Böbrekler...

13.7K 569 151
                                    

Geç gelen kısa bölüm :)
♤♤♤

Elimdeki bezi atabildigim kadar uzağa atıp sinirle ofladım. Yerleri silen Zeynep, perdeleri asan Cihan ve kutuları boşaltan Ebrar aynı anda, aynı sinirle bana bakınca başımı önüme çevirdim. Bu polisler, askerlerde ne çabuk sinirleniyorlar böyle.

Hep ben nereden bilebilirim o minnoş kadının çamaşır suyuyla beyninin yıkandığını? Cihan'ı bile tercih ederim.

"Oflayıf durma Gece! Ulan ben kendi evimde bile bu kadar temizlik yapmıyorum. Senin yüzünden kornişlere kadar telledim."

Cihan bile temizlikten bıkmışsa benim halimi düşünebiliyor musunuz? Düşünmeyin. Bende düşünemiyorum zaten.

"Bir bahane uydurun. Biz çıkıyoruz."

Nereye çıkıyoruz ya? Ne ara telefonuna mesaj geldide beni apar topar kapıya çekiştirdi?

"Hızlı yürü, hadi."

Kapıyı açıp önden geçmem için geri çekildiğinde itiraz etmeden önden yürüdüm. Kapıyı kapatıp peşimden gelmek için attığı ilk adımda yukarı merdivenlerden geçen karartıyla durdu.

Bende onun gibi durdum. Yüzünü net göremesemde siyahi bir adam olduğu belliydi.

Belliki bizim burda olduğumuzu görünce gerisin geri yukarı çıkmıştı ama neden?

"Kim var orada?"

"Kimse yok."

Sesini incelttiği belliydi. Bana kalırsa az önceki adam dışında bir adamdı çünkü diksiyonu oldukça güzeldi.

Cihan anlamayan gözlerle merdivenlerden çıkıyordu ki hızlı iki çift ayak ondan önce davranıp evlerine girmiş, kapıyı gürültüyle kapatmıştı.  Cihan'ın bakışları bana dönünce istemsizce gülesim geldi. Bu halime deliymişim gibi bakıp sabır çekerken bir yandanda homurdanıp bizim eve yönelmişti.

"Etrafım salak insanlarla dolu."

Bilmiyorsunki biride tam karşında.

Kapıyı açıp içeri girince bende peşinden içeri girdim.

"Mesaj atan kimdi?"

"Ali. Dağa çıkıcaz."

"Operasyon mu var?"

Başını rahatlıkla iki yana salladı.

"Avlanacağız."

Odasına girmesi ile bende peşinden gittim.

"Bende gelebilir miyim?"

"Gel."

Hızlıca çantama ilerleyip fermuarını açtım. Şimdi, ne giyeceğim? Çantayı bırakıp valizimin yanina gittim.

"Ne yapıyorsun?"

"Kıyafet seçiyorum."

"Kombininin bir adı olacak mı peki? Yada ölülerle selfi, leşlerle parti makyajı."

Laflara bak laflara. Ne giyeyim? Verdikleri üniformalar hep ziyan oluyor. Düşünmekte suç oldu.

"Üniformam yok."

"Hallederiz. Yeterki elindeki o iğrenç şeyi giyme."

O benim fil desenli lila sweatıma mı laf etti? Sakin ol Gece, sakin...

"Benim kıyafetlerim çok güzeldir. Asıl sen kendikilerine bak. Beyaz, siyah, gri. Başka bir şey yok."

"Ne giyeyim, turuncu mu?"

 Dev Adam (Koruması Mısın? -2)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu