42ND

25 1 0
                                    

Ysa's

Many times I have met with Mister Brett Anderson, but only a few meetings had done accomplishments. Madalas kaming kumakain sa labas dahil sakto na inaabutan kami ng lunch or dinner time pagkatapos ng aming meeting. Madalang lang kaming mag-usap ng matino tungkol sa aming business, at madalas na gumagala na lang kami dahil sa katamaran na gawin ang mga ito.

Hindi ko rin naman alam kung bakit ako agad-agad na pumapayag.

Including now.

From his company's building, we went to an amusement park. How? He insisted to drive for me using his car. I highly disagreed with his decision, pero wala akong nagawa dahil sira ang aking kotse. Why? His reason was the amusement park is the happiest place on Earth, according to his research.

Napasapo na lang ako sa aking noo. Ewan ko ba.

"Kasama mo na naman 'yang ex mo?" pang-aasar ni Kuya Rudy na nasa kabilang linya.

"Of course! You were the one who always told me to discuss things with him," bulong ko dahil baka marinig ni Brett na nagda-drive sa kasalukuyan.

"That was because you always don't get the job done!"

"He told me that you won't prohibit me from my happiness because you are my brother, now why are you scoldㅡ"

Nanatiling naka-awang ang aking labi nang mapagtanto ko ang dapat kong sasabihin. I glanced at my companion, and he was smirking.

"What? So, inaamin mo nang masaya ka sa kanㅡ"

I immediately ended the call before Brett hears the rest of my brother's tease. Base sa naging reaksyon niya, sigurado akong narinig niya 'yon. Gosh! I didn't even expect that to come out from my own mouth!

Naging tahimik ang aming biyahe papunta sa amusement park. It was really awkward. As soon as we got in, I looked for something to ride. I saw Brett.

He was at a food stand, obviously there to buy some food. He was still in his suit and tie and I was also in my sleeveless jumpsuit, dahilan kung bakit kami pinagtitinginan ng mga tao. We kinda look like a business couple.

However, I do not agree with that idea.

Masama pa rin ang loob ko sa ginawa niya dati. Pinamukha niya na ginamit lang niya ako. He said that it was true, but there's still a part of my heart that hopes that it wasn't. If it weren't for that, I could have forgiven him sooner.

"Boo!"

Napatitig ako sa kasama kong suot-suot ang isang clown mask. Nakataas pa ang dalawa niyang kamay at bahagyang nakayuko upang pumantay sa akin. My face was saying wtf-are-you-doing. He was stunned for a while.

Muli niyang inulit ang ginawa niya sa harap ko. Still, I remained emotionless. Napairap ako nang hindi pa rin siya gumalaw, hinihintay ang aking reaksyon.

"Ay, grabe, Brett! Nakakatakot!" I sarcastically cried as I acted scared. Muli kong ibinalik ang aking ekspresyon kanina at nameywang. "Was I supposed to react like that?"

Umayos sya ng tayo at tinanggal ang kanyang maskara. Nakakunot ang kanyang noo. "Yes."

I laughed, it was real this time. "Tapos na ako r'yan, remember?" A hint of recognition slowly showed on his face. Napa-iling na lang ako. "Imbis na ako ang nagulat, ikaw ang nagulat."

Ferocious Affection (COMPLETED) Where stories live. Discover now