Chapter 28

32 4 0
                                    

"Uhm, Midas," tawag ni Kalonice sa kaniya na abala sa pag-e-entertain sa mga taong dumalo sa graduation party niya. They held it in the hall of Yzaguirre Empire, at lahat ng empleyado nila ay naka-day off ngayong araw, parte ng selebrasyon sa pagtatapos ni Midas mula sa pag-aaral.

Midas excused himself to the Board of Directors at siya'y nilapitan. "Hey. What is? Something wrong?"

"Wala, wala. Gusto ko lang ibigay sa iyo 'to." Sabay abot niya sa isang paper bag.

She was anxious when Midas accepted it. Dasal niya ay sana magustuhan ni Midas ang simple niyang mga regalo para sa kaniya. When Gwynedd mentioned his upcoming graduation before, agad siyang nag-isip ng maibibigay sa kaniya. Gusto niya din itong mapasalamatan kahit papaano para sa lahat ng mga ginawa nito para sa kaniya. Hindi niya alam kung paano itatanawin ang utang na loob niya kay Mjdas, alam niyang hindi sapat ang mga ibibigay niya, pero hiling niya ay sana magustuhan nito ang mga iyon.

Binuksan ni Midas ang paper bag at lumapit sa lamesa. Inilabas niya ang kahon mula sa loob. Tumingin siya kay Kalonice na nahihiyang ngumiti sa kaniya.

May kalakihan ang kahon at ang hugis nito'y parihaba. The butterfly carvings are obviously made by a hand. Still, it looked magnificent. Sa harap nito ay nakaukit ang pangalan niyang Midas, at nasa likod naman ay Larzen Yzaguirre. It is colored in gold, while the bodies of the butterflies are colored in opal, and if hidden in the dark, it will glow.

Midas was astounded at marahan itong inalog. He looked at Kalonice, curious and wondering what was inside. Pero bago niya iyon buksan ay kinuha niya ang sa tingin niya'y huling bagay sa loob ng paper bag.

It was a stylish hand-knitted long gray cardigan with pockets. It was soft, he coukd instantly feel the warm it will make him feel once he wear it.

His mouth was open, speechless. He does not know what to say. On the other hand, Kalonice is waiting for his comment. His reaction is not enough, she eant to hear him speak about her presents to him.

"I..." His heart felt warm as he look at Kalonice. "I love it."

Her face brightened. Her heart beats again normally with relief. Gumuhit ang malapad na ngiti sa kaniyang mga labi.

Ibinalik ni Midas ang cardigan sa loob ng paper box at inangat ang kahon at ininspeksyon.

"What is this? Is this locked? Does this thing need a key?" aniya habang kinakatok ang kahon gamit ang mga kuko. Mahinang natawa si Kalonice.

"Hanapin mo kasi ang bukasan, nako naman," tawa niya. Midas glanced at her before looking for a button or anything that will open the box.

Nakuha na nila ang atensyon ng mga dumalo sa party. Larry excused himself and approached them with his dear wife.

"Wow, that's fantastic. What's that?" Entrada niya at akmang kukuhanin ang kahon nang agad itong inilayo sa kaniya ni Midas. Sinamaan siya nito ng tingin at tumalikod sa ama at nagpatuloy sa pagkalikot ng kahon.

"Why the fuck---this ox is so hard to open!?" Naiirita na niyang sabi at inalog ang kahon.

Bumuga ng hangin si Kalonice at hinawakan ang magkabilang gilid ng kahon at pinindot ang ulo ng butterflies. Nang lumubog ang mga ito ay umangat ang lid ng kahon, na agad namang binuksan ni Midas.

It has a two division inside, and each division has something lying in it. Ang isa ay hugis bilog na may butas sa magkabilang dulo, at ang isa ay isa na namang kahon. He also noticed the tiny switch atop the round thing's edge.

"Tara sa dilim, Midas." Aya ni Kalonice na siyang nagpamilog sa mga mata niya, ganun din sa mga mata ng mga magulang nito.

"U-Umiilaw kasi 'yan!" Mabilis na sabi niya upang hindi mag-isip ang mga ito ng kung ano.

Midas' Touch [COMPLETED]Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon