NERMDİL "II"
Korku...
Nefes aldığım her saniye iliklerime kadar işlenen duygu.
Yemek yemeğe,yürümeye,pencereden dışarı bakmaya bile korkarım çünkü etrafımda hep beni kısıtlayan tehdit eden kişiler var.
Dedemden sonra bu hakimiyeti Emir eline almıştı ve layıkıyla yerine getiriyordu.
Yanımıza ulaştığında belimden tutup beni kendine çekmişti karşımda ki adının yağız olduğunu öğrendiğim çocuk gülerek Emir'e bakıyordu.
"Ooo dostum, kız seninle mi? Nereden de bulursun böyle fıstıkları" sırıtarak Emir'e bakıyordu. Bende Emir'e baktığımda patlamaya hazır volkan gibi duruyor kendini sıkıyordu.
Yağız, Emir'den böyle bir tepki beklememiş olacak ki gerilmişti.
"Senin karımın yanında ne işin var?" Ellerine baktığım da tüm gücüyle ellerini sıkıyordu o yumruğu birinin yüzüne indirse amel defteri kesin kapanırdı.
Yağız da kaşlarını şaşkınlıkla havaya kaldırdı.
"Karın mı?" Bakışları beni bulduğunda yandan gülümseyip baştan aşağı süzdü.
"Hatun güzelmiş"
Yağıza yüzümü buruşturarak baktım biraz daha burada durursak gerçekten olay çıkacaktı. Emir hiç iyi bakmıyor ve hiç tekin durmuyordu.
Emir'in elini tutup kulağına yaklaştım, diğer elimi de koluna koyup fısıldadım.
"Gidelim,lütfen" Emir'e baktığımda o da bana bakıp yağıza döndü.
"En yakın zaman da görüşelim, senden alacağım var. Unutmam..."
Emir, yağızın omzuna sertçe vurduğun da Yağız'ın boşluğuna gelmiş olmalı ki iki adım geri gidip duvara toslamıştı.
Elimi tutup beni sürüklediğin de Emir önden ben arkasından gidiyordum. o kadar hızlı yürüyordu ki ona yetişebilmek için koşmam gerekiyordu.
"Yavaşlar mısın? düşücem!"
Durup bana döndüğünde olduğum yere çivilendim. Yağız'dan alamadığı hırsını benden almak ister gibi bakıyordu.
"Ne konuştunuz onunla?" Sesi yine tok ve sert çıkıyordu ve ben onun bu sesinden gerçekten ürküyordum.
"Hiçbir şey, bana çarptı eğilip çantamı alacaktım o alıp bana uzattı. O sıra sen geldin zaten.
Yüzünü bana yaklaştırıp fısıldamaya başladı "Bir daha birine gülümsediğini görürsem seni odana kilitler güneş yüzü göstermem Derin."
Kaşları çatma sırası bendeydi, hayretle ona bakıyordum. Ben kimseye gülümsememiştim ki belki teşekkür adıyla tebessüm etmişimdir.
"Sen iyi misin? Ben kimseye gülümsemedim bile! Sadece çantamı yerden aldığı için teşekkür misali tebessüm ettim ne var bunda?"
Bu adam kesinlikle hastaydı bir de beni tehdit ediyordu!
"Ben diyeceğimi dedim derin şimdi git alacaklarını al yukarda bekliyor olucam, acele et burada saatlerce bekleyemem seni, işimin gücümün arasında bir de seninle uğraşıyorum." kredi kartını çıkartıp bana uzattığın da karta sonra ona baktım.
Dedem beni sokak ortasında herkesin içinde dövse bile bu kadar canım yanmazdı. Kartı alıp ortadan ikiye kırdığım da yere attım.
"Ben senin karınım, sahibin değil!" Gözlerim dolmuştu simasını bulanık görüyordum.
