"Ana Karylle! Gising!"
Ang malakas na tinig ni Vice ang nagpagising kay Karylle kinabukasan. Napabalikwas siya. Napansin niyang wala na ang kaibigang si Iza sa kanyang tabi. Binuksan niya ang nakasarang pinto ng tent. Nakita niya ang nakatayong si Vice na naka-paa lamang. Napansin niyang wala pang araw.
"Karylle! Labas diyan, bilis!"
"Bakit ba? Anong meron?" Pupungas-pungas niyang tanong. Nakalabas na siya sa kanilang tent. Hinagilap niya ng tingin ang kanyang tsinelas ngunit hindi niya ito makita.
"Basta! Tara 'don! May ipapakita ako sayo dali!" Natigilan si Vice nang makita ang hitsura ng bagong gising na si Karylle. Magulo ang buhok,may tuyong laway sa gilid ng labi at may nagmumurang muta sa magkabilang mata nito. Tama nga ang sabi ng matatanda, makikita mo ang kagandahan sa isang babae kapag bagong gising ito. Kapag siguro ibang tao ang nakakita sa hitsura ni Karylle ngayon ay pagtatawanan na ito pero iba siya. Hindi siya natatawa sa nakikita niya ngayon. Mas lalo pa itong gumanda sa paningin niya. Noong minsan silang naging mag-asawa ay hindi niya nakita ang bagong gising nitong hitsura. Lagi itong nauunang magising sa kanya. Nang minsang siya ang maunang magising ay maayos parin ang hitsura nito. Malayo sa nakikita niya ngayon.
"Teka bakit ba-" Hindi niya natapos ang sinasabi nang mapansin niyang napatitig sa kanya si Vice. Pinasadahan siya nito ng tingin mula ulo hanggang paa. Bigla tuloy siya na-tense at nailang. Inayos niya ang sarili. Sinipat ang mga mata kung may muta o wala. Inayos rin niya ang magulong buhok.
"Ano bang problema mo, ha? Daig mo pa ang nasunugan kong makapambulahaw!" Pagtataray niya para pagtakpan ang pagkailang.
"Ahm, maganda ka pala...lalo na sa umaga" usal ni Vice.
Magkahalong emosyon naman ang nararamdaman ni Karylle nang matinig ang sinabi nito. Nako-conscious siya at tumatambol ang kanyang dibdib.
"Vice,alam kong maganda ako noon pa. Hindi mo na ako kailangan pang tingnan ng ganyan." Aniya na pilit tinatago ang pagkailang. "Ano bang meron? Baka matunaw na ako sa pagtitig mo"
Bago pa nakahuma si Karylle ay hinawakan na siya ni Vice sa braso. "Halika" sabay hila sa kanya.
"Ha? Saan? Tsaka nasaan silang lahat? Bakit parang tayo lang dalawa ang nandito? Napasunod siya dahil sa mahigpit na pagkakahawak ni Vice sa kanya.
"Wala silang lahat. Ang magnobyong sina Iza at Paolo pumunta sa bayan para mamili ng pagkain natin. Kasama rin nila si Kevin. Ang mga bakla naman,ayon,nandoon sa batis malapit lang dito." Patuloy parin niyang hinihila si Karylle.
"Nasa batis? Hindi pa nga sumisikat ang araw naliligo na sila? Ang lamig kaya"
"Hindi naman sila naliligo. Namamasyal lang sa paligid"
Nadaanan nila ang tree house. Paakyat na sila sa mataas na bahagi ng lupaing tinigilan nila.
"Teka lang, teka lang. Wala akong sapin sa paa. Baka matinik o mabubog pa ako" Awat niya.
"That's fine. Tinago ko talaga ang tsinelas mo para ma-feel mo ang hamog sa damuhan. Dont worry, sinigurado ko namang walang matatalas na bagay na nakaharang sa dinadaanan natin"
Huminto na sila sa paglalakad nang marating nila ang mataas na parte ng lupain.
"Really? Dahil lang sa hamog, nagkukumahog kang hilahin ako? Anong drama mo?"
"Look up" Anito na nakatingala.
Sinunod naman niya ang sinabi ni Vice. Napangiti siya nang makita ang matingkad na rainbow.
"Wow! Ang ganda!" Namamanghang bulalas niya. Matagal na rin siyang hindi nakakakita ng rainbow. Ngayon ay tanaw na tanaw niya ang bawat dulo ng bahaghari.
