Parting Ways (Montevedra Brothers Series #1)

Kabanata 18

Kabanata 18

Bawat halik ng kanyang labi ay animo'y alak. Nakakalasing. Ang buong katawan ko ay nanghihina na para bang babagsak na sa ano mang oras. Naramdaman ko ding naglalaro ang kanyang kamay sa kung saan saang parte ng aking katawan kaya hindi na ako makagalaw at tuluyan nang na estatwa.

Nanlaki ang mata ko nang maramdaman ko ang kanya na tumusok sa akin. Alam kong galit 'yon dahil talagang tumutusok ito. At mas lalong tumindig ang balahibo ko nang hawakan niya ang aking pang-upo.

Sa ginawa niyang 'yon ay nagising ako sa kalokohang ginagawa niya. Inilayo ako ang kanyang mukha sa akin at kinalas ang aking labi sa kanyang madidiin na halik. Marahas ko siyang tinulak subalit kinagat muna niya ang aking labi.

"Sir ano bang ginagawa mo!?" tanong ko. Tumaas ang tono ng aking boses.

He smirked at muling lumapit sa akin. Hinaplos niya ang aking pisngi. "Hinahalikan ka." sagot niya.

Pilisopo.

Naging seryoso ang kanyang mukha. Mas kinabahan ako dahil alam kong may kung anong kabaliwan na naman ang gagawin niya. Hinanda ko ang sarili ko kung sakali mang tama ang aking hinala.

Muli niyang hinawakan ang aking kamay at hinila papunta sa sofa. Nauna siyang naupo kaya naisip kong umupo din pero malayo sa kanya. Gusto ko sanang tanggalin ang kanyang pagkakahawak sa akin ngunit sadyang mahigpit ito. Malakas siya.

Hinila niya ako palapit sa kanya. Wala na akong nagawa kung 'di ang umupo. "Hindi diyan." aniya.

Kumunot ang noo ko. Anong ibig niyang ipahiwatig? Nagtaas ako ng tingin sa kanya. Hindi ako nagtanong dahil naghihitay lang naman ako sa kanyang sagot o sasabihin niya. "Dito." tipid niyang sagot.

Hindi ko alam kung luluwa na ba ang mata ko dahil kanina pa nanlalaki ang aking mata sa kalokohan niya. Gusto niya sa kanyang hita niya ako umupo? Napailing ako. Hindi ko alam kung maiisnis ako o matatawa.

Hindi ako sumunod at kunwari ay walang narinig. "Hindi mo ba ako narinig?" tumaas ang tono ng kanyang boses dahilan para sumunod sa kanya. Wala akong nagawa kung 'di gawin ang inuutos niya. Boss siya eh.

Napakamot ako ng ulo at sumimangot habang dahan dahang umuupo sa kanyang hita. Bwiset! Ano ba itong kabalbalan ni Sir! Nakakaloko na.

Pagkaupo ko. May kung anong kuryente ang dumaloy sa aking katawan. Oo sa hita niya ako umupo, pero bakit ganoon, may tumusok na naman? Nanginig ako at napalunok. Hinubad niya ang coat ganon din ang kanyang necktie.

"Uh.." ngumiwi ako. Hinihintay ko lang siyang muling magsalita.

Narinig ko ang pag buntong hininga niya. "Relax, don't worry I won't eat you unless you want?" may pangaakit sa tono niya.

Shit! Nangangating muli ang kamay ko. Gusto ko ulit manapak at suntukin ang kanyang mukha kaso sayang naman ang gandang lalaki niya kung dadag dagan ko pa ang bangas niya. Nagtimpi na lang ako.

"Hindi ko alam na ganito mo pala tratuhin at pakisamahan ang mga empleyado mo." biro ko sa kanya.

Naramdaman kong gumalaw siya. Nakatalikod kasi ako sa kanya dahil ayoko siyang tingnan. Sa totoo niyan, gustong gusto ko nang lumayo sa kanya at uwiwas. Tama, ganon nga ang dapat kong gawin.

"Sa 'yo lang ako ganito." aniya.

Nilayo ko ang kanyang kamay na muling gumagapang sa aking bewang. Subalit kinila naman niya agad ang aking kamay at dinala ito sa kanyang labi para halikan. "Your hands are shaking." aniyang muli.

Kinilos ko ang aking katawan at sinubukang umalis sa pagkakaupo sa kanyang hita. Hindi ko na kaya ang kabaklaan ni Sir. 'Yong galaw, kilos, trato, pati na din ang mga sinanasabi niya sa akin? Masyado na siyang maharot.