Η Επιλογή

44."Έχω κάτι;"

•Ιωάννα•

Ο Μάνος είναι στον κόσμο του και εγώ μόνη μου...

Παίρνω το κινητό βλέπω καμία ανταπάντητη κλήση από τον Αχιλλέα.

ΤΕΛΕΙΑ!

Αποφασίζω να κοιμηθώ αφού δεν έχω και κάτι άλλο να κάνω...

Έχει μια ώρα περίπου που απλά προσπαθώ να κοιμηθώ χωρίς κανένα αποτέλεσμα.

Σηκώνομαι πάω στην κουζίνα παίρνω την μερέντα και το κουτάλι και πάω στον καναπέ να δω τηλεόραση.

Θρίλερ, θρίλερ, μυστήρια, ζόμπι...

ΕΛΕΟΣ!

ΧΑΖΟΚΟΥΤΙ!

Ανοίγω το λάπτοπ και βάζω να δω το 'Coming to America' μπας και γελάσω για να ξεχάσω τον φόβο μου που είναι μόνη μου και μου φτιάξει την διάθεση.

Ξανά κοιτάω το κινητό για κάποιο μήνυμα αλλά τίποτα...

Όταν τελείωσε η ταινία έπεσα για ύπνο γιατί είχα και σχολή την επόμενη μέρα.

~Την επόμενη μέρα~

Ο Μάνος είναι στο δωμάτιο του λογικά εφόσον είδα τα παπούτσια του πεταμένα κοντά στην πόρτα.

Αφού ετοιμάστηκα πήρα τηλέφωνο την Βικτώρια και μου είπε ότι δεν θα έρθει στην σχολή γιατί είναι στο πατρικό της λόγω κάποιου προβλήματος υγείας του μπαμπά της.

Στεναχωρήθηκα λίγο...

Ξεκινάω να κατεβαίνω τα σκαλοπάτια σιγά σιγά αλλά γυρνάω πίσω να δω το διαμέρισμα των παιδιών.

Ξανά ανεβαίνω τα σκαλοπάτια αλλά κάτι με κρατάει πίσω. Δεν χτυπάω την πόρτα και έτσι φεύγω.

Βάζω τα ακουστικά στα αυτιά μου και περπατάω μέχρι που έφτασα στο προαύλιο της σχολής.

Στο μάθημα προσπαθούσα να παρακολουθήσω όσο περισσότερο μπορούσα αλλά τίποτα...

"Ιωάννα;"
"Ναι;"
"Είσαι καλά;"
"Ναι" του απαντάω κι γυρνάει μπροστά ενώ εγώ έριξα μια κλέφτη ματιά στο κινητό μου

"Τελειώσαμε!" λέει η καθηγήτρια και έτσι παίρνω την τσάντα μου και την σακούλα με τα υλικά που χρειάζομαι για το σχέδιο και ξεκινάω να βρω την αίθουσα

"Ιωάννα από εδώ είναι!" λέει λαχανιασμένος ο Σταύρος
"Έτρεχες;"
"Έπρεπε να σε προλάβω!" είπε ο καλός μου και χαμογέλασε
"Γιατί;" λέω και του αναπεδωσα το χαμόγελο
"Ε για να μην χαθείς..."
"Μόνο;" του λέω και τον βλέπω να έχει κολλήσει