POV JIMIN data publikacji: 04.11.2020
Przez całe 2 godziny, gdy musiałem być sam w domu biłem się z myślami co będzie jak pójdę do tej cholernej szkoły. Przeglądałem też zdjęcia na instagramie ze zwierzętami, próbując odciągnąć moje myśli od tego jednego tematu. Siedziałem w kącie i się trzęsłem ze stresu. Nagle usłyszałem dzwonek do drzwi. Podbiegłem z pewnością, że jest to mój najlepszy przyjaciel - Taehyung, bo kto inny by mnie mógł odwiedzić? Otworzyłem szybko drzwi i ujrzałem przed sobą sylwetkę dobrze znanego mi chłopaka. Szybko wciągnąłem go do środka i go przytuliłem.
-Ciebie też miło widzieć. - zaśmiał się Taehyung. -Co się stało? Wydajesz się przestraszony.
-Mama chcę mnie posłać z tobą do normalnej szkoły! Rozumiesz? Mnie! Ja sobie tam nie poradzę! Mam dreszcze, gdy tylko o tym myślę!
-Czekaj co? Żartujesz?
-Nie, nie żartuje. Tae ja się boję. Nie chcę tam iść.
Po moich słowach chłopak tylko mocniej mnie przytulił.
-No tego to się nie spodziewałem. Co teraz zrobisz?
-A co mogę zrobić? Nic. Moja ciotka twierdzi, że potrzebuje przyjaciół i kontaktów z rówieśnikami. Ja tam chyba zemdleje.
-Chim dasz sobie radę. Pomogę ci.
-Nie, nie dam sobie rady.
-Kiedy idziesz do szkoły?
-Mama mówiła, że za tydzień.
-To na razie mamy tydzień spokoju. Nie zadręczaj się myślami o tym co dopiero będzie. Chodź, idziemy po słodycze i będziemy grać, gadać i co tylko chcesz, ale nie myśl o szkole.
I to właśnie Taehyung. Może nie umie rozwiązać problemów, ale zawsze umie mnie uspokoić i sprawić, że nie będę myślał o tych właśnie problemach.
YOU ARE READING
Androphobia // Jikook
FanfictionHistoria o zwykłym chłopaku... no może nie takim zwykłym. A więc co takiego w nim jest? Jimin posiada nietypowy lęk spowodowany traumatycznymi wydarzeniami z jego dzieciństwa. Nietypowy lęk, a dokładniej androfobię (wytłumaczenie w książce). Pomijaj...