Chapter Thirteen : House

17 4 12
                                    


01/28

Days had passed at nagiimpake na ako para tumira sa kabilang bahay. Kinuha ko hindi lahat ng gamit ko dahil in no time alam kong babalik rin ako dito. Nakamaleta pa ako at sakto namang nasa baba na si Nathan. Pinapasok siya ni mom at pinaakyat sa kwarto ko.

"hi, good morning" he greeted at kissed my temple.

"good morning" I said and hugged him.

"tapos ka na ba magimpake?" he asked.

"oo, ngayon ngayon lang, let's go?" I said.

"magpaalam muna tayo sa parents mo" he suggested. I nodded. He's such a nice boy.

We went downstairs kung nasaan sina mom at nakita namin sila sa dining area.

"nagbreakfast na ba kayo?" dad asked.

"doon na kami sa bahay kakain, dad" I said and smiled.

"are you coming back here?" mom sadly asked.

"of course mom, just gonna let warm air off" I said.

"you may go, ingat lagi, kung may problema you know who to call" my dad said.

"so I guess...we'll go" I said.

"alis na po kami" Nathan said with a smile.

"sige ingat" dad said.

"take care!" mom said.

Umakyat na kami sa kwarto ko. Binuhat ko ang maleta ko pero nagalit si Nathan.

"ako dapat nagbubuhat niyan, akin na" sabi niya at inagaw saakin ang maleta.

"no, it's fine, ako na" I said and gave assuring smile.

"hindi pede, baka lalo kang lumiit" he teased.

"excuse me! hindi ako maliit!" I defended myself.

"okay sabi mo e, tara na" sabi niya at binuhat ang maleta ko.

"after you" he said and gestured me go to outside.

Nakarating na kami sa bahay at inunlock ang pinto. Pinasok niya ang maleta niya at maleta ko sa loob at saka inayos ang mga bagay bagay.

"punta tayong SM" I suggested.

"bored ka? laro tayo" he suggested.

"no, bibiling groceries" I said.

"game!" he said.

Nagtricycle kami papunta. Pumasok kami at kumuha ng cart, si Nathan ang nagtutulak ng cart tapos ako naman yung kumukuha ng mga bibilhin.

"pahiram ako ng ipit" I said.

Lagi kasing nasa kamay niya ang mga pony tail ko kasi daw nagmamarka sa kamay ko yung sikip nung ponytail.

Binitawan niya ang cart saka lumapit saakin. Sinundan ko lang siya ng tingin.

"bakit?" I asked. He smiled put my hair behind my ear.

Siya na ang nagipit saakin. He's very kind and caring. Nilagay niya ito sa high bun para hindi na gumalaw galaw ang dulo ng buhok ko.

"thank you" I said and smiled.

"walang problema" he smiled too.

"yung sapatos mo di nakasintas" he said.

A Bad Girl's Weakness Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon