Ayaklanmış dolabın başına gitmişti, birkaç parça eşyayla yanıma geldiğinde dizlerimin üzerine gri eşofman altı, siyah kapşonlu sweat bıraktı.
"Giyindiğin de haber ver kapının önünde olacağım."
Başımı salladığım da odadan çıkmıştı. Dizlerim de ki kıyafetlere baktığım da gözlerim dolmuştu, her defasında bu kadar aptal olmayı nasıl beceriyordum?
Emir'in verdiği kıyafetleri hızlı bir şekilde giyinip havluyu sandalyenin üzerine astıktan sonra kapının yanına gidip yavaşça kapıyı araladım. Kapının karşısında ki duvara yaslanmış bekliyordu.
"Giyindim." Hareketlendiğin de içeri geçtim, ardımdan girip kapıyı kapattı.
Yatağa geçip uzandığında ben hâlâ ayakta dikiliyor az önce ki teslimiyetin verdiği utançla ne konuşabiliyor ne de hareket edebiliyordum.
Ama Emir ben tersime çok rahat ve umursamazdı, yatakta yüz üstü uzanmış gözlerini kapatmıştı.
Boynunda ki kanı temizlemişti ama aldığı şiddetli darbeden sonra uyuması ne kadar mantıklıydı?
Beyin kanaması geçirip ölürse, ben ne yapacaktım bu iğrenç yerde?
Uyumaması gerekiyordu. Yanına gidip omzunu dürtmeye başladım. "Kalk, uyuma."
Homurdanmaya başladığın da parmağımı üzerinden çektim. "Senin yüzünden bütün gece ayaktaydım zaten rahat bırak beni."
"Kalk yoksa kaçıp giderim bu sefer gerçekten beni bulamazsın."
Tehdidim hiçte işe yaramış gibi gözükmüyordu, aynı pozisyonda hareketsizce yatmaya devam ediyordu fasülye sırığı.
"Yerin dibine de girsen bulurum seni, ayrıca kapı da kilitli kaçamazsın."
