğu ben tıkıcam. dedi.herkes gülmeye başladı.çağrı sinirlendi.

-bunu siz istediniz.masala bugün dinlenmesi için mola vermiştim ama bugün başlayacağım benden korkun.dedi ekibini topladı çantasını da hızla aldı ve çıktı.bende akın ve rüzgara baktım.

-sizce korkmalı mıyım ? dedim. ikisi birbirlerine baktılar.

-yanında biz varız. sakınlıkla korkma yanında biz varız.zaten gittiler.yapabilecekleri tek şey telefondan seni korkutmak.korkmanı gerektirecek bir şey yok.dedi akın omzuma destek verircesine vururken. ona sadece tamam anlamında kafa salladım.çünkü diyecek bir şey bulamıyordum.

********

okul bitmişti.okul çıkışına kadar hiç gelmemişlerdi.ve bana da bulaşmamışlardı.bugün babam evlenecek.bizden habersiz.hatta şuan evlidir belki.evde rüzgarın annesi yemek hazırlıyordur.bilmiyorum.şuan okulun kapısında kim kiminle gideceğini düşünüyoruz.

-ben motorla giderim.ahenk ve emirin de motoru var ada da motorlu.sen samet ve azatta benim sana verdiğim araba ile gelir rüzgarın da arabası var.ve sonuçta o bize gelecek bana öz abilik yapacak.dedim durdum.üzülmüştüm. ama derin bir nefes alarak sözüme devam ettim.

-işte bu şekilde gideriz.akın sende bize gel ben babamla kavga edersem ayırırsın akşam yemeğini ye sonra kendi evine gidersin.ada zaten bizde.tamam mı ? oldu mu? dedim evet anlamında kafa salladılar. ben de arabanın anahtarını akına verip motora gittim.motora bindim.herkes araçlara binmeye başlamıştı.motora bindim ve hemen sürmeye başladım.hızlı sürüyordum.ileride ışıkları gördüğümde frene basmaya karar verdim ama.ama olmuyor.arkamda rüzgar ve akın var. ama onlara yaklaşmam için yavaşlamam lazım.ama durmuyor.motorun frenleri tutmuyor.önümde bir sürü araba var.ve ışık var.tek dua etmekten başka çarem yok. telefonum çalıyordu kim olduğuna bakmadan hemen açtım.

Ezik Kızın DeğişimiWhere stories live. Discover now