Η Επιλογή

23.Αγκαλία...

•Μάνος•

Την άρπαξε ο βλάκας και την πήγε στην μέση να χορέψουν.

Δεν μας φτάνει ο χλεχλες έχουμε και τον κάγκουρα τώρα!

Και που τους ξέρει όλους αυτούς δηλαδή;

Που τους βρίσκει τέλος πάντω;

Όταν σταματάει το τραγούδι τους βλέπω να έρχονται.

Αυτός ξανά μπαίνει πίσω στο μπαρ και η Ιωάννα είναι λαχανιασμένη έχοντας κόκκινα μάγουλα.

Και δεν είναι από το ρουζ!

"Αυτά για εσάς παιδιά!" λέει ο μπάρμαν και απλά κοιτάει μόνο την Ιωάννα

Ααα θα παίξουμε ξύλο με αυτόν εδώ...

"Ευχαριστούμε!" λέει αυτή και τώρα με κοιτάζει και τώρα κοιτάει πίσω μου.

"Ιωάννα έρχεσαι λίγο;"

Να και ο χλεχλες!

Κατά τα άλλα βγήκαμε μαζί...

"Ναι Αχιλλέα! Μάνο μην πιεις άλλο οδηγάς!" τώρα ας μην σου απαντήσω καλύτερα
"Εντάξει" λέω

Κάθομαι για αρκετή ώρα στο μπαρ και περιμένω και περιμένω και άλλο ώσπου έρχεται μια κοπέλα δίπλα μου.

"Γεια!"
"Γεια" της λέω και γυρνάω να την δω

Καλή είναι...

Αλλά όχι δεν θα κάνω βλακεία στην Ειρήνη άσχετα που αυτή έκανε.

Βασικά...

Δεν θα το μάθει οπότε Ναι!

"Μάνος!"
"Χριστίνα!"
"Να κεράσω ποτό;"
"Ναι ναι εννοείται!"

Μιλάμε αρκετή ώρα με την κοπέλα και είναι όμορφη.

Μπαίνει ένα ωραίο τραγούδι και αφού δεν είναι η Ιωάννα εδώ προτείνω στην κοπέλα να χορέψουμε! Η οποία δέχεται αμέσως... αυτή λυσσάρα φαίνεται!

Αχχ θα με κατασπαράξει και είναι μικρός και αθώος ακόμα.

Όταν γυρνάω βλέπω την Ιωάννα να κάθεται στο μπαρ και να μιλάει με εκείνον τον μπάρμαν.

Ανάθεμα την ώρα και την στιγμή που μου ήθελα να την φέρω εδώ.

"Φεύγουμε;" μου λέει και είναι κάπως χαρούμενη;

Κατάλαβα...

"Γιατι;"
"Είμαι λίγο κουρασμένη Μάνο και αύριο πρέπει να πάω στην σχολή!"
"Καλά!" της λέω και πληρώνω

"Καληνύχτα Σταύρο!" λέει και αυτός της χαμογελάει

Άρα μέχρι στιγμής έχουμε έναν Σταύρο-κάγκουρα και έναν Αχιλλέα-χλεχλε

Και ξαναλέω που τους βρήκε!

Είμαστε κοντά στο σπίτι αλλά η Ιωάννα δεν έχει σταματήσει να χαμογελάει!

Έτσι παίρνω την πρωτοβουλία να την ρωτήσω τι έγινε έξω με τον χλεχλε...

Εμμ συγγνώμη τον Αχιλλέα!

"Και για πες τι σε ήθελε ο ξανθός;"
"Βασικά εγώ ήθελα να του μιλήσω!"
"Αα Ναι; Τι ήθελες να του πεις;"
"Να ότι ενοικιάζεται το διπλανό διαμέρισμα και εφόσον έψαχνε για σπίτι του το πρότεινα!"

ΤΙΙΙΙ;

ΤΙ ΕΚΑΝΕ;;

ΘΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ ΤΟΝ ΧΛΕΧΛΕ ΣΤΗΝ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ;;;

"Αα ωραία! Και τι σου είπε;"
"Ότι αύριο θα έρθει να το δει και ότι εφόσον θα είμαι και εγώ στην πολυκατοικία είναι στα υπέρ του διαμερίσματος!"
"Τώρα εξηγείται το χαμόγελο"

Γαμώτο!

"Όχι μόνο πέρασα καλά σήμερα. Ευχαριστώ!"
"Δεν κάνει τίποτα! Εκτός από μια εβδομάδα έτοιμο φαγητό από σένα!"
"Καλά λες και θα μαγειρευες εσύ ας πούμε" λέει και γελάμε

Για την υπόλοιπη διαδρομή δεν μίλησε κανείς μας.

Όταν φτάσαμε στο σπίτι η Ιωάννα έβγαλε τα παπούτσια μου είπε καληνύχτα και πήγε στο μπάνιο.

Εγώ ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και απλά κοιτούσα το ταβάνι.

Ενδιαφέρον ταβάνι έχω...

Κοιτάω το ρολόι. Έχουν περάσει 2 ώρες από την ώρα που γυρίσαμε και εγώ δεν έχω κοιμηθεί ακόμα!

Ακούω την πόρτα.

"Ναι;"
"Μάνο;"
"Ναι;"
"Κοιμάσαι;"
"Για να σου μιλάω μάλλον όχι!" λέω και γελάω αλλά η Ιωάννα κάτι έχει.

"Τι έπαθες;"
"Είδα ένα κακό όνειρο.Μπορώ;" λέει και δείχνει το κρεβάτι μου

"Φυσικά! Εννοείται έλα!" λέω και κάνω στην άκρη.

Ξαπλώνει σκεπάζεται γιατί έχει λίγο κρύο!

Λογικό έχω το κλιματιστικό όλη μέρα ανοιχτό.

Περνάει το κεφάλι της ανάμεσα στο χέρι μου και το στήθος μου. Φοβάται! Κάτι την τρόμαξε... αυτό το κάνει πάντα όταν φοβάται!

Έτσι την αγκαλιάζω και της χαϊδεύω τα μαλλιά αφού ξέρω ότι την ήρεμη.

Αχχ ρε Ιωάννα...

Και έτσι μας πήρε ο ύπνος...

Αγκαλιά...