•Ιωάννα•
"Κάνε εσύ το μπάνιο σου να ξεκουραστείς και σήμερα θα κοιμηθείς εδώ!" του λέω με αυστηρό ύφος
"Τι εσύ δεν θα κάνεις;" μου λέει αλλά με θλιμμένα μάτια
Μάτια μου... Τι έχεις ρε Αχιλλέα...
"Μόνο αν θέλεις" λέω για να του φτιάξω κάπως την διάθεση
"Τι ερώτηση είναι αυτή;" λέει και λάμπουν τα μάτια του
"Θα το πάρω ως Ναι!" λέω και επιτέλους διακρίνω το όμορφο χαμόγελο του
Καθόμαστε πόση ώρα στην μπανιέρα κάθε αυτό είναι το πιο τελει ο συναίσθημα!
"Σταματά να με πειράζεις!"
"Αυτό είναι διαταγή;"
"Ναι!"
"Γρρ μου άδεια όταν είσαι άγρια!"
"ΑΧΙΛΛΕΑ!"
"Χαχαχαχα"
Οκευ τον αφήνω μόνο του στην μπανιέρα και πάω να ετοιμάσω το τραπέζι δεν παλεύεται άλλο!
"Που πας τώρα;" λέει και πάλι συννεφιασε το πρόσωπο του
"Να ετοιμάσω το τραπέζι!" λέω καθώς δένω το μπουρνούζι μου
"Εεεε φιλί δεν έχω;"
"Χειρότερος και από μωρό!"
"Τα μωρά δεν θέλουν φιλιά!"
"Ότι πεις!"
Βγαίνω από το μπάνιο και ευτυχώς δεν βλέπω πουθενά το πιθήκι!
Και να ήθελε να μπει βασικά δεν θα μπορούσε γιατί πολύ απλά εκτός από το ότι έχω κλειδώσει, έχω αφήσει και το κλειδί πίσω από την πόρτα.
Όλο και κάπου θα βρει να κοιμηθεί δεν τον φοβάμαι σε κάτι τέτοια!
Στρώνω το τραπέζι βάζω κρασί και μουσική οπότε είμαι έτοιμη να πάω να βγάλω το μπουρνούζι και να βάλω κάτι άλλο.
Το δείπνο κύλισε υπέροχα όπως και το υπόλοιπο βράδυ μέχρι που τον πήρε ο ύπνος στην αγκαλιά μου.
Οι βαριές του αναπνοές έκαιγαν το στήθος μου έτσι όπως κοιμόταν...
Δεν ξέρω τι έχει και ποιος τον πλήγωσε αλλά δεν θέλω να τον πιέσω να μου πει για να μάθω. Ο Αχιλλέας το μόνο που θέλει τώρα είναι μια αγκαλιά.
Και αυτό του δίνω!
~Το επόμενο πρωί~
Ακούω μια μουσική πολύ χαρούμενη και έτσι ξυπνάω. Βέβαια μου έσπασε την μύτη και μια υπέροχη μυρωδιά που αν έχω καταλάβει καλά είναι από κρέπες;
Σηκώνομαι γρήγορα γρήγορα αλλά συνειδητοποιώ ότι δεν φοράω κάτι έτσι αρπάζω το πρώτο πράγμα που βλέπω μπροστά μου!
Όλος τυχαίος ήταν η μπλούζα του Αχιλλέα... γκουχου γκουχου!
Σηκώνομαι βιαστικά και μου σταματάει η φορά όταν τον βλέπω να τραγουδάει σαν να είναι ο Corbyn Besson και έτσι στέκομαι -ακουμπώντας στο διαχωριστικό- να τον κοιτάω.
Τελικά είναι πιο όμορφος από όσο θυμώνουν...
Με πληγώνε πολύ το γεγονός ότι δεν τον έβλεπα στο Λύκειο μετά την αποφοίτησή του...
Ωραίες πλάτες έχει... Και ωραία πλάτη... Και ωραία κίνηση... Και...
Αμάν! Με είδε να τον κοιτάω!
"Καλημέρα μωρό μου!" λέει και με φιλάει
Μωρό τι;;;;;
ΜΕ ΕΙΠΕ ΜΩΡΟ ΤΟΥ;;
ΜΕ ΕΙΠΕ ΜΩΡΟ ΤΟΥ!!!!
ΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΘΑ ΠΕΘΑΝΩ ΑΠΟ ΧΑΡΑ!!!!!
"Τι κέφια είναι αυτά; Κοιμήθηκες καλά μήπως χθες;"
"Ε έτσι και έτσι" λέει με λίγο ξινη και δυσαρεστημένη φάτσα
ΤΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΡΕ;;;;
"Χαχαχα έλα πλάκα σου κάνω!" λέει και μου πιάνει την μύτη και την τραβάει
"Είπα και εγώ!" λέω αυταρχικά
"Άχου το μωρέ!"
"Αουτς αουτς αουτς η μύτη μου Αχιλλέα αστην!" Λεω και το κάνει αφού μου την φιλάει
Χτυπάει το κινητό μου αλλά δεν δίνω σημασία.
"Ιωάννα το κινητό σου" μου λέει
"Ναι το ξέρω!"
"Δεν θα το σηκώσεις;"
"Μπα μου αρέσει να σε βλέπω να μου ετοιμάζεις πρωινό!"
Το κινητό δεν λέει να σταματήσει έτσι πλησιάζω και βλέπω 'Βικτώρια'
"ΒΙΚΤΩΡΙΑ;;" φωνάζω γιατί είχαμε να μιλήσουμε μέρες και έτσι κάνω τον Αχιλλέα να τρομάξει πέφτοντας του το πιρούνι
Χαχαχα η φάτσα του έχει πλάκα!
"Έλα Ιωάννα μου συγγνώμη ξέρω ότι χάθηκα αλλά είχα κάποια οικογενειακά τρεχάματα και..."
"Και μην μου ξανά πεις συγγνώμη! Σε καταλαβαίνω... εγώ είμαι εδώ Βικτώρια ότι χρειαστείς ξέρεις! Τώρα όλα καλά;"
"Ναι όλα καλά μου έλειψες και εσύ και η σχολή μας!"
"Και μένα μου έλειψες Βικτώρια!" Λεω αλλά ακούω την μαμά της να την φωνάζει
"Όλα καλά πήγαινε θα μιλήσουμε μετά!"
"Εντάξει... Ευχαριστώ!"
"Όλα εντάξει με την Βικτώρια;"
"Ναι όλα εντάξει!" Λεω και παίρνω τις κρέπες και την μερέντα
"Θέλεις μήπως να μιλήσουμε;"
"Μωρό μου θέλω να είμαστε εδώ μόνο αυτό! Εσύ και εγώ... Αν είχα μια Επιλογή αυτή θα ήσουν εσύ. Πάντα εσύ θα είσαι η επιλογή να το ξες!" Μου λέει και εγω είμαι έτοιμη να βάλω τα κλμαυαα από την συγκίνηση
"Αχιλλέα μου..." λέω και με κάνει αγκαλιά
"Σςςς" μου κάνει και με φιλάει στο μάγουλο ενώ κάθομαι πάνω του και μου φτιάχνει μια κρέπα
Το κινητό μου αρχίζει να δονηται αλλά δεν με ενδιαφέρει καθόλου έτσι συνεχίζω να τρώω κρέπες με τον έρωτα μου.
Ναι έρωτα μου! Γιατί ο Αχιλλέας είναι ο πρώτος μου έρωτας από το Λύκειο...
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η Επιλογή
Teen Fiction~"Νόμιζα ότι ανάμεσα μας εγώ ήμουν το πειραχτήρι!" "Ε τελικά είμαι κι εγώ λίγο!" ~"Δε τον ζηλεύω δεν έχει τίποτα παραπάνω από εμένα!" "Ίσως! Αλλά σίγουρα αυτός έχει το προνόμιο να με έχει στην αγκαλιά του!"
