Sevdiği kadını balkonda donmak üzere bulan adam elindeki battaniyeyi kadının narin omuzlarına sardı.
"Sessizliğinin nedenini söyle Almila."
Kadın bir süre sessiz kaldı. Başını kaldırıp arkasında duran yoldaşına baktı. Bu aşkla bakan adama nasıl olu...
İzlediğim kişiler, şaşkınlık ve panik içinde hızla bana döndüler.
"Anne" Dedim şaşkınlıkla. Şaşkınlıktan ziyade sesimde hayal kırıklığı parçacıkları vardı. Ellerim anında yumruk halini almıştı ve kendimi ihanete uğramış gibi hissediyorum.
Annem bana iki adım yaklaştı. Ama daha fazla yaklaşmaya cesaret edemedi. Ellerini bana sanki dokunacakmış gibi havaya kaldırdı.
Kalbim, kelimenin tam anlamıyla acıyordu. Babam annemi aldatıyor diye babama baş kaldırmıştım. Ve başıma gelmeyen kalmamıştı. Babam beni cezalandırmak için beni Cihan'la evlendirmeye çalışmıştı. Cihan yüzünden kızım ölmüştü. Minik Defne'm sırf bu yüzden ölmüştü.
Ve ben şimdi ihanetin en büyüğüyle karşılaşıyordum. Annem hiç tanımadığım bir adamla ormanın bir köşesinde akşam vakti gizlice fingirdeşiyordu.
Başımı hayal kırıklığı ile iki yana salladım. "Sana inanamıyorum. Sana gerçekten inanamıyorum." dedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Titreyen sesiyle "bir dakika dinle beni ne olur. Bana öyle bakma kızım lütfen. Dinle beni." dedi.
Başımı iki yana salladım. Yumruk halindeki ellerimi annemin tutuşundan kurtardım. Ve annemi umursamadan birkaç adım atıp yabancı adamın önüne geldim. "Kimsin sen?" diye sordum. Sesimde artık hayal kırıklığı yoktu. Yakıcı bir öfke hissediyordum.
Annem arkadan "Almila" diye seslense de yine ona dönmedim. Adamın karanlıkta seçilmeyen gözlerine baktım. Bana cevap vermiyordu. Ürkek bakışlarıyla yüzüme bakıyordu sadece. Bazen de gözlerini kaçırıp yere bakıyordu.
"Kimsin lan sen?" diye kükredim.
Annem hızla yanıma gelip kolumu tuttu. Yalvaran sesiyle "Yapma Almila ne olur! Biri duyacak."
Kolumu silkeleyerek annemin elini ittim "Duyarsa duysun ulan! Ne halt yiyorsunuz siz?"
Boyu az çok benim kadar olan adamın yakasına hırsla yapışıp silkeledim. "Kimsin sen dedim sana salak herif! Ağzın, dilin yok mu?"
Yine endişeli bakışlarıyla yüzüme bakarak suskun kalmasına dayanamadım ve yumruğumu elmacık kemiğiyle gözünün arasına hızlıca vurdum.
"Madem bu kadar korkuyordun ne b*k yemeye adamın kendi mülkünde karısıyla fingirdiyorsun ha? Konuş ulan! Konuş yoksa o işe yaramayan dilini keser köpeklerime atarım."
"B-benn..."
Yakasını tutup sarsım. "Sen ne lan? sen ne!"
Annem daha fazla dayanamamış olacak ki bir kez daha kolumu tutup ağlamaklı sesiyle telaşla konuşmaya başladı. "Malikanede çalışıyor. Atlarla ilgileniyor. Yeni işe giren seyis o."
