မလွပခဲ့တဲ့ အတိတ္ေန႔ရက္ေတြကို
ေပ်ာ္ရႊင္စရာေတြနဲ႔ အစားထိုးဖို႔ ႀကိဳးစားတဲ့အခါ
ရလဒ္ကေတာ့ အရင္အတိုင္းပဲ။
မေျပာင္းလဲလာတဲ့ အေျခအေနမွာ တစ္ေန႔တျခား
ပိုတိုးပြားလာတာက နာက်င္မႈေတြရယ္သာ။
ကုန္ဆံုးသြားတဲ့ ေန႔ရက္ေတြနဲ႔အတူ ႏႈတ္ဆက္စကားေျပာဖို႔ အခ်ိန္က နီးကပ္လာခဲ့တယ္။ ဒါေပမယ့္လည္း ႏွစ္ေယာက္လံုး အသင့္မျဖစ္ခဲ့ၾကေသးဘူး။
လိုအပ္ေနတုန္းပါပဲ...တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္
အသက္ထပ္အမ်ွ လိုအပ္ေနဆဲပဲ။
________________________________
မီးဖိုခန္းထဲက ၾကားေနတဲ့ အုန္း!!ဒိုင္း!!ဂြမ္း!!
ဆိုတဲ့ အမ်ိဳးအမည္မသိတဲ့ ေပါက္ကြဲသံစဥ္ေတြေၾကာင့္
ေ႐ွာင္းက်န္႔ အေျပးအလႊား လာၾကည့္မိေတာ့ တရားခံ
က ေမးစရာမလိုေအာင္ ဝမ္ရိေပၚပါပဲ။ တစ္အိမ္လံုးမွာ႐ွိတာျဖင့္ ႏွစ္ေယာက္တည္းေလ။
"ေကာင္ေလး...ဘာေတြလုပ္ေနတာလဲ"
"သက္ရွည္ေခါက္ဆြဲလုပ္မလို႔"
"ေခါက္ဆြဲ....ဘာလို႔လဲ"
"အစ္ကို!!ေမ့ေနတာလား။ေမ့ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတာလား"
"ဘာကို..."
"ဒီေန႔အစ္ကို႔ေမြးေန႔ေလ"
ဟုတ္သားပဲ။ ဒီေန႔သူ႔ေမြးေန႔ေလ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ တကယ္ႀကီးကို ေမ့ေနခဲ့တာ။ သတိမရခ်င္ခဲ့တာဆို ပိုမွန္လိမ့္
မယ္။ မနစ္က ဒီလိုေန႔မ်ိဳးမွာပဲ ေကာင္ေလးက သူ႔အနား
က ထြက္သြားခဲ့တာေလ။
"အစ္ကို..။ကြၽန္ေတာ္ေျပာတာၾကားရဲ႕လား"
"ဟင္..ဘာေျပာလိုက္တာလဲ"
"ဒီေန႔အစ္ကို႔ေမြးေန႔လို႔"
"အင္း။ၾကားတယ္ေလ"
"အဲ့တာေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္ကအစ္ကို႔အတြက္
သက္႐ွည္ေခါက္ဆြဲလုပ္ေနတာ"
"လုပ္တတ္လို႔လား"
"လုပ္တတ္ပါတယ္။ေမလင္းကို ေသေသခ်ာခ်ာ လုပ္နည္း ေမးထားတာ"
အဲ့တာေၾကာင့္ အရင္ေန႔ေတြက ေမလင္းက အိမ္ကို ခနခန ေရာက္ေရာက္လာတတ္တာကိုး။ ဒါေပမယ့္လည္း
ေကာင္ေလးရဲ႕ လက္စြမ္းကို သိေနၿပီးသားျဖစ္တာမို႔
သိပ္ေတာ့မယံုရဲ။ သခြားသီးဓားျပား႐ိုက္သုတ္နဲ႔တင္
မီးဖိုေခ်ာင္းကို ဗုံုးခြဲႏိုင္တာ ေခါက္ဆြဲပါ လုပ္လို႔ကေတာ့ အိမ္ကိုပါ မီးနဲ႔႐ိႈ့နိုင္မယ့္ သေဘာမွာ႐ွိတယ္။
YOU ARE READING
Imaginary You(Completed)
Fanfictionတကယ္ေတာ့...ဝမ္ရိေပၚဆိုတာ...... ေ႐ွာင္က်န္႔ဖမ္းဆုပ္ပိုင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့ပံုရိပ္ေလး.... တကယ်တော့...ဝမ်ရိပေါ်ဆိုတာ...... ရှောင်ကျန့်ဖမ်းဆုပ်ပိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ပုံရိပ်လေး....
