Road Of Our Souls

Chapter 1

"bulaga!"

Napaikot ang aking mga mata saka tumigil sa paglalakad at hinarap siya. "Ano na namang trip mo, ken?"

Tumawa siya sa naging reaction ko. "Haynako! Sungit mo ah?"

Kumunot ang noo ko."Hindi naman ah?loko ka talaga." Nagpatuloy ako sa paglalakad. Naramdaman ko naman ang agaran niyang pagsunod sa akin.

"Eh bakit ang sungit mo?"

Aish ang kulit naman!

"Nakakainis ka kasi!lagi mo na lang ako ginugulat kapag nagkakasalubong tayo-"

"Kung nagulat ka nga talaga?" Pagputol niya sa sasabihin ko.

Napairap ako sa isip. Bakit ba ang kulit ng isang 'to?!

"Oo nga,sabi ko nga! Lagi mo na lang ako ginugulat eh hindi naman ako nagu-"

"Oh 'di ba sabi ko sa'yo eh. Kaya huwag kana mainis diyan."

"Sino bang nagsabing naii-"

"Alam mo Ria,tignan mo 'yong langit. Ang ganda ng sunrise 'di ba? Kaya dapat hindi ka naii-"

"Alam mo sasampalin na kita! Ayaw mo 'ko patapusin sa pagsasalita eh. Ang daldal mo talaga." Pagputol ko sa sinasabi niya. Nang napahinto siya sa paglalakad ay siyang pagpapatuloy ko sa paglalakad.

"Hala gagi. Sorry naman!" Tumatawa niya akong hinabol sa paglalakad.

"Oo na,oo na. Pumunta ka na sa classroom mo. Hindi naman tayo same way eh."

"Grabe pinagtabuyan ako kaagad?"

Napatingin ako sa kaniya na nakaaktong parang nasasaktan. Haynako naman!

"Bahala ka nga diyan!" Then I left him and continue my walk. Nang 'di pa ako nakakalayo ay narinig ko naman ang pagtawa niya.

Talaga nga naman oh..

Naglalakad ako papuntang ground ng school. Sa PPP-1 building pa kasi ang room ko at si ken naman ay sa PPP-2 building. Mas malapit yung sa kaniya compare sa akin.

May mga iilang schoolmate ako na siyang nakakasalubong ko. They ignore me naman so hindi ko na lang din sila pinansin.

Tahimik lang ako sa tuwing naglalakad rito sa school. I don't want talking while walking because madali akong hingalin. And isa pa I think I'm not that madaldal thingy except kung kilala ko na talaga.

Hinawakan ko ang handle ng backpak ko. Naging dahan dahan ang lakad ko when I'm near in my classroom

"Ano na naman kayang ganap ngayon?" Napatingin ako sa lumang relo ko. "Ano ba 'yan wala naman na 'tong silbi!" I remove it on my wrist because my watch didn't working. Nakailang lagay na rin si mama ng battery dito siguro ay sira na talaga. Inihulog ko iyon sa pocket ng bag ko.

Nang makarating ako sa labas ng classroom ko ay dumiretso ako sa likod na pintuan.

"Hoy pakopya naman ng assignment!"

"Ako din!"

"Hoy tabi!ulo mo nangangamatis!"

Napangisi na lamang ako sa mga naririnig na kaingayan ng kaklase ko. What do I need to expect? Eh lagi namang ganito kada umaga.

Pagkapasok ay wala namang nakapansin sa akin. Wala rin namang dahilan para pansinin nila ako. Dumiretso ako sa upuan ko which is may nakaupo na sa gilid ng upuan ko,and that's my friend.

"Hey girl! Late ka ngayon ah?"

Napakunot ang noo ko at tumingin sa labas ng bintana. "Hindi naman ah?" Palatandaan ko ang liwanag ng kalangitan.