"I want to die so...don't kill me!"
Twelve suicidal teens. One abandoned school. One horror game. One serial killer.
A group of teenagers from various backgrounds gathers at an abandoned university with a shared mission to give up their lives in a g...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Oy pre, new vlog nanaman?" tanong sa akin ng katropa kong si Gio. Lumingon naman ako saglit dito, "Oo eh, kailangan ng mapagkakakitaan," maikling sagot ko dito.
Narinig ko itong tumawa, "Iba ka talaga pre. Hindi ka lang matinik sa mga gaming, nagba-vlog ka din pala. Ayos, daming raket ah."
Napailing nalang ako at pinagpatuloy ang ginagawa kong pag-eedit ng video. Kailangan ko na kasi itong mai-upload mamaya. Sa totoo lang, hindi naman literal na vlog ang ginagawa ko gaya ng ibang mga vloggers na nag-a-upload nang kita ang mukha nila habang naglalaro.
I only play without commentaries.
Meaning, I play the game, but they can't see who's playing it. Sounds fun, isn't it?
To be honest, sometimes it is, sometimes it's not. Especially when those fucking horror games always crept the hell out of me. Minsan pa nga nai-imagine ko na kung paano nalang kapag nasa loob ako ng laro? O kaya naman kapag ba namatay ako sa loob ng game, mamamatay na rin ako sa totoong buhay?
If the game says game over, will my life be game over too?
Not until I discovered that game. That game almost changed me, pero sino ba namang papadala sa gano'n? It's just a simple game. Nothing new, nothing different with the games I once played.
I became depressed and it's like that shit is already hunting me. No, it's not a real game after all. Ang nakaka-g*go lang sa larong 'yun, para bang walang katapusan.
Some shit is going on for sure.
I once thought that the developers are quite crazy to create this kind of shitty game. I once did a gaming vlog about that game but I just ended giving up and uninstalling it. Matagal na rin ang naging pagkawala nito sa App Store na sobrang ipinagtaka ng marami. Ito kasi ang isa sa top played ng mga vloggers kaya ganun nalang ang ipinagtaka nila nang bigla itong mawala sa App Store.
But now it's back.
Their community page just came back with an explosive news. And hell, people are buying it!
Pero ang nakakapagtaka lang ay mas naging patok at usap-usapan pa 'to lalo na nang maglabas sila ng statement na available nalang ito sa website nila.
And damn, people are expecting it to be darker.
Hindi ba sila natatakot? I mean, sure is something is going on with that game, lalo na ang biglaang pagkawala at pagbabalik nito.
1 freaking year! Sobrang tagal ng pagkawala ng larong yun!
"Lalo lang sumasakit ang ulo ko," I groaned. "Uwi na 'ko pre, laro nalang ulit tayo bukas," pagpapaalam ko kay Gio.
"Sige tol, ingat ka. Nga pala, may balita na ba doon sa pinapagawa ni Alex sayo?"
"Alin?" tanong ko habang isinusukbit ang backpack ko sa likuran ko. "May bagong victims nanaman daw ah."
"Sino?" kunot-noo kong tanong. "Si Seichi."
Napatigil ako nang banggitin nito ang pangalang matinik sa pandinig namin. "Seichi Maeda?"
"Oo pre, at naka-set naman ngayon ang Assembly nila sa Gavin East University."
The fuck? Again?
Lumapit ako sa kanya, "Pang-ilan na 'to this time?" Humalukipkip ito, "This is the third one. Ano nang plano mo?"
"Send me the information, I'll go," seryoso kong sabi. "Seryoso ka?"
Tumango ako, "Oo."
If that's the only way to catch that fucking guy, then I'll take this chance and join that fucking assembly of his.
