The Kingdom Of Rose And Ashes (Halifax Series I)

Chapter 9

Daniel's POV

Kung hindi lang ako tinatamad, kanina pa ako bumangon at sinapak si Sin. Kanina pa kasi siya lakad ng lakad at nahihilo ako sa ginagawa niya.

Nang tawagin niya ako at pinapunta sa study room, akala ko kung anong problema ang meron, yon pala gusto lang niya akong magscout sa buong lugar.

"Did you check the perimeter?"

Sinamaan ko siya ng tingin. "Ilang beses ko ba dapat sagutin yang paulit-ulit mong tanong?"

"Gusto ko lang makasiguro. Ayaw kong maulit ang nangyari kanina. A ghoul attacked her."

"She will be fine."  I lazily assured him.

"She's weak."

"We can see that, Sin."

"Fuck!" Bumuga ng marahas ang kasama ko. 

"Ano ba talaga siya?" 

Alam kong kagaya ko, hindi rin maramdaman ni Sin ang pagiging tao ni Rose.

Sin sighed. "Hindi ko alam. The Leviathan assholes who took her said she's human. Heck, even Aira can sense she's one. Pero kahit ilang beses kong pakiramdaman siya, hindi ko talaga maramdaman ang pagiging tao niya. I would have known if she's a witch cloaking her presence, a Berserker, a wolf, dragon, or elf because I already had her blood!"

"Kumusta ang ginawang eksperimento ni Aira?" Pag-iiba ko sa usapan para kahit papaano ay tumigil siya sa pagsigaw.

Marahas na umupo si Sin. "It worked."  He grumbled irritatingly.

Napatingin ako sa kanya.

"Why do you looked surprise?"  He asked me habang nakakunot ang noo.

"Hindi ko lang inakalang gagana ang naisip niyang ideya. Wala pa kasing nakagawa ng ganong solusyon. They either reject or accept, walang in between gaya ng ginagawa mo ngayon."

Sin throw a fire ball at me na agad ko rin namang pinatay gamit ang water pressure ko.

Sin glared at me showing his anger. Kung siguro ibang tao ako, baka kanina pa ako namatay. Kung hindi dahil sa apoy ni Sin, sa mga titig naman niya na nakakapagbigay ng heart attack sa sobrang talim. Pero dahil sa tagal naming magkasama at dahil na rin nasanay na ako sa ugali niya, hindi na ako naaapektuhan ng titig niya gaya ng mga bata pa kami.

Sin throw another fire ball at me pero agad ko ring sinagang gamit ang kapangyarihan ko. Napailing na lang ako. Kung gaano kainit ang apoy niya, ganon rin naman ang ugali niya.

"You know damn well my reasons."  He grunted after a minute of attacking me.

I lazily shrugged my shoulders. May punto nga naman si Sin. Magulo pa ang lahat. If he makes a move that big, Marina will know and once that happen, everything will get even more complicated than it already is.

"If you're really bothered kung ano ang maaaring mangyari dahil kay Marina, bakit hindi mo na lang tanggihan?"

It's not that I want him to reject his fate. Kung ako lang ang masusunod inutusan ko na siyang tanggapin ito pero alam kong hindi pa maaari dahil sa sitwasyon. I asked him this because I just genuinely want to know his reasons why he won't when he can.

I quirked my eyebrow at him, trying to get his nerves. I didn't need to wait because the temperature inside immediately started raising.

"From what I heard its painful as fuck. She's weak. Her body can't stand it. I can't risk her life especially since she doesn't know shit about anything."