Η Επιλογή

36."Τι θέλεις Ιωάννα;"

•Ιωάννα•

"Ναι! Αλλά έλα πρώτα από το σπίτι να σου πω τι έγινε με τον Αχιλλέα!"
"ΌΠΑ! ΤΙ ΈΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ;"
"Από κοντά!"
"Μα μα μα..."
"Όχι!"
"Έλα ρε ηλίθια. Τώρα έχω αγωνια!"

"Ιωάννα αυτά είναι δικά σου ή του πιθήκου;" ακούω την Μυρτώ να φωνάζει από την κουζίνα

Την κοιτάω νευριασμένη.

"Μυρτώ μιλάω! Και με τον Μάνο έχουμε τα ίδια φαγητά!"
"Πω κρίμα εγώ στην θέση σου θα είδα διαφορετικά"

Έλεος ρε Μυρτώ...

"Ιωάννα" ακούω από την άλλη γραμμή
"Ναι ναι συγγνώμη Βικτώρια! Έλα κατά τις 7 και θα πάμε στο σπίτι του Γιάννη στις 8!" λέω επίτηδες το όνομα του για να δω την αντίδραση της ύπουλης νυφίτσας που κυκλοφορεί στην κουζίνα μου

Ακούω ένα πιάτο να γίνεται θρύψαλα.

Καημένο πιατάκι!

ΓΙΑ ΜΙΣΟ! ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ ΔΙΚΟ ΜΟΥ!

"Βικτώρια σε κλείνω!" και πριν προλάβει να πει κάτι έχω κλείσει το κινητό και πηγαίνω προς το μέρος της

"Αυτό ήταν δικό μου όχι του πιθήκου!"
"ΤΟ ΞΕΡΩ!"
"Ε ΚΑΙ ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΕΣΠΑΣΕΣ;"
"Καταλάθος!" μου λέει με σηκωμένο το φρύδι και ένα χαζο μειδίαμα

ΤΩΡΑ ΘΑ ΔΕΙΣ ΕΣΥ!

Πάει να πιει νερό και πετάω την βόμβα χιχι.

"Ναι ναι πες ότι άκουσες Γιάννης και έπαθες τρέμουλο!"

Και ΜΠΟΥΜ πάει και το ποτήρι μου.

"ΑΥΤΟ ΗΤΑΝ! ΕΓΩ ΠΑΡΑΙΤΟΥΜΕ! ΦΕΥΓΩ!" λέει και απλά πάω να πάρω ένα ποτήρι να πιω νερό χωρίς να πω τίποτα

"ΦΕΥΓΩ ΛΕΩ!" λέει η Μυρτώ και με κοιτάει ενώ βάζω το ποτήρι στο στόμα μου

"ΙΩΑΝΝΑ ΛΕΩ ΦΕΥΓΩ ΔΕΝ ΑΚΟΥΣ;"

ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ

"Ακούω! Δεν μπορώ όμως να καταλάβω τι θέλεις; Ααα ναι! Καλό δρόμο Μυρτώ!" λέω και προσπαθώ να μην βάλω τα γέλια και το χαλάσω όλο

"Ε ΑΝΤΕ ΧΕΣΟΥ! ΔΕΝ ΠΑΩ ΠΟΥΘΕΝΑ! ΕΔΩ ΘΑ ΜΕΙΝΩ ΝΑ ΣΕ ΠΡΗΖΩ!"
"Χαχαχαχα ναι σίγουρα για μένα θα μείνεις!"
"Είπες τίποτα;"
"Όχι καλέ! Εγώ; Σαν τι να πω;"
"Δεν ξέρω! Νόμιζα ότι μίλησες!"
"Εγώ δεν μίλησα! Βέβαια, τώρα δεν ξέρω αν μίλησε η συνείδηση σου!"
"Και τι να πει η συνείδηση μου;"
"Ε ξέρω γω; Ίσως κανένα Γιάννη αν σε δω θα σε σκοτώσω ή Γιάννη δεν θέλω να σε βλέπω με άλλες ή Αχ ρε Γιάννη τι μου έχεις κάνει; ή μήπως Γιάννη είσαι βλάκας και γουρούνι και λιώνω;" λέω και την πειράζω αλλά αρχίζει να με κυνηγάει

"Θα σε σκοτώσω και μετά θα βρω τρόπο να σε επαναφέρω στην ζωή ΓΙΑ ΝΑ ΣΕ ΞΑΝΑ ΣΚΟΤΩΣΩ ΜΕ ΑΛΛΟΝ ΤΡΟΠΟ"
"Ναι οκ πιάσε με πρώτα και μετά βλέπουμε!" και αρχίζει το κυνηγητό μέχρι που μπήκε στο σπίτι ο Μάνος και μας είδε

"Εμμ αν ενοχλώ μπορώ να φύγω" λέει την ώρα που η Μυρτώ είναι πάνω μου και προσπαθεί να μου βγάλει το μαλλί τρίχα τρίχα

"ΕΝΟΧΛΕΙΣ! ΦΥΓΕ!"
"ΜΑΝΟ ΒΟΗΘΕΙΑ ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ ΤΡΕΛΗ!" φωνάζω και πετάει άκρη τα ψώνια

Την παίρνει αγκαλιά και η Μυρτώ σαν άγριο θηρίο ακόμα προσπαθεί να έρθει πάνω μου.

"Θα σε σκοτώσω! Φύγε και εσύ παλιό πιθήκι από μπροστά μου! Άσε με να την χτυπήσω! Λίγο δεν θα πάθει καμία σοβαρή ζημιά! ΜΟΝΟ ΤΟ ΣΤΟΜΑ ΤΗΣ ΘΑ ΡΑΨΩ!"
"ΟΧΙ ΓΙΑΝΝΗΣ, ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ!" της λέω και μόλις βλέπω το βλέμμα της συνειδητοποιώ τι είπα

"ΑΥΤΟ ΈΓΙΝΕ ΚΑΤΑΛΑΘΟΣ ΜΥΡΤΩ" λέω και με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι

"ΣΟΒΑΡΑ!"
"Α καλά εγώ πάω να κάνω τα σνίτσελ" λέει ο Μάνος
"Χεστ..."
"Εντάξει Μάνο!" λέω πριν ολοκληρώσει η τρελή από δίπλα μου

"Μυρτώ πάνε να κάνεις μπάνιο τώρα!" της λέω ψιθυριστά
"Όχι!"
"ΤΩΡΑ!"
"Πω καλά... αν σε πειράξει τον σκότωσα!" λέει και πάει προς το μπάνιο ενώ εγώ προς το μέρος του και κάνει η τρελή κάτι θυμωμένες αλλά ταυτόχρονα και αστείες γκριμάτσες που δεν μου επιτρέπουν να μην βάλω τα γέλια

"Μάνο;"
"Ναι;" λέει και κάθομαι στο πάγκο με την φαρδιά μπλούζα του Αχιλλέα να ανεβαίνει στη μέση των μυρών μου

"Αν δεν γίνομαι αδιάκριτη... γιατί μάλωσες με την Ειρήνη;"
"Γίνεσαι!"

ΕΛΕΟΣ ΕΓΩ ΦΤΑΙΩ ΠΟΥ ΘΕΛΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ.

Αν και ήξερα ότι η αντίδραση του θα ήταν αυτή... Τι νόμιζα δηλαδή;

Πάω να κατέβω από τον πάγκο και να φύγω γιατί δεν μου αρέσει να μου μιλάνε έτσι και το ξέρει...

Νιώθω ένα χέρι να μην με αφήνει να φύγω από εκεί.

"Συγγνώμη" λέει και τον βλέπω κάπως λυπημένο

Λες να το εννοεί;

"Εντάξει"
"Απλά δεν θέλω να το συζητήσω"
"Καταλαβαίνω!"
"Να πούμε κάτι άλλο;"
"Ναι ό,τι θες!" λέω και με κοιτάει

Εμμ αυτό είναι λίγο άβολο... Το ξέρω αυτό το βλέμμα του και είναι έτοιμος για να πει καμία χαζομάρα ή γιαυι σκέφτηκε κάτι.

"Ωραία μπλούζα!" λέει και μου χαμογελάει πονηρά
"Ευχαριστώ!" λέω χαλαρά και ακόμα πιο χαλαρά θα πετάξω την επόμενη βόμβα για σήμερα

"Δεν είναι δική μου! Αλλά θα ήθελα να πά..."
"ΓΑΜΩ! ΑΟΥΤΣΣΣ! ΕΧΧ ΑΙΜΑ ΡΕ ΓΑΜΩΤΟ" λέει και κατεβαίνω βιαστικά από τον πάγκο για να καθήκοντα του

Αλλά δεν με αφήνει να το δω το κρατάει σφιχτά και τον βλέπω να πονάει.

Δεν θέλω να πονάει...

Τον πλησιάζω και τον κοιτάω μέσα στα μάτια.

Αναπνέει βαριά και με δυσκολία!

"Τι θέλεις Ιωάννα;" μου λέει τόσο σιγά που με το ζόρι το άκουσα