Warning:This chapter may contain traumatic scenes.Read at your own
risk.
_______________________________
ေျပာခြင့္မရခဲ့တဲ့ စကားလံုးေတြ...
ေဖာ္ျပခြင့္မ႐ွိခဲ့တဲ့ ခ်စ္ျခင္းတရားေတြ....
အဝါေရာင္ဒိုင္ယာရီေလးထဲမွာ သိမ္းဆည္းလို႔ စာၾကံဳပါးလိုက္ပါသည္။
သို႔.....
အနာဂတ္က ဝမ္ရိေပၚ.....
________________________________
ရိေပၚ ေဆးရံုက ဆင္းသြားကတည္းက အနည္းဆံုး
တစ္ပတ္ကိုငါးရက္ေလာက္ အိမ္လာလာေနတတ္တဲ့
ေမလင္းက ရိေပၚရဲ႕ personal doctorေပါ့။
ေမလင္းအေနနဲ႔ ေ႐ွာင္းက်န္႔က ရိေပၚကို အျပည့္အဝ
ေစာင့္ေ႐ွာက္ဖို္႔ဆိုတာ မလြယ္ကူမွန္း သိတာမို႔
သူမကပဲ အစစအရာရာ ဦးေဆာင္ရတယ္။ ရိေပၚရဲ႕
ေရာဂါလကၡဏာေတြက ပိုပိုဆိုးလာတာနဲ႔အမ်ွ သူမမွာလည္း ရင္တမမ။ ပိန္ခ်ံဳးလာတဲ့ခႏၶာကိုယ္နဲ႔အတူ
စကားေျပာရင္လည္း အရင္လို မဟုတ္ဘဲ အရမ္းအားယူၿပီး ေျပာေနရပံုေပါက္တဲ့ ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ၿပီး သူမ ရင္ေတြပူေလာင္ရတယ္။ ဒီသံုးလလံုးလံုး ရိေပၚကို ေစာင့္ေ႐ွာက္ရင္း တစ္ဖက္မွာလည္း ကိုက္ညီမယ့္ အလႉ႐ွင္ကို ႐ွာရျပန္ေသးသည္။
ဒါေတြအားလံုးဟာ သူမခ်စ္ရတဲ့ ေမာင္ေလးအတြက္
သူမအေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးလုပ္ေပးႏိုင္တဲ့ အရာေတြပဲ။
ဒီေန႔လည္း ထံုးစံအတိုင္းပဲ ေမလင္း ေ႐ွာင္းက်န္႔အိမ္
ကို ေရာက္လာခဲ့သည္။ ေ႐ွာင္းက်န္႔က မီးဖိုေခ်ာင္ထဲမွာ
မနက္စာ ျပင္ဆင္ေနပံုရတယ္။ တစ္အိမ္လံုးကို ေဝ့ဝိုက္ၿပီး ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရိေပၚကိုမေတြ႔။
အရင္ကဆို သူမ ေရာက္လာရင္ ေဆးမေသာက္ခ်င္လို႔ ပတ္ေျပးေနတတ္တဲ့ ေကာင္ေလးက ဒီေန႔ေတာ့ အစအနေတာင္ ႐ွာမေတြ႔။
"ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာ.."
"ေမလင္းေတာင္ေရာက္လာၿပီလား"
"ဟုတ္။ရိေပၚေရာ.."
"ေကာင္ေလးက ခုထိမႏိုးေသးဘူးထင္တယ္။
ကိုယ္ေတာ့ မနက္ကတည္းက ခုထိ အသံမၾကားေသးဘူး။ အရင္က ဒီအခ်ိန္ဆိုႏိုးပါၿပီ"
"ကြၽန္မသြားႏိႈးလိုက္မယ္"
"ရပါတယ္။ကိုယ္သြားလိုက္ပါမယ္"
"မဟုတ္တာ။ ေ႐ွာင္းက်န္႔ေကာက အလုပ္ေတြ ႐ွိေသးတယ္မလား။ အဲ့တစ္ေယာက္ တမင္တကာ အိပ္ခ်င္ဟန္ေဆာင္ေနတာပဲျဖစ္မယ္။ ကြၽန္မပဲသြားႏိႈးလိုက္မယ္"
YOU ARE READING
Imaginary You(Completed)
Fanfictionတကယ္ေတာ့...ဝမ္ရိေပၚဆိုတာ...... ေ႐ွာင္က်န္႔ဖမ္းဆုပ္ပိုင္ခြင့္မ႐ွိတဲ့ပံုရိပ္ေလး.... တကယ်တော့...ဝမ်ရိပေါ်ဆိုတာ...... ရှောင်ကျန့်ဖမ်းဆုပ်ပိုင်ခွင့်မရှိတဲ့ပုံရိပ်လေး....
