Our chaotic love

Chapter Ten

Hindi ko alam kung bakit iba niya akong itrato kanina,pareho sila ni Dennise..... bagay talaga sila.

Dahil hindi ako makatulog ay kinuha ko muna yung cellphone at earphone ko.Madaling araw na ngayon pero hindi ko maramdaman ang takot habang naglalakad sa madilim na daan,tanging yung music ko lang ang naririnig.

Ang sarap pala sa pakiramdam gumising ng maagap,langhap ko ang sariwang hangin at kapayapaan sa paligid ko....
Buti nalang at nag jacket ako.

Nagulat ako ng makita kong may kung anong tumalon sa puno.Hindi ko masyadong makita dahil medyo malayo ako.
Pero mas nagulat ako nang may lalaking lumabas sa likod ng puno habang bitbit ang isang gasira.

Manuel....

Medyo lumapit siya sakin at nag tama ang paningin namin.

*dugdug dugdug*

Hindi ko alam kung bakit gusto kong maiyak dahil nginitian niya ako.Parang antagal kong hindi nakita yung mga ngiti niyang yon.At oo,ngayon alam ko na...

Meron akong nararamdaman para sa kanya.

Lumapit siya sakin at sinilip ang mukha ko."Umiiyak ka ba binibini?"Tanong niya na nag-aalala,kinapa ko naman ang mata ko at don ko lang napansin na umiyak pala ako.

Tears of joy?

"H-hindi pumatak l-lang sakin yung hamog" Pagdadahilan ko.

"Ahh kaya pala mata mo lang ang napatakan" Natatawa niyang pang-aasar."Saan ka nga pala pupunta nang ganito kaaga?"Tanong niya pa.

"Sa dagat,gusto ko namang pagmasdan ang pagsikat ng araw" Nakangiti kong sagot.

"Kung ganun,sasamahan na kita" Sasamahan niya ako?

"W-wag na baka magalit si Dennise" Kumunot naman ang noo niya.

Totoo naman,baka nga sampalin pa ako nun.

"Bakit naman siya magagalit?"
Hala siya,malamang girlfriend mo yung tao.Alangan matuwa pa siya.

"Malamang girlfriend mo siya,tanga nito"Naiinis na sabi ko,natawa naman ang loko.

Bakit ba ang hilig niyang tumawa kahit seryoso naman ako.

"Hindi yun totoo binibini" Nagulat naman ako sa sinagot niya,hindi sila?pero ang sweet?

"Psh!hindi mo naman kailangan itago"

"Tama ka....pero hindi ko tinatago,dahil wala naman akong itatago" Seryoso niyang sabi.