ငှက်ဖြစ်ချင်တယ် (completed)

part 21(Unicode)

ခြေဖဝါး​အောက်မှ ​ဖြူဖွေးနေသော သဲ​သောင်သည်တစ်လှမ်း လှမ်းလိုက်တိုင်း နွေးထွေးသော၊နူးညံ့သော ခံစားချက်ကို ပေးသည်။သို့သော် ရဲမာန် ခါတိုင်းကဲ့သို့ ​သိမ်သိမ်​မွေ့​မွေ့မလျှောက်နိုင်။အိပ်ရာနိုးနိုးချင်း သူ့လက်မောင်းပေါ် မှီနေတတ်သည့် ခေါင်းလုံးလုံးလေး၏ အထိအတွေ့အစား ခေါင်းအုံးထူထူ၏ အေးစက်​စက် အတွေ့ကိုသာ ရလိုက်ရချိန်တွင် တစ်ကိုယ်လုံးမှ သွေးများ ငယ်ထိပ်ကို ဆောင့်တက်သွားသလားထင်ရအောင် ပူပင်သွားခဲ့ရသည်။ရုတ်တရက် ကောက်ထလိုက်ရသဖြင့် ခေါင်းလည်း သိပ်မကြည်။ကမ်းခြေတွင် ငုတ်တုတ်လေးထိုင်၍ ပြာလဲ့နေသော ပင်လယ်​ပြင်ကို အကြောင်းမဲ့ငေးနေသည့် ပေါက်စလေးအား တွေ့လိုက်ရချိန်တွင်တော့ ​စော​စောက ဆူပူဆုံးမချင်စိတ်များသည် ပင်လယ်လေနှင့်အတူ လွင့်ပါသွားကြသည်။

"ငယ်....ကိုကို စိတ်ပူလိုက်ရတာကွာ''

ငယ်မကြား။ပင်လယ်မှ ပေါ်လိုက်ပျောက်လိုက်ဖြစ်နေသော လှိုင်းဖြူဖြူများကိုသာ ငေးကြည့်နေသည်။ငယ် ဘာတွေများတွေးနေပါသနည်း။ငယ့်အ​တွေးများကို သူ ဖတ်နိုင်ခွင့်ရချင်ပါသည်။ငယ့်ရောဂါသည် အရှင်းမပျောက်သေး။ဟုတ်သည်။ Schizophrenia(စကီဇိုဖီးနီးယား)ဟူသည် သာမာန်စိတ်ရောဂါလေးမဟုတ်သည့်အတွက် နှစ်အနည်းငယ်လောက်နှင့် မ​ပျောက်နိုင်။သည် ခုနစ်နှစ်အတွင်း ငယ့်ရောဂါကို ကုသနိုင်ခဲ့သည်ဟု ဆိုခြင်းသည် အရှင်းပျောက်သည်ဟု မဆိုလို။ငယ်သည် သူ၏ ရောဂါ လက္ခဏာများကို ထိန်းချုပ်နိုင်​​နေ​ပြီဆိုသော အဆင့်မှာပင် ရှိနေသေးသည်။

"ငယ့် ဆံပင်တွေ ရှုပ်ပွနေပြီ''

ဂုတ်ကျော်ရှည်နေသော ဆံပင်များကို အမြဲလိုလို တစ်လွှာစီးထားတတ်သော ငယ်သည် မော်လဒိုက်ကို ရောက်ကတည်းက အမြဲဖြန့်ချထားသည်။ဆံပင်များကို သပ်သပ်ရပ်ရပ်ဖြစ်အောင် စည်းနှောင်ပေးနေသောအခါ ရဲမာန်ရင်ဘတ်ကိုသာ ကျောမှီ၍ ငြိမ်ငြိမ်လေးနေနေသည်။

"ကိုကို....''

"ဗျာ''

"ပင်လယ်ကြီးက လှလိုက်တာ''

"အဟင်း..ဘာလဲ ပင်လယ်ကိုမြင်ပြီး ငါးဖြစ်ချင်သွားပြန်ပြီလား''