22ND

37 3 0
                                    

Ysa's

I can't clearly remember what happened for the past few days because I was having a face-to-face with my laptop all the time. Halos lahat naman kami ay ganito ang sitwasyon. Why? For the academic year is already about to reach its end and I am thankful for many reasons, but here's one big reason.

"Stop staring," I rebuked Brett na halos tunawin na ako sa talim ng pagkakatitig sa akin. Hindi ko alam kung in love ba talaga 'yan o ano dahil kung tumingin siya ay parang normal na Brett pa rin na hindi nagpapakita ng emosyon. Hindi ko na alam kung ano ang paniniwalaan ko!

"'Wag kayo mag-landian sa harap ko, please." Nico commented habang nagti-tipa rin sa kanyang laptop. Infairness, ngayon ko lang siya ulit nakitang seryoso! I have never pictured him persevering in college like this.

I winched from his comment. As if naman mangyayari 'yon? Brett just chuckled and got back from what he's doing. I hope he's not offended, I think he's just aware of my attitude.

Narito kami ngayon sa coffee shop malapit sa university, working on an online activity sheet which was given a few hours ago and should be submitted today. Tapos na ang lahat ng klase namin kaya't dito kami dumiretso para sa katahimikan. Kaharap naming tatlo ang kanya-kanya naming mga laptop at nagtitipa nang nagtitipa ro'n. Gosh, I feel so diligent.

Napakagat ako ng labi nang wala na akong maisip na mai-type sa essay. Nagbigay pa talaga ng minimum of 250 words sa bawat tanong, at hindi pa ako nakakalampas do'n. Wala pa ako sa minimum, tapos nawawalan na agad ako ng maisip!

I glared at Brett when I caught him staring at me again. He kept on tilting his from side to side wearing that dull face, parang tinitingnan ang bawat detalye ng mukha ko.

"Ibalik mo na nga 'yang mask mo!" I hissed.

Pumasok siya ng coffee shop habang suot 'yang clown mask kanina na ginagamit niya sa tuwing tinatawagan niya ako gabi-gabi. The people looked confused and others stopped themselves from laughing at him. Kung hindi lang ako nahiya para sa kanya, hindi ko na sana pinatanggal 'yang mask niya!

"You're giving me ideas," he replied. Napakunot ako ng noo. "I'm coming up with ideas faster than usual when I'm staring at you."

Napabuntong-hininga na lang ako at napailing. He's hopeless! Nico just laughed at us, looking amused from what he is witnessing right now.

"Ibalik mo na 'yung dating Brett, please," sambit ko kay Nico pero napailing lang din siya at tinawanan ako.

I tried to continue to typing but I couldn't focus, knowing that someone is staring at me with heart-shaped eyes. I cringed from the thought.

"Stop stariㅡ"

"You knew Fulvio," he cut me off.

Bigla kong naitikom ang aking bibig dahil sa sinabi niya. Hindi ko rin alam pano mag-react sa sinabi niya. I'm not yet okay, why did he suddenly bring this up?

He smiled fakely and took a deep breath. "See? You're still affected."

"Seriously?" inis na tugon ko at sumandal sa upuan. "You'll talk about this in a rush hour?"

The smile on his face faded. "Isn't my friend worth talking to?"

Natigilan ako. What did he just say? My friend?

Ferocious Affection (COMPLETED) Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon