(Zawgyi)
ဖ်က္ခနဲလင္းသြားတဲ့မီးေရာင္ေၾကာင့္ က်ိန္းစပ္သြားတဲ့မ်က္လံုးေတြကို အလ်င္အျမန္ဖိမွိတ္လိုက္တယ္။
"ျပန္ပိတ္"
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ?"
"ျပန္ပိတ္ပါဆိုမွ!"
အလိုမက်တဲ့အသံနဲ႔ နံရံကမီးခလုတ္ကိုကိုယ္တိုင္ထပိတ္တဲ့ ဝမ္ရိေပၚကို ေ႐ွာင္းက်န္႔လိုက္ၾကည့္ေနလိုက္တယ္။
"ကုမၼဏီမွာမေတြ႔လို႔ လိုက္လာတာ.. ဖုန္းဆက္တာလည္း မကိုင္ဘူး"
"အင္း... ကြၽန္ေတာ္ပစ္ထားတဲ့အလုပ္ေတြ လက္စသတ္ေနတာ"
ဝမ္ရိေပၚက အလုပ္စားပြဲကခံုမွာျပန္ထိုင္တယ္။
သူ႔အာရံုက ေ႐ွာင္းက်န္႔ဆီမွာ အျပည့္အဝ႐ွိမေန....
စားပြဲေပၚခ်ထားတဲ့ခဲတံကို ေကာက္ကိုင္တာျမင္ေတာ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ေမွာင္က်ံဳ႕မိသြားတယ္။
"ဘာလို႔ စာရြက္မွာဆြဲေနတာလဲ.. drawing boardကေရာ?"
"႐ွိပါတယ္..အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေအာင္ စာရြက္နဲ႔ဆြဲတာ.. အရင္ကလည္းဆြဲဖူးတယ္ေလ"
"အဲ့တာကဟုတ္ပါတယ္...ဒါေပမဲ့ ပိုၿပီးပင္ပန္းမွာေပါ့"
"အတူတူပါပဲ"
ေ႐ွာင္းက်န္႔ ဆက္မေျပာပဲ အနားမွာထိုင္ၾကည့္ေနတယ္။ ဝမ္ရိေပၚက စိတ္ေရာကိုယ္ပါႏွစ္ၿပီး ႀကိဳးစားေနပံုေပၚတယ္။ ဒီကေလး စိတ္ပါလက္ပါတစ္ခုခုလုပ္ေနတဲ့ပံုကို ဇိမ္ေျပနေျပထိုင္မၾကည့္ရတာ ေတာ္ေတာ္ကိုၾကာသြားၿပီ။ ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ဆံပင္ေတြကို အသည္းတယားဆြဲဖြလိုက္တယ္။
"မလုပ္နဲ႔"
"ခ်စ္လို႔ပါ"
ဝမ္ရိေပၚက မေက်နပ္သလို၊ေက်နပ္သလို ခန္႔မွန္းရခက္တဲ့အၾကည့္မ်ိဳးနဲ႔ တစ္ခ်က္ေမာ့ၾကည့္ၿပီး ျပန္ငံု႔သြားတယ္။
"အခ်စ္ေျပာ.. ဒီေနရာမွာ ဘာအေရာင္ဆိုအဆင္ေျပမလဲ?"
ထိပ္ခြၽန္႐ွဴးအျမင့္ေလးရဲ႕ ေဒါက္ေနရာကို ခဲတံနဲ႔ဖြဖြေခါက္ၿပီး ေမးလာတာမို႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔ဂ႐ုတစိုက္ၾကည့္ေပးမိတယ္။
"ေဘာ္ဒီက ဘာေရာင္လဲ?"
"အဲ့တာမစဥ္းစားေသးဘူး..ေအာက္ေျခကအရင္"
YOU ARE READING
Crazy Something (Completed)
Fanfiction▶just pieces of pain◀ (Wang Yibo * Xiao Zhan)
