•Μάνος•
Πωπω πως κάνουν έτσι; έχει εδώ και 15 λεπτά που αγκαλιάζονται λες και δεν θα ξανά βρεθούν... ΚΟΡΙΤΣΙΑ ή μάλλον ΚΟΡΙΤΣΑΚΙΑ
Επιτέλους κλείνει η Ιωάννα την πόρτα και γυρνάω να την δω...
"Και τώρα οι δύο μας!" λεω αλλά δεν απαντάει
Έχει παχύνει λίγο; Ίσως! Αλλά έχει αλλάξει... προς το καλύτερο σίγουρα αλλά και πάλι!
"Εγώ πάω στο υπνοδωμάτιο" μου λέει λίγο απότομα
"Όπα όπα κάτσε" της λέω.. δεν θα μου πάρει και το κρεβάτι τώρα... φτάνει που είναι στο σπίτι μου!
"Ηρέμησε εξυπνάκια να αλλάξω θα πάω όχι να σου κλέψω το κρεβάτι!" λέει πηγαίνοντας προς το υπνοδωμάτιο
Μάλλον με κατάλαβε... μα καλά πως το κάνει αυτό; ούτε καν της είπα κάτι!
Μετά από λίγο βγαίνει και ακούω να πειράζει τα κατσαρολικά. ΤΕΛΕΙΑ ΛΟΓΙΚΑ ΘΑ ΜΑΓΙΡΕΨΕΙ! Να και κάτι καλό
Σηκώνομαι να πάω να δω τι θα κάνει αλλά...
Ο ΘΕΕ ΜΟΥ
Η ΙΩΑΝΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ;;;;
Η μικρή έχει ΠΟΛΥ ΩΡΑΙΑ ΠΟΔΙΑ ΤΕΛΙΚΑ
"Τι θες;" είπε χωρίς να με κοιτάει βγάζοντας με από διάφορες σκέψεις... Όχι και τόσο του γούστου της ...
"Απλά ήρθα να δω τι θα κάνεις να φάμε" της λέω όσο πιο άνετα μπορώ
ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΚΑΙ ΠΟΛΥ
ΠΙΟ ΚΟΝΤΟ ΣΟΡΤΣΑΚΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ;
"Να φάμε;" με ρωτάει
"Ναι να φάμε στο σπίτι ΜΑΣ" λέω λίγο πιο δυνατά το <<μας>> μπας και με λυπηθεί
Είναι πολύ καλή η Ιωάννα είναι ευαίσθητη και ταυτόχρονα δυναμική Επίσης με ξέρει τόσα χρόνια δεν θα με αφήσει νηστικό! Ελπίζω βασικά...
"Μακαρόνια και αν θέλεις!"
Είναι λίγο απότομη...
Θα την στρώσω εγώ...
"Και αν δεν θέλω;" της λέω λίγο ναζιάρικα και την πλησιάζω για να μου κάνει κάτι άλλο να φάω μιας και έφαγα προχθές μακαρόνια
Γυρνάει με κοιτάει
Ουαου είχα ξεχάσει τα μάτια της...
Είναι απλά πράσινα αλλά τόσο αθώα...
"Αν δεν θέλεις μείνε ΝΗΣΤΙΚΟΣ!"
Αουτς μάλλον όχι και τόσο αθώα ματάκια, θυμωμένα; Σίγουρα Ναι!
"Οκευ μακαρόνια" λέω και κατευθύνομαι προς τον καναπέ να αράξω γιατί κουράστηκα σήμερα
Τόσες δουλειές έκανα για να τα βρει καθαρά μέχρι και το κρεβάτι μου έστρωσε σε περίπτωση που...
ΛΕΜΕ ΤΩΡΑ...ΠΟΥ...
"Αν θέλεις να φας θα με βοηθήσεις!" μου λέει και με βγάζει από τον συνειρμό των σκέψεων μου
Δεν θα τα πάμε καλά μικρηηη πολύ αέρα έχεις πάρει...
"Ειμαι κουρασμένος" λέω αράζοντας στον καναπέ βάζοντας τα πόδια μου στο τραπεζάκι
Δεν απαντάει... Έτσι μπράβο να μάθει λίγο και πως λειτουργώ
Την βλέπω να έρχεται με ένα πιάτο και σηκώνομαι έτσι ώστε να το πάρω και να φάω αλλά...
τι;;
Όχι;;;
"Τι νομίζεις πως κάνεις;" της λέω
"Κάθομαι να φάω το φαγητό μου" λέει χαλαρή
"Και εγώ;" της απαντάω σοκαρισμένος γιατί προφανώς και αυτό δεν το περίμενα από την Ιωάννα
"Αυτά που κρέμονται δεξιά και αριστερά ονομάζονταν χέρια και δόξα τω θεώ έχεις!"
Α δεν θα τα πάμε καλά με την μικρή...
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η Επιλογή
Teen Fiction~"Νόμιζα ότι ανάμεσα μας εγώ ήμουν το πειραχτήρι!" "Ε τελικά είμαι κι εγώ λίγο!" ~"Δε τον ζηλεύω δεν έχει τίποτα παραπάνω από εμένα!" "Ίσως! Αλλά σίγουρα αυτός έχει το προνόμιο να με έχει στην αγκαλιά του!"
