Merhaba;
İyi okumlar. Saygı çerçevesinde yaptığınız eleştirleri bekliyorum. Şimdi ben eleştiri dedim ama siz beğeninizi de sakınmayın paylaşın.
"Babamı hiç hatırlamıyorum. Babam benim için hayal kahramını gibi bir şeydi. Çoğu zaman evde olmadığından onu hatırlayamıyorum. Bana hep trafik kazasında öldüğü söylendi ama benim babam trafik kazasında ölecek bir adam değildi. Yaptığı işleri dinleyince bunun mümkün olmayacağını anladım. Ama onu kim öldürdü bilmiyorum. Kimse bilmediği için intikamını alan olmadı. Babamın ne hayatının peşine düştüm, ne de ölümünün. Zaten ben babamın oğlu değildim annemin oğluydum. Sonrada dedemin oğlu oldum.
Soyadımı bile değiştirdi dedem. Babam ölür ölmez beni kendi nüfusuna geçirdi. Çünkü ben onun tek varisiydim. Uğur Kılıçoğlu. Babamla ilgili bir tanecik anım var aklımda kalan. Onu bu deftere yazmazsam üzülürüm.
Bir gün evin bahçesinde oynarken büyük adımlarıyla yanıma gelip beni kucağına aldı. Sımsıkı sarıldı bana. Üzerinden gelen sigara kokusunu bu gün bile hatırlıyorum. Oysa yakında hatırlamayacağım. Babam benimle top oynadı o gün. Üzerindeki ceketi çıkartıp bir kenara atarak ve gömleğinin kollarını kıvırarak.
Bir sürü gol attık. Kapıda duran adamlardan birini kaleye koymuştu. Ve ben bir sürü gol attım. Bir sürü. Sonra babam beni kucağına alıp eve götürdü. Banyomu yaptırdı. Karnımı doyurdu. Sonra uykuya yatırdı. Uyandığımda annem evdeydi ama babam yoktu. Babamı gördüğüm son gün müydü bilmiyorum. Ama babama dair başka bir şey hatırlamıyorum.
YOU ARE READING
Babamın Sırrı (TAMAMLANDI)
Romance"İkisini yanyana koridorda gördüğümde bir şeylerin yanlış olduğunu anlamıştım. Birinin yüzünde kocaman, parlak bir gülümseme vardı. Oysa digerinin yüzünde buz gibi bir keder vardı. İkiside gelip önümde durdu. Nişanlım hemen elimi tuttu. Bileğindeki...
