Dev Adam (Koruması Mısın? -2)

Velet

Not: Bölüm ikiz bebeklere bakılırken yazıldığı için beyaz kusmuklar kokmaktadır...
🍄🍄🍄

İçeri iki kişi girdi. Biri somurtarak gelen Cihan. Misafiri sevmediği açıkça belli. Kapıdan kovduğunada eminim.

Diğer gelen minnoş Kerem. Şu karşı komşumuz. Birlikte çizgi film izlediğimiz. Kocaman sırıtıyor. İki yanağındada kocaman gamzeler oluşmuş.

"Günaydın güzellik."

"Günaydın yakışıklı."

Somurtarak kendini koltuğa atan Cihan göz devirdi. Cüsse olarak o kadar büyüktü ki koltuk resmen içe çökmüştü.

"Saat 8. Bir saat sonra uyku saatin geliyor. Ne aydını?"

Cihan'ı hiç takmayan Kerem sevimlice yanıma gelip dibime oturdu. Takmamak demişken, cidden sıfır umursama. Duymamış bile olabilir. Gamzesiyle hava atmak ister gibi gülüyor.

"Batı abiyi tedaviye götürdü ablam. Bu gün orda yatacak. Bende burada kalırım diye düşündüm."

"Harika bir fikir! İyiki gelmişsin."

Şuan kimsenin umursamadığı Cihan yine lafa karşıtı.

"Burası senin evin değil Gece. Benim evim ve ben evimde velet istemiyorum. 18 yaşından küçük kimse giremez."

Dudaklarımı büküp yüzüne melül melül baktım. Bu ne biçim bi ev kuralı ya? Ne demek çocuk giremez.

"Ama bu çocukcağız nereye gitsin bu saatte?"

"Başka komşusu mu yok? Gitsin yukarıya Nazife teyzenin yanına."

Benim gibi melül bakarak, koluma mazlum ve sefil bir çocuk edasıyla sarıldı.

"Ama Veda o kadının yemeklerini sevmiyorum ben. Katı yağla yapıyor. Yemek kaşıkta donar mı ya?"

Haklı bir isyan. Bende katı yağla olan yemekleri ölsem yemem ama Veda demeyeydi iyiydi.

"Ben onu bunu bilmem. Kendine kalacak bir yer bul."

"Ama benim koca Dev Adamım kıyamaz ki minnoş bi' çocuğa?"

"Minnoş mu? Çocuk mu? Sekiz buçuk yaşındayım ben!"

Gerçekten takılması gereken en doğru yere takıldı Kerem. Alkışlayabilir miyiz iki saniye?

"Evet, çocuksun. Ve yine evet, çok güzelde kıyarım."

"Sen asker adamsın. Az merhametli ol."

"Evime giren velede merhamet etmem ben. Sevmiyorum lan çocuk mocuk. S..... olsun gitsin."

Ne kadar Kerem'in kulaklarını kapatsamda iş işten geçmişti. Sinirli sinirli baktım yüzüme. Yine kabus göreceğim. Hepsi onun yüzünden. Aynı zamanda küfür çocuğun psikolojisine zararlı diye Kerem gelecekte haydut bir uyuşturucu bağımlısı olursa ve o uçmuş kafayla iki çocuklu bir adamı öldürüp kadıncağızı dul bırakırsada yine buda Cihan'ın suçu olur.

"Ayıplı şeyler konuşma çocuğun yanında! Burası benimde evim. Ortak kullanıyoruz ve ben onu alıyorum eve."

"Sen misafirsin!"

Omuz silkip kulaklarını bıraktım kuzumun. Sonra konuyu değiştirmek için Kerem'e döndüm. Turuncu şey. Isırcam yanaklarını eri sonunda!

"Batı abinle ablan evliler mi yoksa kardeşler mi?"

Plan başarılı. Konu kapandı ve Kerem az önceki küfürü unutmuş.

"Aslında evli değiller ama kardeşimizde değil. Batı abim tedaviye sonuç verip mantıklı kararlar alabilen bir adam olunca ablamla evlenecekler."