•Ιωάννα•
Είναι ξεκλείδωτα άρα ο Μάνος έχει ξυπνήσει...
Μπαίνω μέσα και τον βλέπω όρθιο με τα κλειδιά στο χέρι.
Είναι αγχωμένος;
"Γεια" λέω και πάω προς το τραπέζι να αφήσω τα πράγματα
"Σοβαρά γεια;"μου λέει ειρωνικά
Μα καλά τι έπαθε πάλι αυτό;
"Ναι γεια! Ξέρεις είναι χαιρετισμός μεταξύ ανθρώπων!"λέω και γελάω για να νομίζει ότι τον πειράζω και όχι πως είμαι ειρωνική... αν και είμαι
"Χα χα χα Είσαι αστεία"μου λέει νευριασμένος
"Τι έχεις εσύ πάλι;" του λέω
Νομίζω πως ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι μου...
Μια φορά πέρασα υπέροχα μετά από τόσο καιρό και θέλει να μου το χαλάσει; Με είδε να χαμογελάω και δεν του άρεσε θέλει να με βλέπει νευριασμένη δεν εξηγείται αλλιώς...
Πάω να αλλάξω και όταν γυρνάω ανοίγω το ψυγείο, βγάζω τα υλικά και ξεκινάω το μαγείρεμα!
"Που ήσουν;"
Οκ αυτό είναι περίεργο...κανονικά δεν πρέπει να απαντήσω γιατί δεν του οφείλω εξηγήσεις!
<<Να είσαι ευγενική Ιωάννα! Πάντα να είσαι! Η ευγένεια είναι το ακριβότερο αγαθό που έχεις στην κατοχή σου>> θυμάμαι τα λόγια της γιαγιά μου σαν μια παλιά ανάμνηση... Αν και ακόμα μου το λέει!
"Πήγα να κάνω την εγγραφή" του λέω τελικά και βγάζω από την τσάντα το κινητό μου για να δω αν μου έστειλε μήνυμα η Μυρτώ!
Πριν προλάβω να το ανοίξω ακούω τον Μάνο να λέει "Ωραία εγγραφή!" ειρωνικά κιόλας
"Τι είπες;"
"Λέω ωραία εγγραφή! Καστανόξανθη κιόλας"
ΤΙΙΙΙ;;;
ΜΕ ΕΙΔΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΧΙΛΛΕΑ;
ΤΙ ΤΟΝ ΝΟΙΑΖΕΙ ΑΥΤΟΝ ΤΙ ΚΑΝΩ ΕΓΩ;
Οκευ Ιωάννα ηρέμησε!
Κάνε το ίδιο πράγμα!
Γύρνα την πλάτη και μιλά του ειρωνικά και φέρ'τον στα όρια του! Εξάλλου ξέρεις ποια είναι αυτά.
"Βρίσκεις;" του λέω κόβοντας τις πατάτες
"Έχω δει και καλύτερους!"
"Αλήθεια; που;" θέλω να το ακούσω αυτό να ξέρω που να πάω αν είναι...
Ναι καλά σιγά μην αφήσω εγώ τον Αχιλλέα τόσο καιρό τον περίμενα...
"Στο χωριό σου!" μου λέει και έρχεται δίπλα μου ακουμπώντας την πλάτη του στον πάγκο
"Εννοείς μας!"γυρνάω και τον κοιτάω
"Ναι...εκεί!"
"Για τον Χρήστο λες; Ναι ωραίο παιδί ισχύει" αυτό θα τον πονέσει χεχε
"Επίτηδες το λες αυτό τώρα για να με νευριάσεις αλλά δεν πιάνει μικρή" μου λέει ο πανιβλακας και ακόμα δεν ξέρει ότι μπορώ να τον φέρω στα όρια του πανεύκολα!
"Όχι ο Χρήστος είναι όντως πολύ ωραίος για αυτό η Νικολέτα είναι μαζί του" αυτό τον πόνεσε και το ξέρω. Τι κάνουμε της είχε αδυναμίες της συγκεκριμένης πρώην του!
"ΙΩΑΝΝΑ ΣΤΑΜΑΤΑ!"
ΧΑ ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΩ ΈΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΛΑΚΑ Η ΦΑΤΣΑ ΤΟΥ
"Γιατί καλέ;" λέω χαλαρά
"ΚΟΦΤΟ" λέει και απομακρύνεται
"ΑΟΥΤΣ"
Γαμώτο αυτό πόνεσε
Πάει το δάχτυλο μου... λογικά από την κακία μου. Εμ καλά να πάθω τι ήθελα και μιλούσα μαζί του ενώ κρατούσα μαχαίρι;
Γυρνάω να τον δω
Μου έχει γυρίσει την πλάτη του και πηγαίνει στο δωμάτιο του χτυπώντας δυνατά την πόρτα
Αυτό ήταν που θα με προσεχές από όλους και από όλα...
Βλάκα πάει και το δάχτυλο μου εξαιτίας σου!
Νιώθω τύψεις που τον στεναχώρησα αλλά αυτός το παίζει σκληρό αντράκι δεν φταίω εγώ. ΜΕ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ!
Μετά από αρκετή ώρα στρώνω το τραπέζι και νιώθω 2 ματιά να με κοιτάνε.
"Θα κατεβάσεις τα ποτήρια;"
"Δεν φτάνεις;"
"Όχι!"
Γελάει και μου τα δίνει!
Κάτι είναι και αυτό...
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Η Επιλογή
Teen Fiction~"Νόμιζα ότι ανάμεσα μας εγώ ήμουν το πειραχτήρι!" "Ε τελικά είμαι κι εγώ λίγο!" ~"Δε τον ζηλεύω δεν έχει τίποτα παραπάνω από εμένα!" "Ίσως! Αλλά σίγουρα αυτός έχει το προνόμιο να με έχει στην αγκαλιά του!"
