Crazy Something (Completed)

part 26

(Zawgyi)

ဝမ္ရိေပၚက ေခါင္းညိမ့္ခဲ့တယ္။
သူ႔လက္ကိုျမဲေနေအာင္ဆုပ္ကိုင္ထားတာတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔က သူ႔အတြက္ တစ္ခုတည္းေသာအေၾကာင္းျပခ်က္ပဲမို႔။

....................

ျပာလဲ့လဲ့အခိုးအေငြ႔တစ္စက ပိတ္ေမွာင္ေနတဲ့အခန္းတြင္းကို တျဖည္းျဖည္းဝါးၿမိဳလာတယ္။ တိတ္ဆိတ္ေနမႈၾကားမွာ ၿငီးသံသဲ့သဲ့က တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္မတိုးမက်ယ္ထြက္ေပၚေနတယ္။
မွန္ျပဴတင္းကတစ္ဆင့္ အခန္းေမွာင္ေမွာင္ထဲကိုေမ်ွာ္ၾကည့္ေနတဲ့ ေ႐ွာင္းက်န္႔မ်က္ဝန္းေတြက စိုးရိမ္မႈအျပည့္နဲ႔..မ်က္ေတာင္ဖ်ားေတြ မဆိုသေလာက္စိုစြတ္ေနတယ္။

ရိေပၚ ခံႏိုင္ရည္မ႐ွိရင္~~
အရမ္းအႏၱရာယ္မ်ားလိမ့္မယ္~~
ေဒါက္တာစုန္႔က်ိရန္ ေသေသခ်ာခ်ာသတိေပးခဲ့တဲ့စကား။

ကုထံုးႏွစ္ႀကိမ္ေျမာက္ေန႔မွာ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေခါင္းထဲကိုဝင္စျပဳေနျပီျဖစ္တဲ့ ေနာင္တတစ္စြန္းတစ္စက အသက္႐ွဴၾကပ္ေစတယ္။
ဆယ္မ်ိဳးထက္မနည္းတဲ့ ဓာတုဓာတ္ေငြ႔ေတြၾကား အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ ရိေပၚတစ္ေယာက္တည္း။ သံုးနာရီၾကာ ပိတ္ေလွာင္ခံရျခင္းက သာမန္လူတစ္ေယာက္ ေအာ္ဟစ္ပစ္ရေလာက္ေအာင္ ခံရခက္တယ္ဆိုတဲ့ အၾကမ္းဖ်င္းသေဘာတရားေလာက္ပဲ ေ႐ွာင္းက်န္႔ကနားလည္ထားတယ္။ ကုသမႈတစ္ျကိမ္ျပီးတိုင္း မထိရက္စရာျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ရိေပၚေၾကာင့္ သူ႔ရင္ဘတ္တစ္ခုလံုးက ဆြဲစုတ္ခံထားရသလိုပဲ။
ဒါမ်ိဳး ေနာက္ထပ္ ဘယ္ႏွႀကိမ္လဲ...
အဆံုးသတ္မွာ သူပဲ႐ူးသြားလိမ့္မယ္ထင္တယ္။

"အင့္.."

႐ိႈက္သံမထြက္ေအာင္ ႏႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းဖိကိုက္မိတယ္။
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ရိေပၚခံစားေနရသမ်ွကို သူပဲယူလိုက္ခ်င္တာပါ။

"ေရွာင္းက်န္႔ေကာ"

ေဟာက္ရႊမ္းက ေ႐ွာင္းက်န္႔ပုခံုးကို အားေပးသလိုဖ်စ္ညႇစ္လာတယ္။ ဒီအခ်ိန္မွာ ဘယ္လိုအားေပးစကားကမွ ေ႐ွာင္းက်န္႔ရင္ဘတ္ထဲကထုထည္ကို ထိုးေဖာက္ႏိုင္မွာမဟုတ္မွန္း သူကိုယ္တိုင္ပဲသိတယ္။

"တစ္ခုခုသြားစားလိုက္ပါ.. ကြၽန္ေတာ္နဲ႔က်ိရန္လည္း ႐ွိေနတာပဲ"