Anything For You, Beks [Heartbreak Series #1]

Chapter 42: He begs

MARMYX

"Kaya please lang, 'wag ka nang makulit. 'Wag mo nang saktan ang sarili mo. Tama na, Myx. Tama na. I don't want to see you hurt. This is the last thing you can do for me... Layuan mo na ako." That was her last words before walking away, and leaving me here.

Naiwan akong tulala. I can't even look at other directions, nakatitig lang ako sa pintuan kung saan siya lumabas. I didn't expect it. I know for a fact na hindi niya ako gusto pero hindi ko alam na magiging ganito. I just want to make her feel important. Kahit papaano, gusto kong pagaanin ang loob niya dahil nakita ko ang hirap niya for the past few days.

Pinag-effort-an ko talaga ang event na 'to. I was the one who suggested it. I also asked our adviser to act like she was pursuing it, mabuti at suportado niya ako. Kinasabwat ko rin ang mga judge na hindi kami kasama sa mga maglalaban at eepal lang kami. I was the one who handled the sound system and the lightings. Todo isip pa ako ng kanta kung saan hindi ako mapapahiya sa mga repapips ko. Nag-practice pa ako nang malupit, mahirap na baka pumiyok. Kahit hindi naman talaga ako singer at hindi rin hayok sa atensiyon, ginawa ko 'yon para kay Chrysa. Ginawa ko ang lahat para sana surpresahin siya kaso ayun, charan! Ako ang nasurpresa.

Hindi naman ako nagrereklamo. Will ko namang gawin 'yon. Ginusto ko naman pahirapan ang sarili ko. Mali ko rin naman siguro dahil nabigla siya sa atensyon na nakuha niya. Kaso, masakit. Ang hirap tanggapin kahit una pa lang alam ko na. But what can I do? Simula pa lang ay alam ko na ang kahihinatnan. At least, I tried.

"Myx, nasaan si Chrysa?" Tanong ni Zaine nang makasalubong ko siya matapos kong bumalik sa wisyo at umalis sa office. I just looked at her at kaagad naman niya atang nabasa ang nasa isip ko. "Na-overwhelm ata sa ginawa mo. Alam mo namang 'di sanay sa mga ganoon 'yon."

"Layuan ko na raw siya," sagot ko habang pilit pa ring kinukumbinsi ang sarili ko na mali ang mga narinig ko kay Chrysa kanina.

"Mahal pa kasi ex niya," Zaine whispered. "Kahit 'di naman sabihin 'yon ni Chrysa ay halata naman."

It stabbed me. Alam ko naman, pero bakit ang sakit pa rin? Bakit kapag naririnig ko 'yong katotohanan para 'tong punyal na nakabaon na nga, mas ididiin pa. Mas masakit. Mas mahapdi. Kung kaya ko lang hugutin 'yong nararamdaman ko para kahit na masakit at patuloy na magdugo, at least maghihilom.

Naalala ko noon, ilang beses ko nang sinabi sa sarili ko na pigilan nang gustuhin si Chrysa dahil aware na ako na mahal na mahal niya si Jyll. They way she looks at him, the way she cries for him, alam ko 'yon. Alam kong mahihirapan siyang kalimutan 'yong taong naging dahilan ng pagiging masaya niya. Ilang beses kong itinanggi sa sarili kong gusto ko siya, hanggang sa namalayan ko na lang na lubog na lubog na ako sa pagkagusto sa kaniya. At heto nga, nalulunod na ako. Tulad niya, parang ang hirap ring umahon.

"Pero Myx, kung ako sa'yo, 'di ko susukuan 'yang si Chrysa," she said. "Nakita ko kung gaano kahirap pinagdaanan niya kay Jyll. Sabihin man niyang hindi ka niya deserve, we both know she deserves to be loved. Nagpigil ka na nang apat na taon, lumaban ka na ngayon kaya 'wag ka nang susuko pa."

Zaine's words hit me. Tama. Nag-ipon ako ng maraming lakas ng loob para lang maamin sa kaniya ang nararamdaman ko. Hindi ko na dapat pang sayangin iyon.

"Kaya mo 'yan, Myx. Nagmamahal tayo so we have to endure the pain."

"Sensodyne pa nga," sambit ko bago siya tinawanan. "Akala mo talaga nagtu-toothbrush."

—

CHRYSANTHEMUM

"Jyll," sambit ko sa pangalan niya habang nakatulala sa mga kamay niyang nakakapit sa palapulsuhan ko.