Forgotten You (Taekook Completed)

10

Ten

Pagkalipas ng tatlong araw..

Umuwi na si Taehyung..

Pagkabukas niya sa pintuan, hindi muna niya naisipang buksan ang ilaw dahil may narinig siyang ingay na nanggaling sa bedroom.

Sinikap niya na wag gumawa ng ingay para kunin ang kawali para pang self defense.

Tae's Pov

Naka ready na akong ambahan ang isang magnanakaw.

Pota. Pano nakapasok yung akyat bahay dito?

Aambahan ko na sana...

Napasampal ako sa sarili ng makita kong sino yung magnanakaw na sinasabi ko.

It was Jungkook. Mukhang kagagaling nya lang sa iyak. Mukha siyang baby..

Hehe. Baby ko..

Bakit kaya siya nandito? Nandito ba siya para sakin?

Umiling ako.

Malabong nandito siya para lang makita ako.

Medyo padilim na ng magising si Jungkook kaya nilutuan ko siya ng dating paborito niya.

"Kumain kana" di ko magawang tumingin sa kanya. Naalala ko pa rin yung ginawa nyang pagpapahintay sakin na ikinalagnat ko.

"Tae... I'm sorry."Hinawakan niya yung kamay ko.

Tinignan ko siya sa mata. Umiiyak siya. Pota. Wag ka namang umiyak Jungkook oh! Nagiging marupok ako dahil sa pesteng mata na yan Jungkook e.

I pulled my hand. At yumuko ako. Kinagat ko yung labi ko para pigilan ang aking mga luha.
Tsaka huminga ng malalim bago magsalita.

"Puro nalang ba sorry kook?"Natigilan siya.

"Puro nalang ba yung sorry mo ang matatanggap ko Jungkook? Hindi ba pwede minsan pagmamahal naman? Hindi ba pwede yung I love you naman? Bakit? Ano bang magagawa ng sorry mo Jungkook? Maaalis ba nito ang sakit na ipinaramdam mo sakin? Maialis ba nito ang ginawa mong pagpili sa kanya kesa sa akin? Sa loob ng limang taon natin pagsasama hindi mo man lang naisip yung part ko? Hindi mo man lang ba naisip na kinakaya ko pa ba yung ginagawa mo sakin? Hindi mo man lang naitanong kong nasasaktan mo ba ako? Kasi jungkook ang sakit, sakit, sakit na. Nasasaktan na ako.. pagod na pagod na akong intindihin ka.. pagod na pagod na akong sabihin na okay lang kahit hindi okay!"pinahiran ko yung mga luha.

Tatalikod na sana ako kaso bigla akong hinug ni Jungkook sa likod.

Ramdam na ramdam ko yung mga luhang pumapatak sa balikat ko. Mga luha ni Jungkook.

"Tae, maniwala ka.. mahal na mahal kita"

Bigla akong nakaramdam ng galit ng marinig ko ang sinabi niya. "Mahal?"

"Akala ko ba mahal mo ko bat nagawa mo akong saktan Jungkook?"Tinanggal ko yung pagkakayakap niya sakin at tinignan siya sa mata.

"Kung mahal mo ako bakit mas pinipili mo siya? Kung mahal mo ako bakit hinahayaan mo lang ako na mag-isang lumaban para sa e save tong potanginang relasyon na to?"

"Tama na jungkook. Tama na please."Muli nanamang tumulo yung mga luha ko.

"Mahal kita tae.. kaso mahal ko din siya"Halos parang sinilaban ako ng apoy. Di ko alam kung matatawa ba ako.. nakashabu ba tong Jk na to?

"Potangina! Anong klaseng rason yan jungkook? Anong akala mo sa sarili mo stick? Dalawa ang tutuhugin mo? Pota naman jungkook, hindi ka man lang ba naawa sakin? Kasi ako.. awang awa na ako sa sarili ko."

"Please tae give me another chance. Promise I can be a better guy again."Lumuhod siya.

"Then Leave her! Leave her jungkook!"Sigaw ko sa kanya. Kaya ko siyang tanggapin ulit basta iwan nya yung babae na yun.

"Kaya kitang tanggapin ulit basta ipapangako mong iiwan mo siya para sakin"

"Pero mahal ko din siya tae."

"Then choose... ako ba o siya?"

This time I'll choose to be selfish.

Jungkook did chose me. I guess.

Si lisa? Ayon nasa ibang bansa pala ang gaga. Itong si Jk tanga din. Marami pala silang jowa ni Lisa.

Ako? Ito pa rin ako tanga. Hindi na ata magbabago yun. Pero alam nyo kung ano nagbago? Si Jungkook, ang sweet nya na ulit sakin. Pero hindi ko pa rin maiwasan maghinala.

Kaya sa tuwing may lakad siya nagpapaalam siya sakin at nagsesend nng selfie kung nasan siya.

Sana tama ang naging desisyon ko.