27TH

35 3 0
                                    

Ysa's

"Nakakahiya kang babae ka!"

I winced after receiving another slap on my right cheek. I took a deep breath and clutched the comforter on my bed as I tried to calm myself. Nang muling mag-flashback sa utak ko ang nangyari noong nakaraang linggo, napasigaw ako at isinubsob ang unan ko sa mukha.

Nakaka-bwisit!

As all of you know, last week's trip was a disaster! I just proved Brett's assumption right and it's driving me crazy! Kahit na lasing ako, still, 'yun pa rin 'yung nararamdaman ko no'n at alam na niya 'yon.

Hindi naman kami nagkita pagkatapos no'n, he didn't even send me a message asking about what was that. Ngayong hindi pa siya nagtatanong, marami pa akong oras para kumalma at pag-isipan kung ito ba talaga 'yun. I can't conclude just like that, there are still so many things that has to be proven.

"Sigaw ka ng sigaw d'yan, e kung magbihis ka na kaya?" said kuya Rudy when he suddenly barged in to my room.

I gave him a questioning look. Inirapan niya ako at bumuntong-hininga. Tingin ko onti na lang, magsasawa na 'to sa ugali ko at palalayasin na ako rito.

"We are going to meet the Andersons."

Gosh, this was what I'm talking about.

---

Period, headache, stomach ache, cramps, lahat na yata ng sakit na pwedeng mai-rason kay kuya Rudy ay nasabi ko na. Pero ito ako ngayon, nasa iisang mesa kasama ang mga Andersons.

Ilang beses ko nang nahuling nakatitig si Mister Anderson sa akin at hindi ko maiwasang mailang. He must be reminded of that incident in the bar, in which I was at my worst! Tss, this is not a good impression.

I glared at the man who's been sneering at me for a little while now. I didn't take my eyes off him from the time he started to do that. Alam na alam niya na napilitan lang akong pumunta rito at mukhang nahahalata niya ang pagkahiya ko sa Papa niya. Sino pa ba ang may ganang mang-asar sa 'kin pwera kay Brett?

Sobrang pormal ng naging lunch namin dahil partnership lang ang pinag-uusapan nila. Tahimik lang kami ni Brett kahit na gustong-gusto ko na siyang sakalin sa titig niya. Nakaka-ilang kaya! Isama mo pa 'yung titig tatay niya, mukhang alam ko na kung kanino siya nagmana.

"Thank you Mister Anderson," sambit ni kuya at nakipag-shake hands sa tatay ni Brett. The man just nodded and threw me a glance. Umiwas ako ng tingin. Please don't ask!

"Do they know each other?"

Napalingon ako dahil sa biglang pagtanong ni Mrs. Anderson. Nakatingin siya sa 'kin at sunod naman na bumaling ang tingin niya kay Brett.

This is not good.

Napatingin ako kay kuya Rudy whose eyebrows were raised, waiting for me to answer.

"Yes, we do."

Her son's reply plastered a smile on the old lady's face. Ako lang ba, o parang may masama siyang balak dahil sa itsura niya?

"Then, as heirs of each companies, I think you have to plan for the future. I wouldn't want this partnership to end soon without so much progress. That's why, I want the two of you to be in good terms as partners in business. Shall they go for a walk, honey?"

Ferocious Affection (COMPLETED) Where stories live. Discover now