Gözlerinizi açtığınızda yıkılmış bir evde uyanacaksınız. Tek çıkış yolunuz yerin altı olacak. Kendinizi bulduğunuz çıkış noktası her bir yanı kameralarla çevrili, her yeri izlenen bir plato. Tek amacınız ise alandaki ipuçlarını takip edip evinizi bu...
Yukarıdaki müziği açmayı unutmayın, iyi okumalar dilerim. Oy vermeyi ve yorum yapmayı da unutmazsanız sevinirim, yorumlarınız bana inanılmaz ilham veriyor, İYİ OKUMALAR DİLERİM^^
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
3.Bölüm : 482'nin Hikayesi.
"Bulut Özar..."
"Evet efendim."
"Eğitim yılını dondurmak istediğini söylemişsin. İkinci sınıfta bir tıp öğrencisisin. En iyi öğrencilerimizden birisin. Özel hayatın hakkında herhangi bir bilgi talep etme hakkım yok, elbette ki öğrenim yılını dondurmak en büyük hakkın. Fakat seni uzaktan uzağa kendi oğlum gibi gören bir eğitmeninim. Bu kararı neden aldığını sorabilir miyim? Eğer maddi sebeplerse yardım edecek birilerini bulabilirim."
"Ben..." dedi Bulut mahcup bir gülümsemeyle, "Size sunacak mantıklı sebeplerim yok. Belki de size sunabileceğim en aptalca sebebe sahibim. Ben aşık oldum hocam."
"Aşık mı oldun?"
"Evet... Çok aşık oldum."
Bulut kayıt dondurma işlemini tamamladıktan sonra okuldan çıktı. Arkasını dönüp iki yılını geçirdiği okuluna iç çekerek baktı.
"Bana biraz zaman ver." dedi okuluna, "Geri döneceğim."
Sonra cebinden çıkardığı uçak biletine baktı. Heyecanla gülümsedi. Uçağı bu akşam saat 20.30'daydı. Lise yılları boyunca aşık olduğu, birlikte olmaları ise oldukça şanssız bir döneme gelen sevgilisinin yanına Ankara'ya gidecekti.
Sevgilisi Lale iki yıldır Ankara'da psikoloji okumaktaydı. Son zamanlarda mesafeler yüzünden yaşadıkları soğukluk Bulut'u derin bir bunalıma sokmuştu. Bulut inanılmaz bir aşk adamıydı. Lale ile araları kötü olduğunda yemek yiyemiyor, derslerine odaklanamıyordu. Tek istediği tek bir yıldı. Lale ile yan yana geçireceği tek bir yıl için eğitim hayatının bir yılını feda etmeye hazırdı. Lale'ye sürpriz yapacak, onun yanına yerleşecekti. Bir kafede işe girecekti, çalışacağı yer bile hazırdı.
"20.30 kalkışlı İstanbul – Ankara yolcuları, lütfen kapıya geliniz."
Bulut elinde biletiyle uçağa giden körüğün kapısında beklerken hala gülümsüyordu. Yüzündeki gülümseme asla solmuyordu. İçindeki heyecan tarif edilemez boyuttaydı. Uçuş boyunca gökyüzünü izleyip hayaller kurmuştu. Ankara Havalimanında inip merkeze giden araçlardan birine bindiğinde Lale'ye bir mesaj attı.
"Ne yapıyorsun hayatımın anlamı?" Lale'nin cevabı beş dakika sonra geldi.
