Sudden Fate (ATDG FanFic) √

Chapter 20: Deja Vu

SUNDAY.

I've been staring at the ceiling for about I guess fifteen minutes? Yeah good morning to me. Still, a lot of questions keep on bouncing in my restless mind.

Why I forgot who he was?

What's the reason? Or should I say reasons?

Did he remember me all this time?

In the first place, why I left with all those happy memories?

"Argh!" bumangon na ako at umupo sa kama ko hugging my knees.

Bakit kasi hindi ko siya agad natandaan?

May nangyari kaya dati na naka-apekto sa mga alaala ko tungkol sa kanya?

Bakit kasi ganu'n?

"Okay enough of thinking Krystal Zelline," shakes head, stretches my arms and goes out of the bed to fix myself.

Pagkatapos ng morning ritual ay nag-exercise ako, nagsayaw pala actually. Dancing is also a form of exercise right? It keeps my body fit.

Pagkababa ko ay naabutan ko si Manang na naghahanda ng almusal.

"Magandang umaga hija, tamang-tama at handa na ang almusal mo."

"Good morning po Manang, tara po saluhan nyo na ako."

"Naku hija maaga akong nagising kanina kaya kumain na din ako bago kita ipinaghanda nito."

"Ganu'n po ba? Sige po salamat Manang."

Nginitian ako ni Manang at bumalik na siya sa kusina.

Naglagay ako ng whole-grain cereals sa bowl at hinaluan ko ng mixed nuts at strawberrie. Nagsalin din ako ng fresh orange juice, hindi ako on-diet pero ito talaga ang sinabi ko kay Manang kagabi na ihanda nya for breakfast.

Humirit pa ako ng isang French toast bago tuluyang tinapos ang aking healthy breakfast.

*****

"What to do now?" I asked myself while looking at the mirror.

Hindi naman pwede si Hikaru ngayon dahil nasa airport sila ni Hajime sa mga oras na ito dahil flight ni Tetsuya pabalik ng Japan. Next week na lang kami pupunta sa mall.

"Alam ko na!"

Tama. Pupunta ako sa park kung saan ko unang nakilala si Owel. Or Kollin. Baka sakaling makatulong ito para mas maalala ko pa ang mga importanteng nangyari dati bago kami umalis at pumunta ng States.

Konting suklay, lagay ng headband, konting pulbos, lagay ng lipbalm -- ganyan ka-simple ang itsura ko pero kuntento na ako.

I wore my black printed 3/4 dress na may cute monsters print, a black short and a red bag.

And I'm off to go to the park. Walking distance lang din ito mula sa bahay kaya lalakarin ko na lang.

*****

Kumurap-kurap pa ako baka kasi namamalik-mata lang ako. Hindi pa ako nakuntento kaya kinusot ko pa ang mga mata ko pero SIYA talaga ang nakikita ko. Ano'ng ginagawa dito ni...

"Kollin?"

"Hi K-line," he smiled.

My heart beats faster upon hearing my petname. Siya nga talaga si Owel.

Napatingin ako sa hawak nyang ice-cream na Rocky Road flavor.

Lalapitan ko na sana siya kaso may dalawang batang naghahabulan papunta sa amin at nasanggi ang ice cream na hawak nya kaya nahulog ito sa lupa.

"Aw my ice cream," he pouted haha I smiled sheepishly.

"Waa sorry po kuya! Ikaw naman kasi Jun hindi ka nag-iingat!" sabay pingot ni little girl kay little boy.

"Ouch Suzy! Hindi ko naman sinasadya!" paiyak na si little boy named Jun.

Ginulo ni Kollin ang buhok ni Jun. "It's okay. I'll buy another one."

"Sorry po ulit kuya ah? Tara na nga!" hinawakan ni Suzy si Jun at parang walang nangyari na naglaro ulit sila.

"Paborito mo pa rin talaga ang Rocky Road ice cream," I smiled and sat next to him.

Gulat na napabaling ang tingin nya sa akin. "Naalala mo na?"

"Siguro. Pero hindi pa totally lahat."

"I miss you K-line..."

I pinched his cheek. "Sige na nga medyo na-miss din kita Owel."

His smile widened because I called him by that petname.

"Manong!"

"K-line." Manong smiled. "At Owel."

"Manong 2 ice cream po, yung paborito namin ni Owel."

Napakamot sa batok si Mamang Sorbetero. "Pasensya na naubos na ang Rocky Road. Mabenta kasi talaga iyon."

"Ay sige po 2 Cookies 'n' Cream na lang."

Tumango ito at nagsimulang maglagay ng ice cream.

"Salamat po!" pagkatapos kong magbayad ay umalis na din si Manong papunta sa kabilang side ng park.

"O ice cream."

"But I want Rocky Road," he pouted again. Cute.

"Sold out na nga kasi. Masarap din naman to ah?"

"Rocky Road is better."

"Try mo din kasi kasi ito Owel!"

He let out a boyish smile. "Alam mo ganito din ang nangyari noon," then he grabbed the ice cream.

"Really? Deja vu?"

"Yes," he started eating his ice cream.

"Fate indeed," at sinimulan ko na din ang pagkain sa ice cream ko.

Tahimik lang kaming kumakain habang pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa park. Masaya ako dahil naalala ko na siya kahit hindi pa gaano ka-clear ang lahat.

We already finished our ice cream when his phone rang.

"It's Granny."

*****

Hinatid ako ni Kollin pauwi riding his bigbike. Hindi na din kami nagtagal sa park dahil kailangan siya ng lola nya ngayon.

Pagdating sa tapat ng gate ay napakunot-noo ako dahil may nakalapag doon na stuffed cat doll.

"Secret admirer?" he teased.