Dev Adam (Koruması Mısın? -2)

lip balm

Satır arası yorum yapın çok sevgili okurlarım. Üstelik 2 zigosaniyenizi ayırıpta minik yıldızı renklendirin. 🍄

"Lütfen."

"Hayır."

"Cihan lütfen."

"Hayır dedim Gece. Başla."

"Ama benim yakışıklı komutanım bana kıyamaz ki?"

Yaklaşık yarım saatimi Dev Adam'a yalvararak geçiriyorum. Denemediğim kalmadı. Yok. Nuh diyor peygamber demiyor adam. Sevimsiz.

"60."

"Ya ama niye yükseltiyorsun! Yalvarıyoruz burda iki saattir merhametsiz, cibiliyetsiz, haysiyetsiz!"

"Gece!"

"Sustum."

Kükremesiyle hızla şınav pozisyonu aldım. Olurda bir gün bir ihtimal onlarla dağa gidersem diye eğitim alıyorum.

Birincisi; benim niye dağa gitme ihtimalim var?

İkincisi; şınav çekmekle ne alakası var dağın?

Üçüncüsü; ben ilkokulda bile beden dersinde kötüyüm. Benim dağda ne işim var? Hangi akli dengesi bozuğun fikriyatı bu?

"Gece adam gibi şınav çek!"

"Ben ne yapıyorum."

"Can çekişiyorsun. En azından dışardan öyle gözüküyor."

Can çekişiyorum. Doğru tespit. Çünkü şınav çekiyoruz burda. Kolay mı?

"Gece belini düzelt. Yanlış yapıyorsun... Öyle değil daha dik... Of! Avuç içlerinde yanlış... Gece kolunu düzeltirken belini yine yanlış yaptın..."

Madem yanlış yapıyorum pes et be adam. Ne bu azim, bu istek? Benim ömrüm boyunca çektiğim şınav sayısı iki elin parmağını geçmemiş. Sen niye bana zulüm çektiriyorsun?!

"60 oldu mu?"

"Hayır. Sadece 7."

Şok içinde yüzüne baktım. Şaka mıydı bu? Oldukça uzun zamandır şınav çekiyorum burda. Nasıl olurda sadece 7?

"Ama iki saattir canım çıktı benim?"

"Resmen hepsi yanlıştı. Bu yüzden hadi devam. Durmak yok."

"Ama bari mola verelim."

"7 tane tek çektin. Asla."

Mutsuz bir şekilde benim için doğru, onun için yanlış olacak şekilde şınav çektim. Onun için 60 taneyi tamamladık ama benim için 1000'i tamamlamışızdır. Ve sadece şınav çekerek çıkmamıza rağmen güneş kendi ışığını aya yansıtmaya hazırlanıyordu. Bu kadar geç olmuştu yani? Yanaklarımı şişirip Dev Adam'la birlikte bahçeden çıkmaya odaklandım.

Tam kapıdan çıkıyorduk ki havlayarak yanımıza koşan köpekle tekrar bahçenin içine kaçtım. Büyük, tüylü köpekse Cihan'ın yanına koşmuş kendini sevdiriyordu. Allah'ım bu köpek dev gibi. Beni bile yer!

"Gece. Bu şirin kızdan mı korkuyorsun gerçekten?"

Alayına kaşlarımı çattım. Bu mu şirin?

"Şirin mi? O ürkünç. Dev yavrusu gibi be!"

Sırtı dönük olsada kıs kıs güldüğünü biliyordum.

"Bencede korkmalısın. Benim kızım seni yer. Değil mi kızım?"

Köpek sanki anlıyordu dediğini. Salyalarını akıtarak ve havlayarak onayladı sorusu. Ardından köpeğin bakışları beni buldu. Cihan'a baktığının tam aksine nefretle baktı bana. Allah'ım! Köpek tarafından kıskanılıyorum resmen. Cihan'a yakın olduğum için!