Chapter Eight : Avoid

15 4 4
                                    


10/12

"Shaznei!" Nathan called.

"oh?" I answered.

"may nawawala ba sayo?" he asked. Kumunot ang noo ko at tinignan kung may nawawala saakin at napansin kong wala saakin ang phone ko.

"HOY BALIK MO YAN!" I yelled.

Tumakbo siya kaya hinabol ko siya. Nagpaikot ikot kami sa loob ng class room. Hingal na hingal na ako kakahabol sakanya kaya tumigil muna ako at nagpahinga, nilagay ko ang pareho kong kamay sa tuhod at hinabol ang hiniga. Nilabas ni Nathan ang dila niya kaya nainis ako at hinabol ulit siya.

"HOY AKIN NA YAN!" I laughed.

"AYOKO!" he said.

Naabutan ko siya at kinuha sa kamay niya ang cellphone ko ko nilagay niya iyon sa likod niya kaya nagkaroon ng eye contact. Agad akong umiwas at bumalik sa upuan ko ng tahimik.

"Shaz! ito na phone mo o!" Nathan yelled.

"ibigay mo nalang kay Venice!" I yelled back without looking.

*ano ba yon!*

Tapos na ang klase at may practice nanaman, hindi na natapos tapos. Naurong ang prom namin sa December dahil maraming ganap sa school at mahigpit ang schedule kaya no choice kungdi iurong.

Nasa studio na kami ng pumasok ang teacher.

"since familiar na kayo sa steps, oras na para ipakita niyo ang natutunan niyo" the teacher said.

Nauna ang ibang mga kaklase ko dahil nasa unahan sila. Tapos na sila at kami nalang ang natitira.

"lastly, Ms. Villanueva and Mr. Alcantara please come in front" she said. The crowd cheered.

Naglakad kami papunta sa gitna at nagsimula ang tugtog.

*heart beats fast, colors and promises. How to be brave, how can I love when I'm afraid to fall, but watching you stand alone, all of my doubt, suddenly goes away somehow...one step closer*

Nilagay ko ang kamay ko sa balikat niya at nilagay naman niya ang kamay niya sa bewang ko, ngumiti siya saka hinawakan ang kamay ko ng dahan dahan.

*I have died everyday, waiting for you
darling, don't be afraid, I have loved you for a thousand years*

Nagsimula ang titigan dahil required iyon, nung una naiinis ako pero habang tumatagal ay naging komportable narin ako.

*I'll love you for a thousand more*

We began to sway our bodies and feel the music. I'm getting comfortable with him, with the eye contact. He turned me around and back hugged me.

*And all along I believed, I would find you. Time has brought your heart to me, I have loved you for a thousand years...*

Soonly, he turned me around again and faced him. He slowly bended me down while supporting my back because he knew that it will be painful later on.

*I'll love you for a thousand more*

The eye contact started again and this time I could say that my heart beat was faster than it was before. I started to get worried, bakit ba ganito? di kaya-no, hindi pede.

*for a thousand more*

Umayos ako ng tayo at hindi na muling umamba ng tingin.

"ayos ka lang?" Nathan asked. I didn't respond.

A Bad Girl's Weakness Where stories live. Discover now