ခေါင်းတလားကြီးထဲမှာ မင်းနဲ့ငါ [ဘာသာပြန်]

Chapter 13

Translator - Kay_Wine

{Unicode}

ပြီးတော့လည်း မင်းနာမည်က ကျန်းပိုင်တဲ့လား ဘယ်လောက်တောင် ကံဆိုးလိုက်သလဲ။ သယ်ရင်းရယ် ဒီလိုနာမည်မျိုးနဲ့တောင်မှ သင်္ချိုင်းဖောက်သူလုပ်ရလောက်အောင် သတ္တိတွေရှိနေသေးတယ်။ [T/N : ကျန်းပိုင် (贞北)ဆိုတဲ့နာမည်က (真背)ဆိုတဲ့ တော်တော်ကံမကောင်းဘူး ဆိုတဲ့အသံထွက်တဲ့ ဆင်တူနေပါတယ်တဲ့]

"...ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါ့ကိုသင်္ချိုင်းတူးသူလို့ပဲ သဘောထားပေး" ဝမ်ရှောင်းမိန် သက်ပြင်းချလိုက်တယ်။ ကျန်းပိုင်ရဲ့ခေါင်းပေါ်မှာ သွားရည်ယိုနေတဲ့မိစ္ဆာကောင်လေး မုယီကို မမေ့သေးဘူး "တခြားနေရာမှာ စကားပြောကြတာပေါ့"

ဝမ်ရှောင်းမိန် ဦးဆောင်ကာ သူ့ကိုအခန်းထဲက ထုတ်လာပြီး ဂရုတစိုက်နဲ့ အကြံပေးလိုက်တယ် "သယ်ရင်းကျန်းပိုင်၊ မင်းက ငယ်ပါသေးတယ်ကွာ... မင်းဘိုးလေးတွေရဲ့အုတ်ဂူတွေကို အနှောင့်အယှက်မပေးသင့်ဘူး၊ မင်းဒဏ်ခတ်ခံရလိမ့်မယ်... နောက်တော့မှ ငါ့ရဲ့ယောက်... အဟွတ် ငါ့ရဲ့သူငယ်ချင်းပြန်ရောက်လာပြီး မင်းကိုပြန်ထွက်ဖို့ လမ်းပြောပြလိမ့်မယ်၊ မင်းမြန်မြန်ထွက်သွားသင့်တယ်"

"ခင်ဗျားမှာ ပါတနာရှိတာလား?" ကျန်းပိုင်ရဲ့မည်းသည်းနေတဲ့မျက်နှာက ဝင်းထိန်သွားတယ်။ "ဒါပေမယ့် မဖြစ်ပါဘူးဗျာ၊ ကျွန်တော်အစ်ကိုရဲ့မျက်လုံးတွေက အဆိပ်ခတ်ခံရပြီး ကွယ်သွားတာ... ဒီသင်္ချိုင်းထဲက ဒဏ္ဍာရီငါးပုလဲကပဲ သူ့ကိုကယ်ပေးနိုင်မှာ၊ သတိပေးတဲ့အတွက်တော့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်အစ်ကိုအတွက် ဒဏ္ဍာရီငါးပုလဲယူနိုင်မှာဖြစ်မှာ"

"အဆိပ်ကြောင့် မျက်လုံးကွယ်သွားတယ်?" သူသယ်လာတဲ့ အဖိုးတန်တဲ့အသုံးအဆောင်ပစ္စည်းတွေကို ဝမ်ရှောင်းမိန်သေချာကြည့်လိုက်တယ်။ အများစုက ကျွမ်းကျင်သူတွေကိုင်တာနဲ့တူတယ်။ ဒါကသူတို့ရဲ့မိသားစုလုပ်ငန်းလိုမျိုးပဲ (ကိုင်တွယ်နေကျအရာတွေလို)။

"အဲ့တာက..." တော်လောက်ပြီ ကျန်းပိုင် အထစ်ထစ်အငေါ့ငေါ့နဲ့ ဆက်မရှင်းပြနိုင်တော့ဘူး။ သူခြောက်ကပ်ကပ်တစ်ချက်ရယ်ပြီး စကားပြောတာကို ရပ်လိုက်တယ်။