His Heather

Chapter 12

Silence filled the room nang makauwi sina Aurcel. Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala sa nangyari. 

Pagkatapos sabihin 'yon ng mommy n'ya ay sakto namang  may tumawag sa kanya for emergency meeting.

"I can't believe that woman!" Muntikan pa akong mahulog sa kinauupan nang biglang magsalita si mommy nang malakas. Ramdam kong kanina pa n'ya pinipigilan ang nararamdaman ngunit si daddy naman ay tahimik lang.

"Mom, is there something wrong with me?" malungkot kong tanong. Nilapitan naman ako ni daddy tsaka niyakap. 

I can't help but to cry.

Wala namang ginawang mali ang mommy ni Aurcel pero hindi ko lang mapigilang masaktan nang malaman kong ayaw niya sa 'kin.

Overthinking is attacking me again. Ayaw ko ng ganito eh.

'Yong tipong nagugustuhan naman ako ng ibang tao at sobrang hinahangaan pero may limitasyon pala ito.

"There's nothing wrong with you, honey. That woman is just so maarte! Arrrgghh"

-,-

Hindi ko alam kung ako ba talaga 'yong nililigawan ni Aurcel o si mommy.

Gosh. Sa kanya talaga ako nagmana.

"Ang OA mo, love," pang-aasar sa kanya ni daddy. Umatras na tuloy ang luha ko dahil sa kanila.

Hindi man ako gusto ng mommy ni Aurcel, meron naman akong pamilya na mahal na mahal ako.

"Basta tandaan mo Kaye, huwag kang magpapa-apekto okay? I know that she's just challenging you," pagpapagaan ng loob sa 'kin ni daddy. 

"Eh kung ayawin natin si Aurcel."

"MOM!" agad kong suway sa kanya.

She jus raised her hand and did a peace sign. Natawa na rin tuloy ako.

Sa kalagitnaan ng pagdradrama at kulitan naming tatlo ay tumunog ang cellphone ko.

Aurcel my baby is calling... 

"Baby pa nga." Sinuway ko agad si daddy nang silipin niya ang phone ko at akmang kukuhanin. Mabuti nalang at umalis sandali si mommy kundi aasarin din ako nu'n.

"Hello?" sagot ko sa tawag pagkatapos kong lumayo ng kaunti kay Daddy.

Narinig ko naman siyang bumuntong-hininga.

"Are you okay? I'm so sorry about earlier. I'll talk to mom later."

Napangiti ako nang marinig ang malambing niyang boses.

Mas lalo tuloy akong nahuhulog.

"Don't worry about me, I'm okay. Tsaka I understand your mom naman."

Ayaw ko kaseng makadagdag pa lalo sa problema nila at baka mas lalong ayawan pa ako ng mommy n'ya.

"Can we meet today?"

"Of course! saan ba?"

"You'll know later. Get ready and I'll pick you up."

He's the one who ended the call kaya 'yon na ang naging hudyat ko para maghanda na.

"Lalabas kayo?" tanong ni daddy nang pa-akyat na ako sa hagdan.

"Yes po. Pwede po ba?" nagpacute pa ako sa harap niya dahil baka hindi ako payagan lalo pa't hindi masyadong maganda ang nangyari kanina.

"In one condition..." nagseryoso bigla ang boses at ekspresyon niya.

Nagsimula akong kabahan.

"Ano po?"