Dati Kana Sakin (COMPLETED)

WAKAS

I keep telling myself na hindi ako magkakagusto sa kababata ko lalo na kay Janina Kieth Suarez.

She's dangerous.

Ilang beses ko man siyang iwasan ay mas nasasabik akong makita siya, akala ko ayos na ang lahat, akala ko alam na niya.

Since we're 9 years old ay sa kanya ko lang naramdaman ang pakiramdam na pagmamahal. Seeing her smiling ay parang nawawala ako sa sarili, ano pa kaya kung akitin niya na ako?

"Nakuha na natin ang tiwala ng mga Suarez, ilang taon paba natin sila mapapabagsak?"natatawang sabi ni papa samin ni Shan.

Hindi ko alam kung bakit hindi pa sapat kay papa ang lahat na nasa negosyo niya at kailangan niya pang ipabagsak at trahidurin ang kaibigan niya.

Maybe its because of tito, papa ni Janina. Naging magulo silang tatlo sa pag-aagawan kay Mama at hanggang ngayon ay hindi parin malimutan ni Papa.

"Shan"

"P-po?"

"Alam mo na ang gagawin bilang tagapagmana ng kompanya natin."anas ni papa sa kakambal ko."At ikaw naman Shun."

"Po?"

"Ikaw kaibiganin mo ang unika-hija ng mga Suarez dahil pagdating ng panahon ay malalaman niyo rin kung bakit ko ginawa to sa inyo."seryusong sabi ni papa sa amin na nagbibigay kilabot sa kinatatayuan namin ni Shan agad naman siyang ngumiti para hindi kami kabahan.

Pero hindi ko ata kayang gawin iyon ni Jana ang kaibiganin siya dahil iba na ang nararamdaman ko sa kanya hindi na ata ito normal para sa isang nuebe anyos na bata.

"Pa, ayokong maging kaibigan si Jana."pagtatapat ko kay papa.

Palagi niyang pinapaalala samin ang mga plano niya lalo na ang paibigin ko si Jana para mas magkalapit pa ang pamilya namin at mas matagumpay pa ang plano ni papa. Pero taliwas ang nararamdaman ko dahil nakaramdam na ako ng saya at pagtibok ng puso sa tuwing makikita ko siya.

"Kung ayaw mong kaibiganin si Janina then switched with your twin. Ikaw ang mag-mamanage ng negosyo natin siya ang nasa tabi ni Janina."huling sabi ni papa na ikinagulat ko. Binigyan niya ako ng ngiti "Dont worry too much son, sa paglaki mo pa naman magagawa ang ipapagawa ko sayo."

Hindi ko naiintindihan si papa hanggang sa magbinata na ako. Ayos na siguro ang malayo muna ako kay Jana at tama na sigurong si Shan ang sa tabi niya, hindi na normal ang mga nararamdaman ko sa kanya at the very young age ay siya na ang nagugustuhan ko. Natatakot ako kay papa hindi ko alam ang nasa isip niya na kayang gawin.

Until the day na kailangan naming tumira sa New Zealand, siguro takot akong mawalay sa kanya kaya kinakabahan akong umamin sa kanya na aalis na kami.

Damn it kahit bata pa kami ay naramdaman ko agad ang salitang 'love' so corny and yucky pero hindi ko inaasahan na mangyari.

15 siya at 16 ako siguro it's time to tell her the truth pero kinakabahan ako hanggang sa makita ko siya sa malayo, sa saya ko ay tinawag ko siya.

Panay tampal ko sa ere ang mga kamay ko para mawala ang panlalamig nito bago hinarap siya.

Napahawak siya sa kamay ko parang may kung ano sa puso ko kumakabog.

At siya lang ang nakakagawa nito.

This is the first time na hinawakan niya ako!

"I-im..Im in love with you...simula 10 years old palang tayo..I know..bata pa tayo..inamin ko lang naman--"

Natulala ako sa saya kaya pinigilan ko na siya.

"No Janina..hindi mo alam kung gaano ako kasaya ngayon marinig yan...naunahan mo ko" namumulang sabi ko, nahihiya akong umamin ngayon, dahil siya lang ang babaeng gustong pagtapatan sa nararamdaman ko.